ได้บริจาคเงินทำบุญด้วยการปล่อยปลา โดยไม่รู้ว่าปลาที่จะปล่อยคือปลาดุก แล้วต่อไปจะกินปลาดุกได้หรือไม่?

รอให้เวลาผ่านไปสัก 2-3 ปี ค่อยไปกินสิครับ ถึงตอนนั้นปลาดุกที่อยู่ในจานคงไม่ใช่ตัวที่ปล่อยไป เห็นหลายท่่านปล่อยไก่อยู่บ่อย ๆ ก็ยังอร่อยกับไก่ทอดเลย อิอิ

มันเป็นความเชื่อครับ หมอดุจะแนะนำให้ปล่อยสัตว์ทำบุญและไม่กินสัตว์ที่ปล่อย

แต่ในทางศาสนาพุทธ ถือเป็นคนละส่วนกัน

คือการตั้งใจสร้างกุศลโดยการปล่อยสัตว์ ก็ได้บุญส่วนหนึ่ง และการตั้งใจไม่กินสัตว์ที่ปล่อย ก็ได้บุญอีกส่วนหนึ่ง

เป็นการได้บุญสองต่อ

แต่ถ้าเราตั้งใจสร้างกุศลโดยการปล่อยสัตว์ แต่ยังกินสัตว์ที่ปล่อยเหมือนเดิม ก็จะได้บุญต่อเดียว

ไม่ใช่ว่า การกินสัตว์ที่เคยปล่อย จะบาปมากกว่าการกินสัตว์ที่ไม่เคยปล่อย แต่เป็นคนละส่วนกัน

เอาแค่ตรงนี้เจ้าค่ะ

ตอนบริจาคเงินทำบุญ ใจเป็นบุญ ได้บุญไปเรียบร้อยแล้ว

จะปลาอะไรก็เป็นส��¸´à¹ˆà¸‡à¸—ี่มารับรู้ในภายหลังค่ะ

ทีนี้พอรู้แล้วไม่สบายใจ ก็รู้ว่าไม่สบายใจ

กังวลก็เพียงรู้ว่ากังวล

เท่านี้เองค่ะ

หรือถ้าเหลือบไปเห็นปลาดุกฟูดูน่ากิน ก็รู้ว่าโห น่ากินจัง

ทำไมตอนแรกไม่เลือกปลาซะก่อน เช่น ปลาวาฬ ปลาฉลาม ปาท่องโก๋(ไอ้ 2 ปลาแรก แค่อุ้มไปถึงท่าน้ำสงสัย ต้อยคงหลังหัก...หุหุ)

เด่วมาสุ1000 จะพาไปทาน ลาบปลาทับทิม หร่อยม๊าก จนอาจลืมปลาดุก ก็ได้ 55555555

ถามว่าเราปล่อยปลา เพื่อ ให้ชีวิต

เรากินเฉพาะปลาที่ไร้ชีวิต(ซาก ซึ่งเราไม่เห็น ไม่ได้ยิน ไม่รู้ถึง...การสั่งพรากชีวิตของปลาตัวนั้น

...ไม่เพียงแต่ปลาเท่านั้น...สัตว์เลี้ยงอื่นๆก็เช่นกัน...

...เพราะเราต้องการเพียงซากไร้ชีวิตเหล่านั้นมาดำรงชีพ...ไม่ปรารถนาเบียดเบียนสัตว์ใดๆ

****

คนมักกล่าวเช่นนั้น ซึ่งก็นับเป็นการดีที่ไม่เบียดเบียนชีวิตอื่น

แต่การกินปลามันก็เป็นประโยชน์ต่อร่างกายมนุษย์ ถ้ากินเพื่อเป็นอาหารนั้น มีโทษน้อย

ในขณะเดียวกันเราก็มีการช่วยเหลือปล่อยชีวิตปลา อันนี้นับว่าเป็นกุศล

จะบอกว่าการกินปลานั้นผิดก็กระไรอยู่ ครั้นจะบอกว่ากินปลาไม่ผิดก็ไม่ใช่

เลือกเอาเองแล้วกัน นั่นคือเลือกประโยชน์อันสูงสุด

ไม่กินปลาแล้วไม่เป็นอะไร ใจสบาย กับการกินปลาแล้วมีประโยชน์ต่อร่างกายเพื่อมีชีวิตที่แข็งแรงและกลับไปช่วยเหลือคนในสังคมได้มากกว่า

จะเลือกอันไหนล่ะ?

