วิธีที่ดีที่สุด เวลาคุณมีปัญหาส่วนตัวที่แก้ไม่ตก..เน้นว่า!แก้ไม่ตก แล้วคุณก็ตัวคนเดียว ระบายกับใครก็ไม่ได้?

ใช่ว่าทุกปัญหาจะเป็นอะไรให้เรา"ต้องแก้"

ทุกสิ่งมีจังหวะเวลาและทางออกที่ดีที่สุดของมันเอง

เพียงแค่อยู่เฉย ๆ

มีหน้าที่อะไรก็ทำไป เท่านั้นเองแหละ

ค่อย ๆ คิด ค่ะ

ถ้า...............

ยัง.............คิดไม่ออก

ไป " เดินเล่น "

หรือ...............

" ขับรถเล่น " ค่ะ

เพื่อ..................

ให้ " สมองปลอดโปร่ง "

เพราะ................

ในช่วงที่มี " ปัญหา " อยู่นั้น

" สมอง "

อาจจะยัง

" มึน ๆ ตื้อ ๆ "

อยู่ค่ะ

และ..........

อาจจะ " หาทางออก "

ไม่ได้ภายในวันเดียว

วันที่ 2 วันที่ 3

เราอาจจะ" หาทางออก " ได้ค่ะ

ค่อย ๆ คิด

" ปัญหา "

ทุกอย่าง

มี " ทางออก " เสมอค่ะ

จากคำถามเป็นปัญหาส่วนตัวนะครับ ก่อนอื่นผมจะคิดก่อนว่ามันสำคัญกับชีวิตเราไหม ถ้าไม่สำคัญก็ลืมมันไปซะ แต่ถ้าสำคัญ ผมก็จะใช้วีธี ป้องกัน ทดแทน หรือแก้ไข หรือใช้ความอดทนให้มากขึ้น สำหรับผมปัญหาที่แก้ไม่ตกไม่มีครับ เพราะผมคิดว่า ทุกปัญหามีทางแก้ครับ คิดดีดีมีทางออกครับ

ถ้า "ระบายกับใครไม่ได้"

วิธีแก้ของผมมีแค่ 2 อย่าง ( ไม่ใช่แค่ 2 อย่างพอนะ เพียงแต่ผมไม่พร้อมที่จะใช้วิธีอื่น ) คือ

สวดมนต์ทำสมาธิ กับ นอนหลับพักผ่อนให้เต็มที่

ทั้งสองอย่างนี้ จะทำให้เราตั้งสติได้ และใช้ปัญญา ค่อย ๆ คิด ว่า เรามีปัญหาอะไรบ้าง ปัญหาอะไรควรแก้ก่อน ควรแก้โดยใช้สติปัญญาอย่างไร ต้องใจเย็น ๆ ค่อย ๆ แก้ปัญหาไปที่ละส่วน ทำใจ คิดว่าใคร ๆ ก็มีปัญหา บางเรื่องถ้ามันจะเกิดก็ต้องปล่อยให้มันเกิด

ถ้าได้นอนหลับเต็มอิ่ม เมื่อตื่นขึ้นมา สติสัมปชัญญะจะคืนมา จะคลายเครียดได้มาก อารมณ์จะดีขึ้น

( คนเราจะมีวิธีการผ่อนคลายที่แตกต่างกันออกไป ส่วนใหญ่จะเลือกวิธีที่ตนเองเคยชิน ถนัด ชอบหรือสนใจ ทำแล้วเพลิดเพลินมีความสุข ซึ่งมีทั้งวิธีคลายเครียดทั่วๆไป และ วิธีที่เป็นเทคนิคเฉพาะ

วิธีคลายเครียดโดยทั่วๆไป เช่น

- การพักผ่อนนอนหลับ

- ออกกำลังกาย ยืดเส้นยืดสาย เต้นแอโรบิก รำมวยจีน

- ดูหนัง ฟังเพลง เล่นดนตรี

- ปลูกต้นไม้ ทำสวน เลี้ยงสัตว์

- อ่านหนังสือ

- ท่องเที่ยวเปลี่ยนบรรยากาศ

- สะสมของรัก ฯลฯ

วิธีคลายเครียดที่เป็นเทคนิคเฉพาะ เช่น

- การผ่อนคลายกล้ามเนื้อ

- การฝึกการหายใจ

- การทำสมาธิ

- การจินตนาการ

- การคลายเครียดจากใจสู่กาย

- การนวดคลายเครียด

ที่มา:

อาจารย์วิไล ตั้งปนิธานดี ภาควิชาพยาบาลศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี )

ที่ผ่านๆมา..ถ้าดิฉันตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ล่ะก็...วิธีทำคือ

1.นอนดูหนัง, อ่านหนังสือ, เดินดูต้นไม้, ไปเดินเล่นดูบ้านดูเมือง....

