คุณเคยรู้สึกว่ามานั่งอยู่ที่ทำไม/ม่ทำอะไรในที่แห่งนี้ บ้างไหม?

ช่วงทำงานร่วมกับบริษัทต้องเข้าฟังการประชุม บ่อยครั้งที่ให้ความรู้สึก ว่า เสียเวลา

เมื่อเกิดคำถามขึ้นว่า เรามาทำอะไรที่นี่

คำตอบคือ ทำงาน หาประสบการณ์ หาเงิน แล้ว.....แล้ว ....ก็เลิกค่ะ

ออกมาทำงานของตัวเอง "เรามาทำอะไรที่นี่ " ที่สำนักงานของตัวเองนี่ล่ะ

ถ้าถามบ่อย เราต้องคิดไปว่า สงสัยห้องรก สงสัยอากาศไม่พอ คือเราคิดว่าเรา

ตั้งเป้าหมายให้ตัวเองแล้ว ทำงานอย่างมีเป้าหมายค่ะ

ดังนั้นคำตอบคือ เรามาทำหน้าที่

เราแค่ว่างเกิน ก็รื้อข้าวของทิ้งไป เอกสารไม่ใช้ นำมารียูสได้เปล่า .

....ขอชาสักกาเถอะ เปลี่ยนคำพูดเป็น "จะทำอะไรต่อ.."

ที่รักของเราน่ะเป็นคนที่ถามเราบ่อยว่า "คุณทำสิ่งที่ควรทำหมดแล้วหรือยัง "

ทำให้เราได้คิดเสมอมาเวลาที่ถามตัวเองเมื่อฟังคนมาเล่านู่นนี่ เดี๋ยวนี้จะขอตัว

คือเรามีอะไรต้องทำอีก

แต่กรณีของไหมฟ้า ฟังคงไม่ได้หมายถึงฟังสิ่งที่น่าฟัง หรือมีความไม่สมประกอบ

ในที่ทำงาน คงมีแต่ความอดทนจนกว่าจะมีงานใหม่ที่ให้โอกาสเราไปในที่ใหม่ที่

ไม่มีถ้อยคำให้รำคาญ

และเคยมีพนักงานคนหนึ่งเล่าให้เราฟังถึงเรื่องร้ายๆของคนในที่ทำงาน สุดท้ายก็

ออกจากงานเพราะ เธอเบื่อมากๆค่ะได้งานใหม่ก็ไปที่ที่ทำงานใหม่ไม่ได้สมบูรณ์

เงินน้อยแต่ก็ทำงานกันจริงจังเชือดเฉือนกันในเรื่องงานแต่ก็เหงาๆเพราะไม่มีใคร

สนิทกับใครจริงๆทุกคนมีการชิงดีกันในงานคุยนอกเรื่องน้อยค่ะ

รู้สึกจะไม่เคยนะ เป็นคนมีสติรู้ตัวว่ากำลังทำอะไร รู้เหตุผล เพียงแต่จะชอบหรือไม่ชอบที่ นั่งอยู่อย่างนั้น ทำอยู่อย่างนั้น ฟังอยู่อย่างนั้น เท่านั้นเองครับ

ไม่เคยได้คิดว่าฉันมาทำอะไรที่นี่ กับที่ทำงานเลย เพราะไม่ว่างนั่งคิดเลย

ถ้าจะคิดก็ต่อเมื่อไปเที่ยวหรือตั้งใจจะไปทำอะไรที่รีแร๊ก แล้วบรรยากาศโดยรอบมันไม่เป็นไปดังหวัง ก็อาจจะเซ็งๆๆ ฉันมาทำอะไรที่นี่ ..55

...ไม่เคยค่ะ..เพราะงานที่ทำ ไม่เคยได้นั่งติดที่ และก็มะมีเวลาคิดอะไร นอกจากทำงัยให้งานออกมาดี ให้ประสบความสำเร็จตามเป้าหมาย ทำงัยให้ได้กลับบ้านไว้..กลับบ้านแล้วจาได้นอน จาได้นั่งเล่นเน็ต...

เออ นั้นสิแล้วผมมานั่งในรู้รอบทำไม

ไม่รู้สึกอะไรเพราะงานเยอะมากๆ ไม่มีเวลาว่างเลย

เป็นอาการเหม่อ หรือป่าวครับ

ถ้าใช่ผมก็เป็นบ่อยๆนะ