เคยเป็นกันบ้างไหม ที่รู้สึกเหนื่อยล้า รู้สึกว่าตอนนี้กำลังอ่อนแอ?

เคยเป็นครับ

สำหรับผม ไม่ได้เกิดจากงานหนักหรอก งานหนักไม่ใช่ปัญหาถ้าเราได้ทำงานตามที่ตรงใจ

สิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกเหนื่อยล้าคือ "คน" ที่เกี่ยวข้องกับการทำงาน

ถ้ารู้สาเหตุหรือต้นเหตุที่ทำให้อ่อนล้าหมดเรี่ยวแรง ก็ต้องแก้ไขที่ต้นเหตุเป็นสำคัญครับ ถ้าเหตุหมดไปก็จะมีกำลังเอง

อีกอย่างหนึ่งเวลาหมดเรี่ยวแรงผมจะพักผ่อนนอนหลับให้เพียงพอก่อน ถ้าได้นอนหลับเต็มอิ่มพอตื่นขึ้นมาจะดีขึ้นมากเลยครับสำหรับผม

เมื่อรู้สึกอ่อนล้า คนเราจะมีวิธีการผ่อนคลายที่แตกต่างกันออกไป ส่วนใหญ่จะเลือกวิธีที่ตนเองเคยชิน ถนัด ชอบหรือสนใจ ทำแล้วเพลิดเพลินมีความสุข ซึ่งมีทั้งวิธีทั่วๆไป และ วิธีที่เป็นเทคนิคเฉพาะ

วิธีโดยทั่วๆไป เช่น

- การพักผ่อนนอนหลับ

- ออกกำลังกาย ยืดเส้นยืดสาย เต้นแอโรบิก รำมวยจีน

- ดูหนัง ฟังเพลง เล่นดนตรี

- ปลูกต้นไม้ ทำสวน เลี้ยงสัตว์

- อ่านหนังสือ

- ท่องเที่ยวเปลี่ยนบรรยากาศ

- สะสมของรัก ฯลฯ

วิธีที่เป็นเทคนิคเฉพาะ เช่น

- การผ่อนคลายกล้ามเนื้อ

- การฝึกการหายใจ

- การทำสมาธิ

- การจินตนาการ

- การคลายเครียดจากใจสู่กาย

- การนวดคลายเครียด

เคย เคยค่ะ จึงต้องฟื้นฟูสภาพร่างกายและจิตใจไปพร้อมๆกัน

หากอ่อนแรงเพราะป่วยแล้วสมองมึนงงเคยคิดได้แต่กลับคิดไม่ออก

ถามคำถามที่น่าจะคิดเองได้ในเวลาปกติให้เป็นเป้านิ่งอ่าว.นอกเรื่อง

กลับมาสดชื่นแข็งแรงให้ได้นะคะ โลกสวยอยู่ที่เราสร้างจริงๆนะ *-*

มันก็เหมือนๆกันทุกๆคนและค่ะ

เพียงแต่ว่าเราจะมีวิธีการเอามันออกไปจาก

ความรู้สึกของตัวเราได้สักแค่ไหน

ถ้ามันหนักมากก็ค่อยเป็นค่อยไปล่ะ

http://www.youtube.com/watch?v=7jDtxXmNoZM&feature...

ผมนะ ส่วนมากจะรู้สึกเหนื่อยใจ ท้อแท้ แล้วมันจะทำให้เราคิดมาก คิดไปต่างๆ นาๆ ไปเรื่อยเปื่อย

