เอาใหม่ เอาใหม่ มะวานถามไม่เคลียร์?

ครึ ครึ ครึ Trust is like virginity,

you lose it once,

you will never get it back.

ความเชื่อถือข��งคนเหมือนพรหมจรรย์

เมื่อสูญเสียไปแล้ว

คุณจะไม่มีวันจะได้มันกลับคืนมาอีก

แปลไทยเป็นไทยได้ว่า..

คนที่ไร้สัจธรรม

เมื่อคนจับได้ว่าโกหกเพียงครั้งเดียว

แม้พูดความสัตย์ ก็ยังไม่มีใครเชื่ออยู่ดี

มุมมองจากผู้มีประสบการณ์ต่างมองออกกันว่า

We live in a world buit on promises,

contructed by liars.

ถอดความได้ว่า พวกเราต่างอาศัยอยู่ในโลกของคำมั่นสัญญา

ที่คำสัญญาส่วนใหญ่สร้างขึ้นมาโดยพวกโกหกตอแหล(โดยเฉพาะพวกนักการเมือง ฮา..)

รู้งี้อย่าไปมองแต่พวกที่ชอบโกหกตอแหลเลย เพราะ..

บุคคลที่เรียกว่าผู้ดี ผู้มีความรู้ ถ้าทำความชั่วแล้ว ชั่วมากที่สุด(จริงมั๊ย..)

อย่ามัวไปติดช๊อตข้องใจในเรื่องนี้เลย ยังมีเรื่องอื่นอีก เช่น พูดดี มีสัจจะ อย่างที่ทั่นสุนทรโวหาร(ภู่)กล่าวไว้

ถึงบางพูดพูดดีมีศรีศักดิ์

มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต

แม้นพูดชั่วตัวตายทำลายมิตร

จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจา

คำโกหกก่อเกิดเดือดร้อนเสียหายทั้งต่อตนเองและสังคมรอบข้าง

ผู้ที่หลีกเลี่ยงคำโกหกได้ ถือเป็นผู้มีจิตบริสุทธิ์อย่างแท้จริง

ทินวัฒน์ มฤคพิทักษ์ อุปนายกสมาคม คนโกหก เพื่อสันติภาพ แห่งประเทศไทย

เคยวางหลัก Principle ของการโกหก ไว้ตั้งแต่ปี พ.ศ.2535 ใจความสำคัญ มีว่า

ถ้าเราจะโกหกใคร เราต้องยืนกระต่ายขาเดียวอย่างเหนียวแน่น ถ้ามีใครสงสัยว่า

โกหกหรือเปล่า ต้องบอกทันทีว่า เปล่าโกหก หรือห้ามรับสารภาพ อย่างเด็ดขาด

แต่ในกรณี ถูกจับโกหกได้ โดยมีหลักฐานชัดเจน แบบคาหนังคาเขา ดิ้นไม่หลุด

สถานะการณ์อย่างนี้ เขาบอกว่า ให้รีบรับสารภาพทันที แต่จะต้องรับแค่ครึ่งเดียว

หรือหาเหตุผลที่ฟังดูดีที่สุด ถึงสาเหตุที่เราจำเป้นต้องโกหก

และเมื่อเคลียร์ตัวเองได้เรียบร้อยแล้ว ให้ค่อยๆ หาโอกาสโกหกใหม่ 555

รู้สึกดีที่ได้ตอบคำถามนี้

คติการดำเนินชีวิตของผม คือไม่คบคนโกหก

ไม่ถึงกับโกหกให้เห็น แค่ผิดเวลาเป็นประจำ ก็หลีกเลี่ยงที่จะสานสัมพันธ์แล้วครับ

เริ่มตั้งแต่การรับคำเรื่อยเปื่อยที่ทำให้คนฟังท้อใจทั้งที่เจ้าตัวเขาก็บอกว่า ไม่ได้ตั้งใจ

จะไม่ทำตามที่พูด ทั้งที่เราไม่ได้ทวงถามเช่น วันหนึ่งคนรู้จักที่รับคำเรื่อยเปื่อยก็บอกเรา

