ผู้ที่มีประสพการณ์แห่งความรัก?

อนุภาพแห่งความรักมีพลังมากสามารถบังคับจิตใจคนบางคนที่ตกอยู่ในผวังแห่งรักให้กระทำในสิ่งที่ไม่อยากทำก็ได้โดยไม่รู้ตัว แต่ถ้าเรามีสติก็สามารถที่จะควบคุมมันได้

เหมือนโรงไฟฟ้านิวเครียส์ที่รั่วแล้วแต่ควบคุมยาก

มากจนบางครั้งลืมรักตัวเองไปเลย คุณว่ามากไม๊อะ

แฟนรู้จักอิฉันทางไฮไฟล์ค่ะ เค้าเห็นเบอร์โทรศัพท์อิฉันในนั้น เค้าโทรมาแล้วอิฉันไม่ได้รับสาย

จึงโทรกลับไปกลายเป็นว่าคุยถูกคอสะอย่างงั้นเราคุยกันอยู่หลายเดือนและบ้านก็อยู่ใกล้ ๆ กัน

และอีกอย่างยังรู้จักเพื่อนในกลุ่มเดียว กันอีกหลายต่อหลายคน คิดดูว่าโลกมันกลมไมล่ะค่ะ

ร้านซ่อมรถมอไซค์ที่อิฉันเอาไปซ่อมอยู่บ่อย ๆ คือร้านของเค้า แต่อิฉันไม่เคยเจอเค้าเลยเจอ

แต่พ่อของเค้า ทุกวันนี้ก็กลายเป็นครอบครัวเดียวกันไปแล้ว 555 55+

ขอถามกลับสักนิด...ว่าเป็นรักแบบใด

ถ้าเป็นรักเพราะหลง หรือเพราะสัญชาติญาณการสืบพันธุ์

อันนั้นน่ะ...แค่ชั่วครู่ ชั่วคราว...

แต่หากเป็นเพราะใจ ที่ปรารถนาดี ไปจนถึงรักที่ไร้เงื่อนไข

โดยไม่จำเป็นต้องมีเรื่องการสืบพันธุ์ เข้ามาเกี่ยวข้อง จะเป็นรักยิ่งใหญ่กว่า...นะ

มากขนาดทำให้คนเรายอมทำอะไรโง่ๆได้

แต่ว่า มันก็แล้วแต่คนน่ะนะ

สำหรับบางคนอาจจะมองว่าไม่สำคัญก็ได้ฮะ

ก่อนที่จะรู้จักความรัก ดิฉันเคยคิดเสมอว่า "..ความต้องการของฉันต้องมาก่อน ความสะดวกสบายของชีวิตต้องสำคัญที่สุด หากฉันจะต้องควงใครสักคน..และเลือกคู่ชีวิต ผู้ชายคนนั้นต้องมีคุณภาพใกล้เคียงกับความสมบูรณ์แบบมากที่สุด.."

ยิ่งตอนเป็นสาวน้อย มีหนุ่มๆมารุมล้อมรุมจีบหลายคน ยิ่งกระหยิ่มใจ..หุหุหุ ถึงไม่สวย แต่ก็มีมาให้เลือกหลายอ๊อฟชั่นล่ะ อิอิ

แต่ดังนรกชังหรือสวรรค์แกล้งก็ไม่รู้ดิ ในบรรดาหลายหนุ่มที่เข้ามาชอบพอดิฉัน ที่มีทั้งโค-รตรวย รวยพอประมาณ และคนที่จัดอยู่ในกลุ่มค่อนข้างไปทางยากจน หัวใจทรยศของดิฉัน กลับรู้สึกอยากร่วมชีวิตกับคนที่แทบจะไม่มีอะไรเลย

คงเป็นวิธีที่เขาทำให้ดิฉันรู้สึกว่าเป็นคนที่แสนพิเศษสำหรับเขา และการแสดงออกทุกอย่าง ที่เขาทำให้ดิฉันรู้สึกว่าเป็นสุดที่รักเหลือเกิน ที่ทำให้ดิฉันแพ้ใจเขาจนราบคาบ วินาทีนั้น..สำหรับดิฉันอะไรก็ไม่มีความสำคัญ เท่ากับการที่จะได้อยู่เคียงข้างกับเขาอีกแล้ว ดิฉันตัดสินใจแต่งงานกับเขา ท่ามกลางความไม่เห็นด้วยจากครอบครัวและเพื่อนสนิททุกคน

ปีแรกๆของชีวิตแต่งงาน ไม่ง่ายเลย ความยากลำบากทั้งหลายเข้ามาท้าทายความรักที่เรามีต่อกันทุกรูปแบบ ความยากไร้ยิ่งทำให้เรื่องที่ยากอยู่แล้วเป็นเรื่องที่ยากยกกำลังสอง มีหลายครั้งที่ดิฉันอยากจะยกธงขาว ขอยอมแพ้ต่อโชคชะตา แต่ความรู้สึกที่ว่าเรารักกันมากเหลือเกินและขาดกันไม่ได้ ทำให้เรายิ่งต้องพยายามเพิ่มขึ้นอีก

เราเอาความรักที่มีต่อกันเป็นพื้นฐาน ให้กำลังใจกันตลอดเวลา เคียงข้างกันเสมอ จับมือกันฝ่าฟันทุกอย่างไปพร้อมกับน้ำตาและเสียงหัวเราะ จากวันที่เราเริ่มต้นกันที่ศูนย์ วันนี้เราจึงพอจะลืมตาอ้าปาก และอยู่ในสังคมได้แล้วสบายๆอย่างเรียบง่าย

ดิฉันเชื่อว่า อนุภาพแห่งความรักที่ดิฉันได้รับประสบการณ์ ได้เปลี่ยนความเป็นดิฉันที่เคยเห็นแก่ตัว ให้เป็นคนที่ดีขึ้นกว่าวันวาน ให้รู้จักอดทน อดออม และอดกลั้น สามารถต่อสู้กับทุกอุปสรรคได้ไม่ว่าจะหนักหนาสาหัสแค่ไหน และเหนือสิ่งอื่นใด..ให้ดิฉันเข้าใจและรู้คุณค่าของความรัก ^^)

...อานุภาพแห่งรัก

ทำให้ผู้ที่มีรักทำใด้ทุกสิ่งทุกอย่าง

เพื่อให้คนที่ตนรักมี " ความสุข "

ส่วนตนเองได้รับความทุกข์ก็ยอม เพื่อรัก..เพื่อเธอ.....!!!

มากจนบรรยายไม่ถูกเลยครับ เราจึงต้องฝึกควบคุมอารมณ์เอาไว้ให้ดี ไม่งั้นอาจจะแย่ได้

ทำให้คุณรู้สึกเหมือนเกิดใหม่ มีชีวิตชีวา อบอุ่นปลอดภัย

ทำให้คุณรู้สึกอ้างว้างเดียวดายไปจนกระทั่งหดหู่

ทำให้คุณรู้สึกราวกับว่าคุณมีพลังกายพลังใจกล้าหาญ

ทำให้คุณรู้สึกถึงความว่าง สงบเย็น ไม่ยึดติดสิ่งใด

ฯลฯ แล้วแต่รักในสิ่งใด รักตัวเอง รักความว่าง รักคนรัก