โห้เล่นปลาฉลามปลาวาฬเลยหรือครับคุณนาย 555 ขำๆนะครับ

การที่เราทำบุญยนั้นจะปล่อยปลาอะไรก็แล้วแต่นั้นถือว่าเราได้ให้ชีวิตเขา

และเป็นการต่ออายุตัวเองไปในตัวด้วยครับ ชาวพุทธเราจึงนิยมปล่อยนกปล่อยปลา

แท้จริงแล้วการทำบุญอะไรก้แล้วแต่อยู่ที่จิตใจเราบริสุทธิ์หรือไม่

มากน้อยแค่ใหนบุญที่เราทำก็ขึ้นอยู่กับจิตใจผู้กระทำนั้นๆครับ

ไม่ใช่ว่าปล่อยปลาดุกปลาซ่อนแล้วจะทานไม่ได้ ก็ได้เช่นเดิมครับ

อย่าคิดมาก ทุกอย่างอยู่ที่เจตนาคือใจของเราเองครับ

ขอให้มีความสุขในการให้นะครับ อนุโมทนาบุญด้วยนะครับสาธุ

ถ้าอยากสบายใจ ก็กินเจในวันพระซิ

ขออนุโมทนาบุญด้วย..นะคะ สาธุ สาธุ ๆ

การสละให้ทานไม่ว่าจะให้สิ่งของ ให้ชีวิต หรืออะไรก็ตาม

การให้พระท่านสอนให้เสียสละออกไปเหมือนทิ้งเหว

อย่างไม่สนใจว่าของนั้นเป็นยังเป็นของเรา

จุดประสงค์คือขจัดความตระหนี่ของตนให้เบาบางลงมากน้อยกันไป

บางคนนำของไปถวายที่วัดพอถวายเสร็จก็มองแต่ของของตน

ว่าพระท่านจะตักฉันของเราหรือเปล่า ยังคงยึดติดกับสิ่งที่ตนสละไปแล้ว

ยังคงยึดติดว่าสิ่งนั้นนั้นเป็นของตนอยู่ ลืมว่าตนได้สละไปแล้ว

ท่านจะเอาไปทำอะไรก็หมดหน้าที่ของเราแล้ว

การให้ชีวิตก็เหมือนกันการปล่อยอะไรก็ตามก็คือหนึ่งชีวิตที่เวียนวายตายเกิดนับไม่ถ้วน

จะปล่อยปลาดุกหรือปลาหมอหรือแม้แต่ช้างมันก็สัตว์โลกเสมอกันด้วยความเกิด แก่ เจ็บ ตาย

ให้คิดเสียว่าเราปลดปล่อยสัตว์โลกที่ขาดโอกาสเลือก ไม่มีสิทธิมีเสียง

สัตว์ที่ไม่สามารถอ้อนวอนให้ช่วยคุณช่วยเลือกเขา มีแต่คุณเท่านั้นที่ตัดสินหยิบยื่นโอกาสให้พวกเขา

มีสัตว์หลายชนิดในตลาดสด ทุกตัวต่างก็อยากมีชีวิตรอด เมื่อคุณให้สัตว์ใดก็ตามคือคุณให้ชีวิต

ให้แล้วอย่างไปกังวล ให้แล้วให้แบบทิ้งเหว ให้แล้วตามกำลังของตน เพราะสัตว์มากมายนักมีกรรมเป็นของตน

ตอนนี้เราก็ได้สร้างกรรมดีโดยการให้ทานชีวิตครับ อนุโมทนาบุญด้วยครับ

ก่อนอื่นก็ต้องขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ ที่ไปปฏิบัติธรรมมา โดยส่วนตัว ถ้าปล่อยสัตว์ใด ถือว่าได้ละเว้นจากการฆ่าสัตว์นั้นๆ ก็คือศิลข้อ 1.ละเว้นจากการฆ่าสัตว์ ก็จะไม่กิน หรือละเมิดชีวิตสัตว์นั้นๆอีก บาปอยู่กับคนทำ กรรมอยู่ที่คนกินค่ะ

เมื่อรู้แล้ว และไม่กินต่อก็เป็นบุญ

ถ้าจะกินบุญก็สะดุด ว่าตามความคิดของผมเอง

ที่เข้ามาตอบนี่จะมาขอเบิกค่าสระผม

แถมค่าวัคซีนเพราะวันนั้นที่เกิดเหตุ

มีแผลถลอกบนหัวทำให้เชื้ออาจแทรกซึมเข้าไปได้

เอิ๊ก เอิ๊ก