ไม่เคยคิดเลยว่าวันนึงจะมีคนเกลียดเรา?

ผมเคยมีเคสคล้ายๆกันในที่ทำงานสมัยก่อน ที่ต้องทำงานกับผู้หญิง

ที่ทำงานไปมา สนิทกัน รู้จักนิสัยกัน และเหมือนจะชอบผมขึ้นมา

แต่ผมไม่ได้ชอบเธอ เลยพยายามห่างๆเธอ ลดความสนิทลง

(จากเดิมเธอชอบโทรมา ผมนึกว่าเหงาเลยคุยเล่นกับเธอตลอด)

ผลคือ...เธอเหมือนรู้ตัวว่าผมไม่ได้ชอบเธอ เธอเลยลดความสนิท

กับผมลงเช่นกัน เรายังทำงานที่เดียวกัน(ตอนนั้น)อีกหลายเดือน

แต่ก็คุยแค่เรื่องงาน ไม่ได้ไปเที่ยวหรือโทรศัพท์เหมือนก่อน

ตอนนั้นก็มีบ้างที่อะไรบางอย่างที่เธอควรช่วยเหลือเรา ควรทำดีกับเรา

เธอไม่ช่วย ไม่สนใจ เหมือนผมไม่มีตัวตน ผมน้อยใจที่เธอทำเหมือน

เกลียดผม เลยไม่ค่อยอยากคุยหรือช่วยงานของเธอด้วยเช่นกัน

จนผมเลิกกับคนที่ผมรักผมเลยพอจะเข้าใจความรู้สึกของเธอ

...แค่จะรักษาอาการเจ็บจากการอกหักหรือช้ำรักมันก็ยากและเจ็บพอแล้ว

แต่จะให้ทำดีหรือพยายามเอาใจคนที่ไม่รักเราเหมือนก่อนมันปวดใจจริงๆ

ดังนั้นในกรณีเดียวกัน เคสของคุณ ผมมองว่า ตอนที่เขาอกหักหรือมีเหตุ

ให้ต้องเกลียดคุณใหม่ๆสิ่งที่เขาสามารถทำได้มีเพียงพยายามตัดคุณออก

จากใจเท่านั้น(เพราะเขาบอกรักคุณ) เขาเองพยายามตัดคุณออกจากชีวิต

คุณเองก็ไม่อยากไปสนิทกับเขามากเพราะคุณไม่ได้รักเขา นั่นคือ คุณทั้ง

สองเห็นตรงกันว่าควรห่างกันดีกว่า และก็ทำจริงๆตลอด 2 ปีที่ผ่านมา

จะให้แก้อะไรให้ดีขึ้นผมว่ามันคงยาก เพราะเป็นกริยาปกติในที่ทำงานของ

คุณสองคนไปแล้วที่ต้องห่างๆกัน เอาแค่เรื่องงานก็พอครับ พยายามอย่าคิด

เรื่องนี้มาก หากอยากคุยกับเขาก็เข้าไปคุย หากเขาไม่อยากคุยกับเราก็ออกมา

หากต้องให้เขาช่วยงานก็เข้าไปคุย หากเขาทำดีกับเราเราก็ดีกับเขาบ้าง

หากสงสัยคาใจอยากถามอะไรเขาก็ถามนะครับ เกี่ยวกับเรื่องงานนะ(^-^)

เป็นธรรมดาโลกนะครับที่มีคนรักก็ต้องมีคนเกลียด ทำตนเองให้ดีไว้นะครับ

ปล.ชอบคำตอบของคุณธัมจัยนะ สั้นๆตรงดี (^-^)

ไหนๆก็ไหนๆแล้วถามตรงไปตรงมาเลยเกลียดเรื่องอะไร แต่สงสัยเกลียดแบบจริงจังไปแล้วแหละ

วันใดวันหนึ่ง ขอคุยตัวต่อตัวเลยคะถามหาสาเหตุหรือเหตุผล หากผิดก็ขอโทษ และพร้อมปรับตัวแà¸��้ไขใหม่ แต่ก็ต้องเปิดอกแลกความรู้สึกกันหน่อยหละ

ผมว่าอยู่ที่ตัวคุณเองว่าจะให้โอกาสตัวที่จะปรับเปลี่ยนตัวเองได้แค่ไหน หาทางออกอย่างไร เวลาน่ะใช่ว่าจะช่วยได้มากก็เปล่า กล้าที่ต้องยอมรับความจริงเถอะครับ ยิ้มสู้ ลองทำสมาธิดูบ้างน่าจะดีครับ (ทำให้เราเรียนรู้ที่จะปล่อยวางได้ดีมากๆเลย)