ทำให้มีคำถามต่างๆเกิดขึ้น

เป็นกันทุกคนแหละครับ มันเป็นกลไกของกระบวนการทำงานของสารเคมีต่าง ๆ ในร่างกายของเรา ส่งผลให้บางครั้งเรามีความกระตือรือร้น มีกำลังใจ บางครั้งอ่อนหล้าหมดแรงใจ หากภาวะเช่นนี้เกิดกับเราเมื่อไหร่ เราต้องหนักแน่นและà¹��ข้มแข็งก้าวผ่านมันไปให้ได้ คำปลอบใจของคนโบราณได้ผลเสมอ "ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสกว่า" ชีวิตเราก็ต้องประสบกับภาวะการณ์เช่นนี้ไม่สิ้นสุดหรอกครับ เราต้องเข้าใจในกลไกของมันและรับสภาพกับมันให้ได้จึงสามารถผ่อนหนักให้เป็นเบาบ้าง ทำไงได้เกิดมาแล้วก็ต้องประคับประคองชีวิตให้ดำรงอยู่ต่อไปจนกว่าจะถึงเวลาของอายุขัยตนเอง ขอเป็นกำลังใจให้ สู้ ๆ ต่อไป ครับ

ส่วนใหญ่จะเน้นไปทางท้อแท้เพราะบางทีมันไม่มีเหตุผลเอาซะเลย

เคยค่ะ ความรู้สึกเหมือนจะตายไปในตอนนั้นเลยก็มี หมดทั้งแรงกายและแรงใจ ถ้ากายไม่ไหว ใจอาจจะยังพอสู้ แต่ใจไม่ไหวนี่กายไม่ค่อยจะมีแรงสู้เลยจริงๆ แต่ยังไงมันก็ยังต้องฝืนค่ะ ถึงไม่ไหวก็ต้องฝืนเพื่อคนที่อยู่ข้างกายเรานะคะ ถ้าเขาเห็นเราในสภาพที่ไร้เรี่ยวแรง เขาก็ทุกข์เพราะเราเข้าไปอีก สู้ๆ ค่ะ

เป็นบางช่วงนะค่ะ เหนื่อยเหลือเกินกับการใช้ชีวิต อ่อนแอในบางครั้งก็ต้องการคนเคียงข้าง หมดเรี่ยวแรงที่จะสู้ต่อไป อยู่ไปวันๆ โดยไม่มีจุดหมาย อยากมีคนเดินร่วมทางอยู่เคียงข้างบ้างจัง เหงาๆ ตามประสาในบางครั้ง

แต่เราก็ต้องลุกขึ้นสู้ต่อไป จะจมอยู่กับความเงียบเหงานานๆไม่ดีหรอกค่ะ ร่าเริงบ้างก้ดีนะ เพราะจะทำให้คนรอบข้างเค้าเป็นห่วงเรา แล้วจะทำให้เค้าไม่สบายใจไปกับเราด้วย บางเรื่องก้เก็บไว้คนเดียวดีกว่า บางเรื่องอยากระบายบอกเพื่อนบ้างก็แล้วแต่สะดวกค่ะ ขึ้นอยู่กับความคิดของแต่ละคนนะค่ะ

เป็นบ้างยิ่งตอนไม่ค่อยจะมีเงินใช้นี่ป็นมากๆ ก็ลองปล่อยวางไปพักผ่อนสูดอากาศบริสุทธิ์ตามที่ท่องเที่ยวไปทำบุญ ให้ใจมันสดชื่นมีพลังกลับมาลุยต่อกับสารพันปัญหา ขอให้หายไวๆนะมีร่างกายที่แข็งแรง กับกำลังใจที่เเข้มแข็ง สำหรับเราตอนนี้ตายไม่ได้ต้องสู้จนหยดสุดท้าย

เป็นซิจ๊ะน้องดอกไม้ คนเราก็มีช่วงจังหวะที่อ่อนล้าได้เสมอ..แต่เราก็จะผ่านไปได้จ้า

ทุกครั้งที่อ่อนล้า ก็นั่งพักหลับตานิ่งๆ แล้วพอลืมตามาเราก็จะรู้สึกดีขึ้น

ถ้าราอ่อนล้าไม่เป็น..เราก็ไม่รู้ว่าข้มแข็งเป็นเช่นไร

การอ่อนล้าทุกครั้ง เป็นการบอกว่าเรากำลังจะเข้มแข็งขึ้นอีกรอบ

http://www.youtube.com/watch?v=-MWtEvxm68E&feature...