เพื่อนที่มหาลัยแข่งกันเรียนทุกคน นิสัยไม่ค่อยดีทุกคน ดิฉันเข้ากับพวกเขาไม่ได้ ทำไงดีค่ะ?

อย่าไปเครียดเลยครับ เพราะว่าทุกๆที่ย่อมมีทั้งคนที่นิสัยดีและไม่ดี การเรียนอยู่ในรั้วมหาลัยก็เช่นกัน สิ่งต่างๆที่ผ่านเข้ามา เพื่อเป็นการทดสอบจิตใจและความอดทนที่เราจะต้องเรียนรู้และผ่านมันไปให้ได้ จุดสนใจคือเราต้องพยายามปรับตัวเพื่อที่จะเข้ากับคนกลุ่มใหญ่ให้ได้ ถึงแม้ว่าจะเกิดการต่อต้านกับตัวเราก็ตาม เมื่อความคิดและลักษณะที่เราเป็นอยู่มันเป็นส่วนน้อย สิ่งไหนที่ดีเราก็เลือกที่จะคบกับสิ่งนั้น เช่น เรื่องเรียน แต่เรื่องนิสัยใจคอเราไม่ต้องไปสนใจก็ได้

ชีวิตในวัยเรียนเราก็ต้องต่อสู้แข่งขันเพื่อให้สำเร็จการศึกษา เมื่อเราสำเร็จการศึกษาไปแล้ว เราก็ต้องทำงานอีก ซึ่งตอนนั้น เราต้องต่อสู้กับอะไรหลายๆอย่าง เช่น ต้องไปหาที่สมัครงาน ต้องสอบสัมภาษณ์ ต้องสอบข้อเขียน เมื่อเข้าไปทำงานได้ ก็ต้องแข่งกันทำงานเพื่อสร้างผลงาน เพื่อนร่วมงานอีกที่มาจากหลากหลายที่ ต่างอายุ ต่างสถาบัน ต่างถิ่นกำเนิด ต่างนิสัยใจคอ สิ่งต่างๆเหล่านี้คุณต้องการเจอเมื่ออยู่ในสังคมแน่นอนครับ

ทางที่ดีคุณควรทำใจให้สบาย ถ้ามันเครียดมาก ก็เอาใจไปคิดอย่างอื่น เช่น ดูหนัง ฟังเพลง เล่นเกมส์ อ่านหนังสือ เข้าวัด ทำบุญ ศึกษาธรรมะ หาหนังสือที่เป็นข้อคิด ให้กำลังใจมาอ่าน ก็น่าที่จะช่วยบรรเทาเบาบางได้ คุณอย่าทำให้คุณพ่อคุณแม่คุณผิดหวังในตัวคุณเลยนะ ท่านก็หวังเพื่อที่จะให้คุณเป็นคนที่มีวุฒิภาวะ จบการศึกษาและออกไปต่อสู้กับโลกภายนอกได้ และเหนือสิ่งอิ่นใด ก็คือ ต้องสามารถดูแลท่านได้เมื่อยามแก่เฒ่า อ่ะน่ะ อย่าคิดมาก พี่เป็นกำลังให้ก็แล้วกันนะ สู้ๆ ครับผม

แข่งกันเรียน นิสัยไม่ค่อยดี ต้องดูว่าเขาทำตัวอย่างคนมีตังค์หรือไม่ ถ้ามีก็แล้วไป ถ้ากำมะลอก็คอยช่วยเหลือเขาเวลามันตกจะเจ็บมากๆ เราก็อยู่อย่างเราและเลือกคนที่เขากับเราได้มากที่สุดเป็นพอ เตือนนิดอย่าสนิมสนมจนรู้ความรับของเราเกินกว่าที่จะเป็น