ปล. คุณเป็นคนโชคดีนะครับที่เห็นสัจจธรรมตั้งแต่ตอนนี้ หากเรื่องนี้เกิดช้าสักสิบห้าปีข้างหน้า โอกาสในการตัดสินใจจะน้อยลงอีกมากเลย

ผมต้องถามคุณก่อนว่าคุณรู้สึกยังไงกับเค้า ถ้าคุณยังมีความรู้สึกที่ดีกับเค้า ก็ถามเค้าตรงๆ ว่าคุณผิดตรงไหนเครียล์เลยจะให้ทำตัวอย่างไร แต่ถ้าคุณไม่แคร์เค้าแล้ว ก็ไม่ต้องไปสนใจ ไม่มีใครในโลกที่มีแต่คนรักครับเชื่อผม พระพุทธเจ้าก็มีคนเกลียด ในหลวงที่เรารักเทดทูนเหนือหัว สร้างบ้านหลังนี้มาแบบที่คุณพงษ์พัฒน์พูดนะไม่ได้ทำอะไร แล้ววันนึงพวกแมร่งทะเลาะกันก็พาลมาเกลียดพ่อ ฯลฯ แล้วนับประสาอะไรคือเรา

ชีวิตคนเราก็อย่างนี้แหละค่ะ มีคนรักก็ต้องมีคนเกลียดเป็นธรรมดา แต่ก็ยังดีกว่าเป็นคนที่ไม่มีใครสนใจนะ ลองมองโลกในแง่ดีสิคะ

ถ้ามันหลีกเลี่ยงอะไรไม่ได้แบบนี้แล้ว ก็ต้องรวบรวมความกล้า และบอกตัวเองไว้ว่ามันจบไปแล้ว เขาคนนั้นก็เป็นแค่คนๆหนึ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิต เขาไม่ได้มีผลอะไรกับชีวิตในปัจจุบันของเราอีกต่อไป แล้วคุณก็เดินหน้าต่อไป จะต้องเผชิญหน้าก็ให้คุณทำเฉยๆ เหมือนไม่มีอะไรเคยเกิดขึ้น รู้ว่ามันยาก แต่ดิฉันเชื่อว่า มันผ่านมาถึงสองปีแล้ว คุณน่าจะทำได้ และจะต้องเริ่มทำแล้วด้วย ไม่งั้นคนที่ไม่สบายใจก็จะเป็นคุณคนเดียว อะไรมันผ่านมาแล้ว ก็ต้องปล่อยให้มันผ่านไป อย่าไปยึดติดกับคำพูดของเขา คุณจะต้องแสดงให้คุณเห็นว่าคุณเองก็มีดีเหมือนกัน...

เขาถึงบอกว่าไม่ควรมีแฟนหรือคนรักทำงานที่เดียวกันไง เพราะมันจะเกิดปัญหา แต่หากเกิดแล้ว ถ้าสามารถหาที่ทำงานใหม่ได้ก็ควรไปนะ

ก่อนอื่นก็ขอให้สู้สู้นะ เป็นกำลังใจให้คะ เมื่อต้องเจอกันอยู่ก็ตอนทำใจนะ ถ้ามองหà��™à¹‰à¸²à¸à¸±à¸™à¹„ม่ได้ก็คงต้องเลี่ยงแล้วกันนะ ไม่ต้องสบตากัน แต่งานก็มีบ้างที่ต้องพูดคุยกัน คงต้องบอกว่าทำใจค่ะ

เรื่องแบบนี้ก็ต้องมีบ้าง เกือบจะเป็นเรื่องธรรมดาด้วยซ้ำ

ก็ต้องทำใจครับ ถึงแม้จะมองหน้ากันไม่ติด ไม่กล้าแม้แต่จะสบตากัน แต่ต้องเจอกันทุกวัน เราต้องพยายามทำใจให้ต่างคนต่างอยู่ อยู่อย่างปกติ ไม่ถึงกับหลีกเลี่ยง คุยกันตามความจำเป็น

อย่างที่ผมบอกแหละว่า เรื่องแบบนี้มีเกือบทุกที่ทำงาน คนอื่นเขาปรับตัวได้เราก็ต้องปรับตัวได้ บางครั้ง "เวลา" อันยาวนานอาจเปลี่ยนความรู้สึกกันได้ หรือแม้แต่เปลี่ยนกลับคืนจากเกลียดเป็นดีกันก็ได้

"คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ" แม้แต่พระราชา หรือพระพุทธเจ้า ก็มีคนไม่ชอบ บางครั้งก็ต้องแก้โดยการทำใจ พยายามทำในสิ่งที่จะลดความเกลียด อย่างน้อยก็ไม่เพิ่มความเกลียด

มีพระเจ้าก็มีซาตาน มีพระà��žà¸¸à¸—ธเจ้าก็มีพระเทวทัต