เพราะหลายๆครั้งกับสิ่งที่เราคิดไม่ออก บางทีการได้ไปเห็นภายนอก(หรืออาจจะผ่านทางหนัง) หรือจากการเดินดูนั่นดูนี่...อยู่ดีๆ ไอเดียบรรเจิดมันก็ปิ๊งขึ้นมาเฉยๆก็มีบ่อยไป .. แต่ถ้านั่งจมจ่อมอยู่กะมันยิ่งมึนตึ้บค่ะ การ"ปลดปล่อย"แบบนี้ประโยชน์ทางตรงคือผ่อนคลายตัวเอง ส่วนไอเดียที่บังเอิญปิ๊งขึ้นมาได้เป็นผลพลอยได้ค่ะ

2.แก้ไม่ตก+คิดไม่ออก..ก็ปล่อยมันไปก่อน

เพราะมีหลายๆที ที่พยายามจะแก้ยังไงก็แก้ไม่ออก แถมบางทียิ่งเพิ่มปัญหาเข้ามารัดตัวเองมากขึ้นไปอีก

ก็นิ่งๆเนียนๆไปเลย ปล่อยมัน ....แล้ว"บางที" บทมันจะคลายออก มันก็คลายออกได้เองง่ายๆแป๊บเดียวก็มี หรือมีคนมาช่วยกอบกู้ซะงั้น(ทั้งๆที่ตอนแรกวิ่งแทบตายแต่เหลี่ยวหาใครไม่เจอ)

และมีอีกหลายๆที...ที่ปัญหาที่เราคิดว่ามันหนักซะเหลือเกิน-ซีเรียสสุดๆในวันนี้ แต่พอวันเวลาผ่านไป....มันกลับไม่เป็นปัญหาสำหรับเราอีกต่อไป...และคิดว่า"รู้งี้...ไม่นั่งเครียดซะตั้งแต่แรกก็ดี"

และมีอีกหลายๆทีเหมือนกันที่คิดว่า"โชคดีจังที่ตอนนั้นเรามีปัญหา"จึงไม่สามารถทำแบบนั้นได้/แบบนี้ได้.....เพราะถ้าขืนทำได้ ตอนนี้คงมานั่งกลุ้มหรือไม่ก็ชีช้ำกะมันยิ่งกว่านี้อีก ^^o

ปัญหาส่วนตัวที่แก้ไม่ตก...หากเป็นปัญหาที่ต้องแก้ไขจริงๆ

ส่วนตัวแล้วจะหาอะไรที่ผ่อนคลายสมองทำก่อนค่ะ....

พอผ่อนคลายแล้วที่เงียบๆ เรียกสติ...คิดถึงปัญหาที่เกิดขึ้น

หาสาเหตุ....และวิธีแก้ หากแก้สถานการณ์ ไม่ได้ทั้งหมด

จะต้องแก้ไปทีละเล็กละน้อยค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไป ....

พยายามแก้ปัญหา...ผ่อนจากหนักให้เป็นเบา.....ค่ะ

ให้เวลาตัวเองคะ นั่งปล่อยไปกับสายลม แสงแดด สายน้ำค่ะ ให้สมองได้พัก และไปวัดค่ะ นั่งตรงหน้าพระประธาน เพื่อสงบจิตใจคะ แล้วจึงเริ่มคิดแก้ไขปัญหา ทุกปัญหามีทางออกค่ะ เชื่อเหอะค่ะ เพียงแค่ เราจะแก้ไขโดยวิธีการใด ระมอมหรือ เด็ดขาด หรือ หยุดทำสักพัก เพื่อรอจังหวะค่ะ นี้คือ จังหวะชีวิต ทุกคนมีการทุกคน หวังว่าคุณคงแก้ปัญหาได้นะค่ะ

อยู่คนเดียวเงียบๆและตั้งสติก่อนจะปล่อยวางปัญหาทุกอย่างลง....ถ้าเราไม่ถือมันไว้เราก็ไม่หนักมองปัญหาของเราให้เหมือนมองเรื่องของคนอื่นค่ะ.....ส่วนตัวเคยถึงขั้นหนีไปบวช���าแล้ว....สงบก่อให้เกิดปัญญา(พ่วงมากะปัญหาอีกเล็กน้อยจ่ะ..งแห่ะๆ)

เราจะไปนั้งริมทางรถไฟตอนเย็นๆไม่ได้ไปให้รถไฟทับนะ แต่จะไปดูพระอาทิตย์ตกตรงนั้นมันจะมีสะพานผู้คนเดินกันไปมา ใช้ความคิดพยายามตั้งสติเพราะทุกอย่างแก้ไขได้ ให้ใจมันเย็นลงก็ดูเอาซิพระอาทิตย์อันยิ่งใหญ่ยังตกได้เลย มันคงเหมือนเรายามนี้ แต่พรุ่งมันก็จะกลับมายิ่งใหญ่อีกเราจะเอาอย่างมันเจ้าพระอาทิตย์...แค่นี้ก็ทำให้มีกำลังสู้ต่อไปแล้วสำหรับเรา จะหาสิ่งรอบตัวปอบใจถึงจะไม่มีใครสักคนก็เถอะ

แก้ไม่ตก......

ฟังดูยากน่าดูน่ะครับ...ผมว่าจะได้แค่ไหน ก็แค่นั้นล่ะครับ ยอมรับกับความเป็นจริงและเข้าใจกับปัญหาดีกว่า...เพราะสุดท้ายผมเชื่อว่า ทุกอย่างมีทางออก จะดีแค่ไหนก็สุดแต่กำลังของสมองจะทำได้ แต่ถ้าไม่ได้แล้วจะทำอย่างไรดีล่ะ..ไม่ได้ก็คือไม่ได้ครับ ผมว่าการทำความเข้าใจน่าจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดครับ อิอิ