พวกเราทุกคนภูมิใจ ที่เราโชคดีได้เกิดมาเป็นคนไทย ภูมิใจกับความเป็นไทย เกิดในบวรพระพุทธศาสนา ที่สอนให้เราทราบถึง"ธรรมชาติสูงสุด"หรือ"สัจธรรมสูงสุด" ที่ทำให้เรารู้และเข้าใจในธรรมชาติของสรรพสิ่ง และสามารถฝึกตัวให้มีทุกข์น้อยลงได้ในที่สุด

มีคนมากมายที่รู้สึกว่า ในช่วงเวลานี้ เป็นช่วงเวลาที่ คนไทยมีความสุขน้อยลง แต่มีความสับสนมากขึ้น พวกสื่อต่างๆส่วนใหญ่ ก็ประโคมข่าวกันจนเกินความจริง เพื่อ่ให้คนซื้อหนังสือพิมพ์ไปอ่าน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเกลียดชัง ฉ้อโกง งมงาย อันตรายต่างๆนานา ส่วนรายการทีวี ก็มีแต่ละคร เรื่องอิจฉาริษยา พล็อตเรื่องซ้ำๆ หนังต่างชาติเป็นที่นิยม พวกวัยรุ่น ต่างพากันไปเป็นแฟนคลับของดาราต่างชาติกันมากมาย

จะได้ความรู้และประสบการจากสถานศึกษาที่คุณเรียนดีกว่านะ จบมามีงานทำไหม นั้นขึ้นอยู่ที่ตัวคุณ อย่าเอาชื่อเสียงเป็นเครื่องชี้วัดเลยครับ เพราะมันเป็นแค่อดีต คุณนั้นละคือปัจจุบันของทุกสิ่ง อย่ายึดติดครับ

ถ้ากล่าวถึงการใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัย ใครๆก็อาจคิดว่ามันเป็นเรื่องง่าย ถ้าไม่ได้ลองเข้ามาใช้ชีวิตจริงๆก็ไม่รู้หรอกว่ามันยากแค่ไหน กว่าจะเรียนจบ 4 ปีต้องเผชิญกับเหตุการณ์มากมายที่เข้ามาในรั้วมหาวิทยาลัย

วิธีการใช้ชีวิตของเราให้มีความสุข และตลอดเวลาการเรียนนั้น ก็มีอยู่ด้วยกันมากมาย แต่ไม่ได้มีบัญญัติไว้อย่างเป็นทางการจากวิชาการท่านใด มีเพียงพวกเราที่ประสบความสำเร็จและอยู่ในมหาลัยนี้อย่างมีความสุขเท่านั้น ที่เรียบเรียงวิธีเหล่านี้ให้พวกคุณ

1.ปรับตัวให้เข้ากับสังค��¸¡ คือพยายามที่จะเปิดตัวเปิดใจรับกับสิ่งใหม่ๆที่กำลังจะเข้ามาในอนาคตอันใกล้

2.เข้าทำกิอจกรรมทางมหาวิทยาลัย คือเทื่อทางมหาวิทยาลัยมีงานก็เข้าร่วมกิจกรรมเพื่อที่จะได้ประสบการณ์

3.รู้จักคบเพื่อนและคบให้ถูกคือ รู้จักที่จะเข้าหาผู้อื่นเข้าร่วมกับสังคมเพื่อที่จะปรับตัวเป็น นั่นคือการรู้จักคบเพื่อนไปในทางที่ดี

4.การรู้จักที่จะให้อภัย แต่ข้อนี้ถ้าเป็นไปได้ก็อย่าให้มีวงจำกัดอยู่แค่ในรั้วมหาวิทยาลัย ถ้าจะดีควรจะเผบแพร่ไปสู่ผู้อื่นด้วยจะดีกว่า เพราะเมื่อเรารู้จักการให้อภัยในสิ่งที่คนอื่นทำผิดพลาดเปรียบกับสำนวนไทยที่ว่า เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร นั่นแล

5.หัดเข้าชมนมเพราะเป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์หลายอย่าง มหาวิทยาลัยของคุณคงมีชมรมให้คุณเลือกอย่างมากมายไม่ว่าจะเป็น ด้านกีฬา คนตรี คุณสามารถเลือกได้ตามความต้องการ

