การกระทำแบบใด ที่คุณคิดว่าให้อภัยไม่ได้

ต้องคิดดูก่อนนะครับว่าการกระทำนั้นไครเป็นคนทำ

ถ้าเป็นคนในครอบครัว พ่อ อม่ พี่ น้อง ของผม ผมให้อภัยได้หมด ไม่ว่าเรื่องอะไรครับ

2 ถ้าเป็นเพื่อน สิ่งที่รับไม่ได้ที่สุด หรือไม่อยากให้เกิดขึ้นที่สุดคือ การแย่งแฟนกัน เหตุผลเพราะว่า ไม่อยากเสียเพื่อนหนะครับ เป็นเพื่อนกันแล้วแย่งผู้หญิงคนเดียวกันมันไม่workเลย

3 ถ้าเป็นเพื่อนร่วมงาน

3.1 เรื่องใส่ร้ายป้ายสี ยอมรับว่าที่ทำงานทุกที่ก็ต้องมี แต่ยอมรับว่าทีเราทำงานปัจจุบันดีมากๆเลย ปัญญาชนกันทั้งนั้น เราชอบที่นี้มาก การใส่ร้ายป้ายสีความผิดให้คนอื่น ไม่ยอมรับความผิดของตัวเอง มันเหมือนคนที่ขาดความรับผิดชอบ ถึงคบไปก็ไม่เป็นผลดีต่อตัวเราแถมยังให้สภาพจิตใจไม่ดีอีก

3.2 การนินทา การนินทาคนอื่นไม่ว่าเรื่อง งานหรือเรื่องส่วนตัวมันเป็นการไม่ให้เกียรติเพื่อนร่วมงาน และไม่มีความจริงใจ คนที่ไม่จริงใจสักวันนึงเขาก็ต้องหักหลังและเอาตัวรอดคนเดียวอยู่ดี

3.3 การแอบอ้างผลงาน อันนี้ไม่ค่อยเกิดขึ้นหรอกครับ แต่ถ้าเกิดขึ้นจริง คนคนนี้ก็เป็นคนเห็นแก่ตัว เอาดีเข้าตัวเอง ก็คงคบไม่ได้หรอกครับ

3.4 การโกหกและไม่มีน้ำใจ อันนี้เจอบ่อยครับ เราทำงานแทบตาย แถมมีน้ำใจช่วยงานของคนอื่นแต่พอเป็นงานเราแต่กลับไม่มีไครหันมามอง มันก็คงหน้าน้อยใจอยู่เหมือนกัน มันเป็นเรื่องของความรู้สึก และสภาพจิตใจหนะครับ ถ้าเป็นแบบนี้ก็คงบันทอนสภาพจิตใจหน้าดูเลย

ถ้าเป็นการกระทำของคนรัก(แฟน)

เรื่องเดียวที่รับไม่ได้ และให้อภัยไม่ได้คือ นอกใจเรา ไปมีอะไรกับคนอื่น... จะโกหก จะเที่ยว จะทำอะไรก็ไม่ว่า ขอเรื่องเดียวคืออย่านอกใจ เพราะถ้านอกใจมันเป็นการบ่งบอกให้รู้ว่าไม่ซื่อสัตย์ต่อกัน คบกันไปก็คงอยู่ด้วยกันไม่ได้ (ผมรับไม่ได้จริงๆ) เรื่องอืนให้อภัยได้หมดครับ

ทุกอย่างที่เล่ามา มันก็ขึ้นอยู่จิตใต้สำนึกของคนแต่ละคนนะครับ การตัดสินใจยอมรับในสิ่งที่ขัดกับความรู้สึกของตัวเองผมว่ามันเป็นเรื่องยาก หากเราคิด แบบมีสติ และใช้ปัญญาในการไตร่ตรอง มีธรรมมะ มีการปล่อยวาง ผมว่าไม่แน่สักวันนึงผมอาจเปลี่ยนความคิดทั้งหมดที่ผมเขียนให้คุณอ่านอยู่นี้ทั้งหมดก็ได้

(ถึงตอนนี้นผมคงอายุมากแล้ว ปลงตก)

การให้อภัยซึ่งกันและกัน เป็นการทำบุญอันยิ่งใหญ่ที่สุดแล้วไม่ว่าจะทำให้เราต้องบาดเจ็บ ก็ขอให้อโหสิกรรมซึ่งกันและกัน

ไม่มีการกระทำใดที่ไหนอภัยไม่ได้หรอกค่ะ เพราะใครๆ ต่างก็เคยทำผิดด้วยกันทั้งนั้น ไม่เว้นแม้แต่ตัวของเราเอง และถ้าคิดว่ามีเรื่องที่คิดว่ามีเรื่องให้อภัยคนอื่นไม่ได้ สิ่งที่ไม่น่าให้อภัยเลยก็คือความคิดที่ว่า "ให้อภัยไม่ได้" นี่แหละค่ะ

การกระทำของ ตัวเราเอง ที่ให้ผลร้ายต่อผู้อื่น

เพราะ เราไม่ควรต้องรอให้ผู้อื่นมาให้อภัย ต้องแสดงความรับผิดชอบด้วยตัวเราเอง

การให้โอกาสกับคนที่กระทำผิดสองครั้งไปแล้วก็ถือว่าพอสมควรแล้ว แต่ว่าหากเป็นครั้งที่สามแล้วก็ควรตัดใจ ผมเคยอ่านเมล์ที่เพื่อนส่งมาเป็นหลักการของในหลวงแต่ไม่แน่ใจว่าเป็นพระบรมราโชวาทหรือเปล่า ผมคิดว่าหลักอันนี้ก็น่าจะปรับนำไปใช้ในชีวิตได้สำหรับคำถามนี้

ใดๆในโลกนี้ ไม่มีหรอก ที่จะให้อภัยแก่กันไม่ได้

กระทั่งแม้นรู้ว่า เขาคนนั้น จะมาฆ่าตน

เพราะการไม่ยึดมั่นถือมั่นแห่งกายสังขารนี้

ย่อมพลิกฟ้า พลิกแผ่นดินได้

ดูอย่างพระพุทธเจ้าซิ แม้นรู้ว่าพระเทวทัศหมายเอาชีวิต มากกว่า

สองครั้ง ท่านยังมีความรัก เมตตา และท้ายที่สุดยังมีความรักแบบ

น้องชายเช่นเดิม

หากมีข้อแย้งว่า ทำอย่างนั้นไม่ได้หรอก เพราะเราไม่ใช่พระพุทธเจ้า ยังมีกิเลสอยู่ ยังต้องหาอยู่หากินอยู่ แล้วพระพุทธเจ้า กับเหล่าพระอรหันต์เล่า เกิดมาก็มีกิเลส เหมือนกันกับเรานี่แหละ เพราะท่านไม่หาทางออกให้กิเลสอย่างเราๆท่านๆ และไม่ยอมให้กิเลสออกมาเพ่นพ่านได้ ท่านได้ฆ่ามันจนหมดสิ้น ที่อยู่ในจิตในใจของท่านนั่นเอง

อย่างไงก็ทนๆฟังธรรมะอีกนิดนะครับ เพราะตั้งแต่ 17กรกฎาคม -14 ตุลาคม 2551 อาจจะไม่ได้เจอกัน หรืออาจเจอกันน้อยลง ผมตอบคำถาม หรือแม้แต่ตั้งคำถามไป ก็มีแต่การให้ทั้งนั้น สุดแต่วาสนาบารมีของแต่ละบุคคลก็แล้วกัน