ถ้าเราอยู่ตัวคนเดียวเคยคิดบ้างไหมว่าเราอยู่เพื่ออะไรเกิดมาทำไมเคยถามตัวเองแบบนี้บ้างไหม?

ผมเป็นลูกกำพร้า อยู่กับยายมาตั้งแต่เด็ก เลยต้องเรียนรู้การอยู่คนเดียวอย่างไรถึงจะสุข ผมก็แค่ไม่ปล่อยเวลาให้ว่างไม่คิดฟุ้งซ่าน หาอะไรที่ทำแล้วมีความสุข อยู่กับสิ่งที่มี ไม่ใช่อยู่กับสิ่งที่ฝัน และทำแต่ละวันให้ดีที่สุดเพื่อวันข้างหน้าสนุกกับการทำงาน มองโลกบวกๆ กำลังใจอยากได้ไหม อยากได้ครับ แต่เรามีมันอยู่ในตัวเราอยู่แล้วน่ะ ลองหาดูซิ ถ้าเราไม่ให้กำลังใจตัวเราเอง แล้วเราจะไปหาจากใครที่จะจริงใจกับเราร้อยเปอร์เซนต์เท่าที่เราให้ตัวเราเอง

เมื่อก่อนไม่เคยคิดเลย..

แต่ตอนนี้มีลูกแล้ว..คิดมากมาย

ตอนนี้ต้องอยู่เพื่อลูก เลี้ยงดูเค้าให้เติบโตขึ้นมาเป็นคนดี

เอาตัวรอดได้ในสังคม

เคยคิดและพูดกเพื่อนๆและพ่อแม่..ถ้าเกิดเราเป็นอะไรไปตอนนี้..คงเป็นผ๊มีห่วงแน่ๆเลย..อิอิ

จากเมื่อก่อน..ขับรถเร็วมาก120-180กม./ชม

แต่ตอนนี้มีลูกน้อยที่น่ารัก..ขับ80-100กม/ชม.

เวลาไปเที่ยวที่ไหนก็กลัวจะเกิดอุบัติเหตุ..กลัวเค้าตีกันแล้วโดนลูกหลง

ตอนนี้อยู่ติดบ้าน..ออกจากบ้านไม่เกิน 1 ชม. เพราะกลัวเกิดเรื่องไม่ดี ทั้งกับตัวเราและลูกที่อยู่บ้าน

คิดถึงเวลาตอนเราเล็กๆ แม่เลี้ยงเรามาเหนื่อยแค่ไหน

ตอนนี้ถ้ามีอะไรที่ทำเพื่อแม่ได้..จะทำโดยไม่รลังเล

ทำงานเก็บเงิน..เก็บเง��นเพื่ออนาคตลูก

คิดทุกวันว่าจะเลี้ยงลูกอย่างไรให้เค้าเป็นเด็กที่น่ารักในสายตาทุกคน(นิสัยดี)

เห็นข่าวเค้าเอาลูกเพิ่งเกิดไปทิ้งแล้วอยากเก็บมาเลี้ยง แต่ตอนนี้ยังไม่มีเหลือพอที่จะทำอย่างนั้น

ได้แต่ภาวนา..ขอให้ทุกชีวิตที่เกิดมาไม่ถูกทอดทิ้งอีกต่อไป

คุณคงมีเพื่อนมั่งล่ะนะ จริงไหมเอ่ย ไม่อนาถขนาดไม่มีใครคบหลอกน่า

อยู่เพื่อมาชดใช้กรมมเก่าหรือเสวยบุญเก่าไงคะ พ่อแม่ยังมีชีวิตอยู่ท่านให้เราเกิดมาเราต้องทดแทนคุณท่านนะคะอย่าคิดไม่ดีหรือคิดบ้า ๆ โลกนี้สวยงามมากมายนักนะเออ จริงๆ นะ ลองไปเปิดหูเปิดตาที่ต่าง ๆ มองคนที่สูงกว่าเราและต่ำกว่าเราดู เปรียบเทียบดูนะคะ

เพื่อชดใช้และเดินผ่านเวลาไป จนกว่าจะสุดทาง

เกิดมาเพื่อใช้กรรม และทำบุญเพิ่ม ได้เรียนรู้กับสิ่งที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปทั้งที่น่ายินดีและไม่น่ายินดี การพลัดพราก และการอยู่กับตัวเองด้วยตัวเองให้ได้

คนที่เกิดมาไม่ว่าจะอยู่ลำพังหรือมีคนอื่นอยู่ด้วยก็เหมือนกันคือต้องทำความเข้าใจในตรงนี้ให้ดีไม่ให้หลงทางไปผมคิดว่าเราอยู่เพื่อทำหน้าที่เกิดมาก็เพื่อใช้ชีวิตนี้ให้เหมาะสมกับฐานานุรูปของตนเองสิ่งสำคัญคือค่าของคนแต่ละคนอาจไม่เท่าเทียมกันเพราะขึ้นอยู่กับการกระทำการใช้ชีวิตเราเลือกที่จะใช้ชีวิตเลือกที่จะใฝ่หาสิ่งที่มีคุณค่าสิ่งที่ดีงามในโลกนี้หรือในภพหน้าได้เพราะเราเป็นสัตว์ประเสริฐที่มีโอกาสสร้างสมบูญบารมีได้

เคยค่ะเพราะอารมณ์เหงาๆเซ็งๆไงค่ะแต่พอคิดได้ก็นั่นหล่ะคิดว่าเราก็อยู่เพื่อเราเองและคนที่รักเรา+คนที่เรารัก เราเกิดมาเพื่อเรียนรู้สิ่งที่เรียกว่าชีวิตเห็นไหมที่ผ่านมาชีวิตสอนให้เรารู้จักหลายสิ่งหลายอย่างหากเราไม่ได้เกิดมาเป็นคนแล้วเราจะรู้ไหมว่ากินอย่างไรอยู่อย่างไรความรู้สึกเป็นแบบไหนฯลฯ แล้วมองกลับมาดูว่าชีวิตที่ผ่านมาเราทำสิ่งดีดีให้กับตัวเองมากมายแล้วเราเคยที่จะทำสิ่งดีดีให้กับคนอื่นแล้วหรือไม่อันนี้สำคัญ

ผมอยู่คนเดียวกับตัวเองได้ 5 ปีกว่า ๆ แหละ หลังจากบางสิ่งบางอย่างที่เคยมี หายไป ผมเองก็เคยคิดเหมือนท่านครับ แต่ก็พอได้บทสรุปกับตัวเองคร่าว ๆ ว่า จริง ๆ เราอยู่เพื่อให้เป็นประโยชน์กับคนอื่น ๆ บ้างครับ แล้วตัวเราเองก็จะมีความสำคัญเอง ในทั้งส่วนตัว และสังคม เป็นกำลังใจให้ทุกท่านครับ

เคยถามเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้คำตอบ เพราะปัจุบันไม่ได้อยู่คนเดียวนี่ค่ะมีทั้งครอบครัว เพื่อนๆมากมาย จะคิดทำไม เพราะคงไม่มีใครอยากอยู่คนเดียวหรอกจริงใหมจ๊ะ

ถามจนเลิกถามไปแล้วเพราะโดดเดี่ยวแต่ไม่เดียวดายและคำตอบสุดท้ายที่บอกตัวเองคือละไว้ในฐานที่เข้าใจ