เองว่า ไม่อยากนัดเลย เดี๋ยวทำไม่ได้อีก อย่างนี้ก็ทำให้คนฟังรู้สึกได้หลายอย่าง

คือตอนแรก ผิดหวัง ต่อมาคิดว่าหลอกหรือเปล่า ต่อมาก็คิดว่า คนคนนี้เชื่่อถือไม่ได้

ต่อมาก็ช่างมันเถอะอยากพูดก็พูดไปทางเราก็ไม่ต้องเตรียมอะไร

เดี๋ยวนี้ไม่โกรธ ฟัง แต่ไม่เอามาคิด สำหรับคนที่โกหกบ่อยเราก็ทำอะไรให้เขาช้าลง ทำไป

แบบไม่ให้เสียจนขาดทุน ทำไปเหมือนไม่ได้รอ คือเธอจะมาไม่มาเราจะไม่เสียเวลารอ

เสียความรู้สึกอะไรอีก

ส่วนเรื่องโกหกอื่นๆ ฟังหรือมองเห็นว่า โกหกแน่แล้ว จะถามอีกทีหรือปล่อยเวลาไป

ถ้าเขาโกหกอะไรก็เหลือทางให้ถอย คิดว่าคนเราไม่มีใครอยากทำผิดพลาด ถ้าเปิดทาง

ให้ถอยได้ก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ไป แต่ถ้าจะทำเพื่อหลอกลวงให้ใครเสียหายอย่างนั้นก็จะขวาง

ไม่ทางตรงก็ทางอ้อม และไม่สนับสนุนให้โกหก

บางครั้งถามแบบคุยไปเรื่อยๆทำให้ได้รู้ว่า โกหกเพราะกลัว ก็มี

เมื่อไม่มีคนสอนเขาก็จะโกหกต่อ

แต่เมื่อเราเสียเวลาให้เขาสอนให้คิดว่ามีวิธีในการแก้ไข เช่น ยอมรับไปเลยว่า ไม่รู้

ทำไม่ได้ ทำเสียเอง ให้ถูกดุด่า ยอมรับความผิดพลาดของตัวเองดีกว่า โกหก เมื่อได้

เข้าใจการโกหกก็ไม่เกิดขึ้นอีก

แต่บางรายโกหกเป็นนิสัยอย่างนั้นคงต้องให้แพทย์บำบัด

เพราะคนกลุ่มนี้อาจเป็นโรคซึมเศร้าหรือมีอาการทางจิตอื่นๆตามมาด้วย

มีพุทธภาษิตกล่าว่า ความชั่วที่คนโกหกทำไม่ได้นั้น ไม่มี

เอเดรียน ริช กล่าวว่า คนโกหก ย่อมดำเนินชีวิตเดียวดาย อย่างไร้คำบรรยาย

เพราะคนที่เลือกจะโกหก เพียงเพื่อปิดบังซ่อนเร้นความไม่เพอร์เฟกของตัวเอง กำลังแยกตัวออกจากคนอื่น

มันอาจ อยู่ที่จุดประสงค์ ว่าโกหกเรื่องอะไร บางอย่างนิ่งเสีย ก็ไม่ได้ถือว่าโกหก ย้อนมาตรงที่ คุณบอกว่า ตัวอย่าง

ตัวอย่างเช่น เวลาร้อนเงิน ต้องขอยืมเงินใคร ก็บอกเขาไปว่า เราจะใช้คืนให้ "แน่นอน"

อันนี้ บรรดาท่านเจ้าหนี้ทั้งหลาย คงเข้าใจดี ได้แล้วหาย ถ้าอยากไปประโยชน์ต่างตอบแทน ส่วนต่าง ของเงินที่ให้ยืม ผมว่าเรื่องธรรมดา ลูกหนี้ เขาต้องพูดแบบนี้ ทุกคน ถ้าเขาไม่เดือดร้อนเขาคงไม่เอ่ยปากยืม