6.อย่าเดินหลังเที่ยงคืน โดยเฉพาะถ้าคุณเป็นหญิงสาววัยขบเผาะ คุณยิ่งต้องระวังเอาไว้เลย ช่วงพระอาทิตย์ตกดินเป็นต้นไปพวกมิจฉาชีพมาเดินกันขวักไขว่ทางที่ดีท่านควรที่จะพาเพื่อนเดินไปด้วยสักคน

7.เลือกหอพักให้ดีถ้าคุณเป็นหญิงสาวคุณอาจเลือกหอพักที่เป็นหญิงล้วน เพราะอาจพักหอหญิงและหอชายรวมกัน มันอาจเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันขึ้นมาก็ได้

8.ตีซี้อาจารย์ คุณคิดว่าอยู่ในมหาลัยคบเพื่อนอย่างเดียวพอแล้วหรือ ไม่หรอกคะ การคบแต่เพื่อนมันจะทำให้คุณเรียนดีขึ้นไหม คะแนนเพิ่มขึ้นหรือไม่ ต้องเข้าหาอาจารย์คุณจะได้รับคำปรึกษามากมาย แต่ที่สำคัญอาจารย์จะแปลงร่างเป็นนักจิตวิทยาได้

9.มาเรียนอย่างสม่ำเสมอ การที่คุณมาเข้าเรียนสายนั้นอาจทำให้คุณพลาดอะไรบางอย่างไปอย่างไม่คาดคิดเช่น พลาดการเชคชื่อ หรือแนวข้อสอบ

10.คิดทุกอย่างก่อนที่จะทำอะไรลงไปการที่คุณจะทำอะไรลงไปนั้น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน หรือกิจกรรมคุณควรทำอย่างไตร่ตรองก่อนที่จะลงมือปฏิบัติ

อย่างไรก็ตามการดำรงชีวิตรั้วมหาวิทยาลัย ก็ต้องขึ้นอยู่กับการปรับตัวของเราเองเหมือนกับคำโบราณ ที่กล่าวว่า เข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตาม เพื่ออนาคตของตัวเราเอง

ไม่เห็นต้องเก็บมาคิดเลยอะ คุณคิด ว่าจะใช้เวลาเรียนให้จบ กี่เดือน ละ ถ้าคิดออกแล้ว บอกกับตัวเอง ไม่นั่งเรียนกับพวกเธอไปจนตายหรอก เดี๋ยวก็แยกย้ายกันกลับบ้านแล้ว

