ความรักมีหลายรูปแบบ แล้วความรักแบบไหนที่คุณต้องการ?

ความรักของเรา รักแบบคนในครัว รักเหมือนพ่อ รักเหมือนพี่ เราอยากให้เขาดูแลเรา และเราก็อยากดูแลเค้าในยามที่เราสุขก็สุขด้วยกัน ในยามทุกข์เราก็ช่วยเหลือกันแก้ปัญหาต่างๆ ไว้เนื้อเชื่อใจกัน ซื่อสัตย์ต่อกัน เห็นใจกันในยามมีทุกข์ พร้อมที่จะเผชิญปัญหาด้วยกัน ไม่ทิ้งกัน คุยกันได้ทุกเรื่อง ไม่มีความลับต่อกัน พร้อมที่จะดูแลกันไปจนแก่เฒ่า และที่สำคัญเราจะไม่ทำให้คนที่เรารักต้องมาเจ็บ และเสียใจที่เกิดจากการกระทำของเรา และเราจะให้อภัยซึ่งกันและกัน ในยามที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งทำผิด

เป็นรักในอุดมคตินะจ๊ะ ^^

ก็อยากมีความรักแบบที่เราเดินจูงมือกันไป แต่ไม่ชิดหรือห่างกันมากเกินไป

มีช่องว่างระหว่างกัน แต่ก็ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกอ้างว้าง ก้าวเดินไปพร้อม ๆ กัน

ไม่ใช่เธอนำหรือฉันนำ ถ้ามีอะไรระหว่างทาง เราก็ช่วยกันผ่านไปให้ได้

ส่วนรักแบบไหนที่มอบให้กับคนอื่น ส่วนมากที่มอบให้กับคนอื่นคือ รักที่ร้อนดั่งไฟแผดเผา

เกิดเร็ว ดับเร็ว สุดท้ายก็เหลือเพียงเถ้าถ่าน ลมพัดมา เถ้าธุลีก็ปลิวหายล่องลอยไป

เหลือเพียงรอยไหม้นิด ๆหน่อย ๆ

คู่สมรส ควรมีรูปแบบความรักที่คล้ายคลึงกัน

คู่ที่มีความสัมพันธ์ยาวนาน มักมีความรักแบบเสน่หา

ผมจึงอยากให้เรามีความรักแบบเสน่หากัน

ความรักแบบเสน่หา (Eros)

รู้สึกถูกใจอีกฝ่ายตั้งแต่แรกเห็นคล้ายรักแรกพบ ความดึงดูดใจซึ่งกันและกันแสดงออกมาทั้งคำพูดและการแสดงความใกล้ชิด อยากเจอกันทุกวันถ้าเป็นไปได้ วาดฝันเกี่ยวกับอีกฝ่ายไว้งดงาม และไม่ได้คาดการณ์ถึงอุปสรรคใด ๆ พยายามพัฒนาสัมพันธภาพอย่างรวดเร็ว โดยการเปิดเผย ซื่อสัตย์ และจริงใจ ใส่ใจคู่รักมากเป็นพิเศษ แต่ไม่แสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของหรือกลัวว่าจะมีคู่แข่ง

ความรักของผมคงมีรูปแบบเฉพาะกับคนที่ผมรัก และคิดจะใช้ชีวิตร่วมกันจนวันสุดท้ายของชีวิต

..คือความรักที่ไว้à¹��จ เชื่อใจ มั่นคง จริงใจ และมีเหตุผล ที่สำคัญคือความเข้าใจที่มีให้กัน

แบบเพื่อนพี่น้องหรือพ่อแม่ก็แล้วแต่??? สำคัญที่สุดเขาต้องรักและเข้าใจในตัวผมด้้วย

ไม่ต้องการให้เขาเปลี่ยนแปลงเพราะมาคบกับผม แต่ให้เป็นในแบบที่เขาเป็นอยู่ เพราะที่รักเขานะรักที่เขาเป็น

ในปัจจุบัน หากจะเปลี่ยนคือเปลี่ยนรักผมคนเดียวพอ....

..แบบนี้ได้เปล่าไม่รู้แต่รักคือการให้การเสียสละเพื่อคนที่ผมรักครับ... ^^-^^

รักแบบเพื่อน ที่สามารถเดินไปด้วยกันไม่ว่าจะทุกข์หรือสุข ร่วมกันแก้ปัญหาไม่ทิ้งกันคอยห่วงใย ดูแลซึ่งกันและกัน และที่สำคัญให้อภัยกัน เท่านี้ก็พอแล้วนะ

ออกจากความหลงสู่ความเป็นจริง

รักที่ไร้เงื่อนไขต่อทุกสรรพสิ่ง คือรักที่ฉันต้องการ

แต่ไม่รู้ว่ามันจะมีจรืงหรือเปล่า สลัดความโง่เขลาออกไปจากใจได้ ก็ไม่ทุกข์

คนรักที่เดินเข้ามา

เค้าต้องเป็นอย่างไร เรา ไม่เคยกำหนด

การที่มีใครคนหนึ่งเพิ่มมาในชีวิต ก็ไม่เคยมีมาก่อน

เขาทำให้แต่ละวันของเราอบอุ่น เรารู้สึกสงบ

ถึงเวลาหนึ่งเรารู้สึกได้ว่า

ต่างก็ชดเชยส่วนที่ขาดหายไปของชีวิตให้กันได้

เหมือนความคุ้นเคยนี้มีมานาน....

ความรักที่มาจากใจทั้งสองหลอมรวมกัน

ความรักแบบเพื่อนไม่มีความหึงหวง ไม่เห็นแก่ตัว

แล้วเราก้ได้มอบความรักเช่นเดียวกันนี้กับคนที่รักแล้ว

ความรักที่เป็นสากลแห่งพิภพจักรวาล..เฉกเช่นดั่งความรักที่พระเจ้ามอบให้มนุษย์ทุกคนมั่นคง,ยินดี,ปราถณาดี,ต่อกันละกันเสมอเหมือนดั่งเป็นพี่น้องร่วมสายธารแห่งจิตวิญญาณเดียวกันพึงระลึกและจดจำกันได้ถ้อยทีถ้อยอาศัยพูดจากันด้วยความเอื้ออาทร...ด้วยเมตตา

รักคือความเข้าใจ ความห่วงใย ความเอื้ออาทร ที่ฉันมีให้เธอและเธอมีให้ฉัน และดูแลกันตลอดไป