ถ้าเราตกปลามาทำอาหารกับซื้อในตลาด?

บาปอยู่กับคนทำ กรรมอยู่กับคนกิน

มันก็เหมือนกับคนฆ่าเอง กับคนสั่งฆ่า ความหมายมันอันเดียวกัน

แต่จะคิดอะไรมากมาย ก็เขาเกิดมาเป็นอาหารของเราแล้ว

ถ้าไม่อยากบาปก็กินมังสวิรัติสิค่ะ

คำว่า บาป มันบอกปริมาณมากน้อยหรือ บาปก็คือบาปค่ะ

บาปคือความเศร้าหมองที่เกิดจากการกระทำ(ที่รู้สึกว่า)ผิด

บางคนคิดว่าฆ่าคน จึงจะบาป

บางคนคิดว่าฆ่าสัตว์ จึงจะบาป

บางคนคิดว่าบริโภคเนื้อสัตว์ ก็บาป

ความจริงของโลก คือสิ่งมีชีวิตล้วนเบียดเบียน และแก่งแย่งกันมาตั้งแต่มีเซลล์เดียวแล้ว

แม้แต่พืชที่เราเข้าใจว่าไม่มีวิญญาณ ก็มีพฤติกรรมทำนองเดียวกัน

ถ้าจะบาป ก็บาปตรงที่"คิดว่าบาป" เท่านั้นเอง

ตกปลามาทำอาหาร กินอิ่มแล้วลุกขึ้นทำงาน ทำตัวเป็นประโยช��¸™à¹Œà¸à¸±à¸šà¸ªà¸±à¸‡à¸„มส่วนรวม บาปตรงไหน

ท่านพุทธทาสสอนว่า อาหารบริสุทธิ์ ไม่ใช่จะต้องเป็นอาหารอย่างนั้น อาหารอย่างนี้ อาหารบริสุทธิ์ คืออาหารที่ไม่ได้รับประทานด้วยความยึดติดถือมั่น คือกินเหมือนกินเนื้อลูกในทะเลทราย

ไม่ได้มาวัดมาตัดสินกันตรง"การกระทำ"นะ

ทุกสิ่งเป็นกระแสสายแห่งเหตุปัจจัย

เพราะสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี

เจตนาฆ่าที่เป็นบาป คือฆ่าเพราะต้องการประหัตประหาร แต่การตกปลา คือเจตนาหาเลี้ยงชีพ ไม่ใช่เจตนาไปเอาชีวิตอย่างไม่มีเหตุผล

ไม่น่าจะ " แตกต่างกัน " ค่ะ

คงจะ..........

" บาป "

พอ ๆ กันค่ะ

บาปอยู่ที่คนทำ กรรมอยู่ที่คนกิน

(หมายความว่าอะไรยังไม่รู้เลยนะ

แต่คำถามนี้มีคนถามกัน ตั้งแต่เด๊กๆ

และมีคนนิยมใช้ คำนี้ตอบมาตลอด)

แต่จากทรรศนะ ส่วนตัว

ถ้ากินอาหารเนื้อสัตว์โดยวิธีปรกติมนุษย์ทั่วไป

ไม่ได้คิดว่าบาปหรอกครับ

ถ้าคิดก็ต้องเลิกกิน แต่ถ้ากินอยู่ทั้งๆที่ตัวเองท่องว่าบาป

จะรู้สึกว่าตัวเอง กระแดะ ดัดจริต ลวงโลก หรือโกหกตัวเอง

ดิดว่าสัตว์สายตระกูลไพรเมท อันเป็นต้นตระกูลของเรา

ลงมาจากต้นไม้ หลายสิบล้านปีแล้ว คงไม่สามารถกลับขึ้นไปคืน

และกินเฉพาะผลไม้ไปได้อีกหรอก

ผมว่าสิ่งที่บาปกว่านี้ยังมีอีกมากมาย แต่ถ้าเป็นเรื่องที่คุณกล่าว ผมว่าอยู่ที่ความคิดของแต่ล่ะคนมากกว่า...อิอิ

ไม่ต่างกันหรอกท่านแต่ตกมาเองจะได้สดกว่าในตลาดเพราะยังดิ้นกระเด่วๆอยู่