คิคิคิ หน่องเรียนน้อย คิดได้แค่นี้แหระ

อย่าไปเครียดสิครับ

ถ้างานชิ้นสุดท้าย ที่เป้นงานเดี่ยว ไม่ใช่งานกลุ่ม

คุณก็ใส่ฝีมือ ลงไปให้งานให้เต็มที่ ชนิดที่เพื่อน ๆ

คิดไม่ถึงว่าคุณจะทำได้ในขนาดนั้น

มิตรภาพของเพื่อนร่วมชั้นเรียน ก็เห้นจะมีแต่

เพื่อนในระดับประถมเท่านั้น ที่เป็นมิตรภาพ

ที่แท้จริง พอในระดับมหาลัย ก็เป็นมิตรภาพ

ที่เต้มไปด้วย การแข่งข้น

ในกรณีอย่างนี้ ถ้าเลี่ยงได้ ก้ไม่ควรตั้งเป้าหมายใด ๆ

ที่แสดงให้เห็นว่า ว่าเราต้องการแข่งขันกับเขา

ขอแต่เพียง ให้เราเรียนจบ สอบผ่านตามเกณฑ์

เท่านั้นก็พอ

อนาคตคุณทำงานระวังลำบากนะ

คนแบบคุณมีเยอะแล้ว

เป้าหมายที่คุณไปเรียนคืออะไร

คึดตรงนั้นดีกว่า

1.หลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่ทำให้รู้สึกจิตตก

เช่น ถ้าคุยกับใครแล้วไม่สบายใจก็อย่าเพิ่งคุยด้วย

ถ้าไม่อยากนั่งกับกลุ่มเพื่อนกลุ่มเดิม ก็ให้ไปสายแล้วไปนั่งที่ไกลๆเขา

หากได้เพื่อนใหม่ คราวหลังก็ไปนั่งกับเพื่อนใหม่แทนค่ะ

2.สังเกตตัวเองว่าสภาพจิตใจดีขึ้นหรือไม่ ถ้าไม่ดีขึ้นแปลว่าเพื่อนไม่ได้เป็นปัญหา

แต่เรากำลังมีสภาพจิตใจที่ย่ำแย่ สมควรแก้ที่อื่นไม่ใช่ที่เพื่อนค่ะ

3.ถ้าไม่ดีขึ้นจากข้อก่อน ให้ไปออกกำลังกายให้เหนื่อยแล้วนอนหลับอย่างเต็มอิ่ม

คุณจะรู้สึกสดชื่นขึ้น อะไรที่เคยทนไม่ได้ก็จะเห็นเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นค่ะ

ถ้าให้ดี ก็ต้องออกกำลังให้ต่อเนื่องนะคะ แล้วจะสดชื่นขึ้น

หากหาสถานที่ไม่ได้ ก็ไปสวนสาธารณะแล้วนั่งหย่อนใจใต้ต้นไม้

เอาหนังสือเล่มโปรดไปอ่านค่ะ คุณจะรู้สึกดีขึ้นจริงๆ

ประกอบกับอ่านหนังสือที่แนะนำได้ก็จะดีมากค่ะ

เพือนน้องมีแค่นี้เหรอคะ พี่ว่าเราสามารถเลือกคบคนได้นะคะ ที่เข้ากับเราได้อ่ะค่ะ เมื่อเพื่อนกลุ่มนี้ทำให้น้องไม่สบายใจ ทำไมไม่ลองเปิดใจหาเพื่อนคนใหม่หรือว่ากลุ่มใหม่บ้างล่ะคะ ตอนสมัยที่พี่เรียนมหาวิทยาลัย ตอนปี1ก็คบกลุ่มนึง พอเรียนๆไปเพื่อนก็เปลี่ยนหน้าไปคนที่เข้ากับเราไม่ได้เค้าก็ไปหาคนอื่น หรือเราไม่ชอบเค้าก็แสดงออกว่าเธอทำแบบนี้ชั้นไม่ชอบ เค้ารู้ตัวก็ห่างไปเอง จนได้เพื่อนที่เข้ากับเราจริงๆ ก็ช่วยกันเรียนจนจบ ถึงจะแข่งกันบ้างว่าแกคะแนนมากกว่าชั้น ชั้นไม่ยอม ทดสอบครั้งหน้าชั้นต้องเหนือกว่า แข่งกันตอบคำถามครู ก็มี แต่เราไม่เกลียดกัน มันทำให้เราสนใจเรื่องเรียนมากยิ่งขึ้น ทำให้เราได้แนนดีมากขึ้นไปอีก แต่พอเวลาเลิกเรียนก็ต่างคนต่างกลับบ้าน หรือมีเพื่อนกลุ่มอื่นเอาไว้เที่ยวผ่อนคลาย เราคงไม่มีเพื่อนแค่กลุ่มเดียวไปจนตายหรอกค่ะ ทุกวันนี้เพื่อนที่เรียนมาด้วยกันตอนมหาวิทยาลัย หายไปหมดเลยค่ะ เหลือแค่เพื่อนตอนม.ต้น กับม.ปลายเท่านั้น ลองหาหนังสือที่เกี่ยวกับเรื่องมนุษยสัมพันธ์มาอ่านดูนะคะ เผื่อจะพบว่าเราบกพร่องตรงไหน หรือว่าเราควรทำอย่างไรกับคนอื่นค่ะ พยายามเข้านะคะ พี่ว่ามันไม่ยากหรอกค่ะ