ใครมีเรื่องประทับใจสุดๆที่ไม่มีวันลืมเล่าสู่กันฟังบ้างขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกความประทับใจ?

วันที่ได้บริจาคเลือดให้เด็กเกิดใหม่คู่แฝดคู่หนึ่ง

หลายปีแล้ว และเขาก็รอดชีวิตจากเลือดของเรา

เป็นความประทับใจค่ะ มิรู้ลืม

เมื่อบรรจุใหม่ๆ สอนที่บ้านเกิดสอนได้สามปีก็ย้ายเข้ากรุงเทพฯ.

ประทับใจสุดๆเ มื่ออีก๓๐ ปีจะมีนักเรียนตามหาจนเจอ

ทั้งๆที่เปลี่ยนชื่อตามสมัยนิยม

เรียกวันวานกลับมาอย่างไม่น่าเชื่อ

ไม่มีวันลืมแน่นอน...เพราะเจอ คนแปลกๆ...คนหนึ่ง

ที่เดินต๊อกๆ หลงทางเข้ามาหาผม...มานั่งจิบกาแฟ เพื่อพูดคุยเรื่องงาน

ทั้งที่ๆ ก็ปัดปฎิเสธไปทางโทรศัพท์ว่า...ส่งเมลล์ มาก็พอ ไม่ต้องเสียเวลา

เดี๋ยวผมพิจารณา และจะตอบกลับไป...แต่ก็คะยั้นคะยอ ทั้งๆที่บอกว่าผมไม่ว่างนะ

ก็เลยยอมแพ้เอ้า อยากมาก็มา...ไม่ว่ากัน...

แต่กลับมีความรู้สึก บางอย่างที่ทำให้ผม...รู้สึกว่า เฮ้ย...อะไรกันนี่

หากไม่ใช่คนรู้จัก ปกติของผมสำหรับคนแปลกหน้า ก็คือคุยเรื่องงาน เท่านั้น

ผมไม่อยากคุยกับใคร ไม่ว่าหญิงหรือชาย แต่คนๆนี้ เป็นคนแรกที่ผมรู้สึกอยากคุยด้วย

ถามตัวเองนะ ว่าเราเคยรู้จักยัยนี่ ด้วยหรือ...เปล่าเลย...ไม่รู้จัก

และครั้งต่อมาที่เธอโทรมาตามเรื่องงาน...ผมอยู่ กาญจนบุรี...

แค่แกล้งถามเล่นๆว่า ฝากซื้ออะไรไหม...แทนที่จะบอกเหมือนคนอื่นๆว่า

ไม่และขอบคุณ...ชีกล้าฝากคนไม่รู้จักซื้อของ...ผมงง!!!

อะไรกันวะ มีที่ไหน แม่ค้ากล้าฝากและใช้ลูกค้าซื้อของ งงอีกครั้ง

และสุดท้าย ที่ประหลาดใจสุดๆ...ชีเป็นคนบ้านเดียวกับผม...Amazing.

ประหลาดใจ...ปนงงๆ ปนสงสัย...ผู้หญิงหน้าตาธรรมดาๆ คนหนึ่งไม่ได้สะสวยอะไร

ตัวก็ไม่สูงนัก แต่ทำไมทุกครั้งที่รู้จักตัวตนของเธอมากยิ่งขึ้น

กลับทำให้ผมประหลาดใจได้ทุกครั้ง และเกิดคำถามในใจขึ้นมาว่า..."เธอคือใคร"

คงเป็นเรื่องที่ได้ถวายน้ำ ให้ฟ้าหญิงจุฬาภรณ์ วลัยลักษณ์

สมัยที่พระองค์ท่านทรงเสด็จไปเยี่ยมราษฏรที่โรงเรียนที่ย่าเรียนอยู่

เหมือนนางฟ้าลงมาโปรด ยังประทับใจมิเคยลืมค่ะ

The miracle.