ถ้าผมมองการโกหก มุมมองของผม นะ มันเป็นพลวัต ที่มุ่งเข้าสู่อัตลักษ์ เดียวกัน อย่าง เช่น นักการเมืองหาเสียง ออกมาโกหกพกลม ตอนหาเสียง พอจับได้ ก็บอกว่า สับขาหลอก ก็ต้องมองต่อไปว่า ทำไมพวกนี้จึงต้องโกหก หรือพูดจริงไม่หมด เขาเอาอะไรหรืออยากได้อะไร คำตอบคือ อำนาจเป็นศูนย์กลาง เมื่อคนๆหนึ่งพูดไม่จริงแต่ได้ประโยชน์ คนๆอื่นก็ทำตาม ไปๆมาๆ ช่วยกันสนับสนุน ออกรับแทนกัน เพรามนุษย์ เราก็โกหกตนเองมาแต่เกิด แต่แรกหนุ่มแรกสาว กลิ่นกายที่เหม็น เอาแป้งเอาน้ำหอมมาทา แบบนี้ ก็โกหก แต่โกหกแล้วดูดีกลิ่นดี เพิ่มความเชื่อมั่นให้ตนเอง ดีกว่ารักแร้เปล่าๆ

เอเดียล ริส อาจพูดผิด ก็ได้ คืนหนึ่ง เจ้าชายน้อยๆ วัยหนุ่ม ตื่นขื้นมากลางดึก มองไปรอบๆตัว เหล่านางสนม นางระบำรำฟ้อน นอนหลับ เกยก่าย กัน ผ้าผ่อน หลุดลุ่ย แทบเปลือยเปล่า เจ้าชายหนุ่ม นั่งพิจารณา รำพึ่งกับตนเองว่า เฮ้ยนี่ มันของเหม็นทั้งนั้นเลยนี่หว่า อันนี้ ยังน่าคิด ว่าระหว่างคนที่ยังเกลือกกรั่ว กับสังคม หมู่มาก กับคนที่อยากเร้นกาย ห่างจากสังคม ดำเนินชีวิตเดียวดาย อย่างไรคำบรรยาย ก็ยังไม่รู้ว่า เฟอร์เฟค ของเอเดรียล เป้าหมายมันอยู่ตรงไหน หรือบอกว่ามนุษย์เป็นสัตว์สังคม แล้วเราก็เข้าคลุกวงในน้วเนียพัวพัน มีเพื่อนมากมาย อยู่กันคบกันด้วยความไม่จริงใจ สตอบอรี่ กันทั้งวัน ตลอดเวลา

หรือสมัยปัจจุบัน ไม่มีอะไรที่ควรเรียกว่าโกหกอีกต่อไป (เพราะไม่ค่อยมีใคร พูดจริง) ไม่แน่เสมอไป มันอยู่ที่เรา ถ้าเราไม่ถาม เราก็จะไม่ได้ยินคำตอบที่โกหก แล้วเราาก็ถามตัวเรา ว่า จะถามเขาไปทำไม

สมมุติ ว่า หน่องมีแฟนอยู่คนหนึ่ง ถ้าหน่องจะถาม แฟนว่า เธอมีประสบการณ์ทางเพศ กับผู้ชายมากี่คน คุณคิดว่า หน่องจะได้รับคำตอบมั้ย คงคิดว่าไม่ได้คำตอบหรอก มีแต่จะเลิกกันไปเท่านั้น ทางไครทางมัน

ลองหาช่องว่างให้เราได้ยืน นอนสงบๆ โลกนี้ เราเป็นเพียงผู้มาเยือน วันหนึ่งตายจากไป เราคืนช่องว่างให้คนอื่น ให้ผู้มาทีหลัง

http://www.oknation.net/blog/sanimkrit/2009/07/14/...

คนที่ชอบโกหกหลายคนมักอ้างว่า จำเป็นต้องทำเพื่อความชอบธรรม หรือมีสิทธิ์อันชอบธรรมที่จะโกหก แต่เพียงแค่คิดไม่ต้องวิเคราะห์ให้ลึกซึ้งก็จะรู้ว่า ความชอบธรรมที่ว่า แท้จริงมันก็แค่ "ความชอบทำ" ของเจ้าตัว บางคนทำจนติดหยั่งรากลึกเกินกว่าจะเป็นนิสัย บางทีโกหกแล้วครั้งหนึ่ง ก้เลยเป็นลูกติดพันต้องโกหกต่อเนื่องเพื่อเสริมความน่าเชื่อถือให้กับการโกหกก่อนหน้า ก็เลยเป็นการโกหกซ้ำ ๆ (คล้ายเรื่องไม่แพง ที่ต้องมีภาค ๑ ภาค ๒ ภาค ๓ น่ะค่ะ) บางทีเรื่องโกหกเก่าที่สร้างเรื่องไว้จนคนเขาจับได้และกำลังจะลืม ๆ อยู่ ก็มาสร้างเรื่องสร้างนิยายโกหกอีก ก็ถือว่าเป็นการลดราคาลดคุณค่าของตัวเขาเองค่ะ เขาคงลืมคิดไปว่า หลังจากที่เขาโกหกแล้ว จะเหมือนนั่งทับก้อนความผิดอยู่ จะร้อนรนกระวนกระวายกลัวคนจับได้ และพอคนจับได้บ่อยครั้งเข้า คุณค่าตวามน่าเชื่อถือของเขาก็จะยิ่งลดลง ๆ จนไม่มีใครให้ราคาอีก

ในแง่ศาสนา การโกหก คือการผิดศีลห้า ข้อที่สี่

ในแง่ของนิสัยใจคอ คนพูดโกหก มักเป็นคนขี้ขลาด หรืออาจเป็นคนไม่จริงใจ

ในแง่ของสังคม คนโกหกมักเป็นคนไร้เครดิต ไม่มีคนเชื่อถือ

จะทำสิ่งใด ก็มักไม่สำเร็จ เพราะขาดแรงสนับสนุนจากสังคมและคนรอบข้าง

สมัยเด็ก ๆ ดิฉันมักโดนเพื่อนบางคนหลอกอยู่บ่อย ๆ เพราะไม่เคยคิดว่าจะมีคนชอบพูดโกหกอยู่บนโลกใบนี้

แต่ปัจจุบัน ทำใจค่ะ

คนรอบตัวในวงกว้าง อาจมีคนชอบพูดโกหกอยู่แค่คนสองคน ก็แค่จำไว้ว่าเขามีนิสัยแบบนี้ พูดอะไรมาก็หารเยอะ ๆ หน่อย

"หว่านพืชฉันใด ย่อมได้ผลเช่นนี้ "

เมื่อเขาชอบพูดโกหก ผลดีหรือร้าย ย่อมเกิดแก่ตัวเขาเอง หาใช่คนอื่นค่ะ

การพูดโกหก ผู้ที่ชอบทำจะต้องมีหน่วยความจำในสมองหรือรอยหยักในสมองต้องมาก ที่พูดเช่นนี้เพราะว่าคนโกหกต้องจำ ผมว่าเป้นทุกข์ และกลัวและอยู่กับการหลอกหลอนตัวเองอยู่ตลอดเวลาในสิ่งที่โกหกไว้ แล้วชีวิตก็ไม่ยอมตื่นจากฝันซักที สั้นๆครับ พูดจริงทำจริง ครับ

ถามได้ดีครับ

แล้วคุณ ๆ มีมุมมองเกี่ยวกับการพูดโกหกกันอย่างไร??

หรือสมัยปัจจุบัน ไม่มีอะไรที่ควรเรียกว่าโกหกอีกต่อไป (เพราะไม่ค่อยมีใคร พูดจริง)

ตกต้องแล้วครับ

เพื่อบรรลุเป้าหมาย การโกหก คือยุทธวิธีหนึ่ง (สาธารณะ)

"ไม่มีผู้ใด ตีหัวคุณได้ หากคุณไม่ยอมให้เขาตี"