คนที่ขาดความรับผิดต่อคำพูด คุณมีวิธีการจัดการอย่างไร?

เราไม่มีวิธีจัดการค่ะ แต่มีการ"ป้องกัน"ด้วยการเริ่มเเรกที่เขาสั่งซื้อสินค้านั้นๆ ต้องให้เขาจ่ายล่วงหน้าสามสิบเปอร์เซ๊นต์ของราคาของที่สั่ง(เหมือนเราดาวน์บ้านหรือรถหรือของใช้ต่างๆ)ไงค่ะ,

แต่ถ้าเป็นแบบนี้ คงต้องหาตลาดจำหน่าย ของที่เราทำเสร็จพร้อมส่งละค่ะ...

คราวหน้าก็ไม่ต้องรับออเดอร์จากเขาอีก.

เลิกคบครับ

กับคนไม่รับผิดชอบ

เบื่อ โมโห โกรธ…ฯลฯ

เป็นอาการที่เกิดกับเราเวลาที่ต้องทำงานร่วมกับคนที่เรา “คิด” หรือ “รู้สึก” ว่า เขาเป็นคนไม่รับผิดชอบ

อาการนี้ จะมากน้อยเพียงใดขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย เป็นต้นว่า ระดับความรับผิดชอบของคนนั้นต่ำขนาดไหน หรือเราเกี่ยวข้องกับเขาในฐานะอะไร เป็นหัวหน้า เป็นลูกน้อง หรือเป็นเพื่อนร่วมงาน

อาการคนไม่รับผิดชอบ

• ไม่มีความคิด หรือสนใจให้ความสำคัญว่า ตัวเองควรจะต้องทำงานนั้นให้มีคุณภาพดีแค่ไหน เหมือนทำส่งๆ ไป ให้เสร็จๆ พอพ้นตัว

• ไม่สนใจว่า ขั้นตอนกระบวนการของงานนั้น เกี่ยวข้องกับใครบ้าง คนที่เขารับงานไปทำต่อจะสามารถนำงานไปทำต่อได้เลย หรือต้องกลับมานั่งแก้ไขใหม่ รื้อใหม่ เพราะงานนั้นใช้ไม่ได้ ไม่มีคุณภาพพอ อีกอย่างที่สำคัญ คือ ไม่สนใจเรื่องเวลา คนไม่รับผิดชอบไม่สนใจเวลาของคนอื่นว่า ถ้าตัวเองส่งงานตามเวลาที่ตัวเองพอใจแล้ว คนที่รับงานไปทำต่อเขาจะทำทันหรือไม่ หรือถ้าจะพูดอีกอย่าง ก็คือ ไม่คิดเผื่อเวลาให้คนอื่น

• ทำงานตามอารมณ์ นึกอยากทำก็ทำ ไม่นึกอยากทำก็ไม่ทำ กติกาเรื่องคุณภาพงาน หรือเรื่องเวลาเป็นอย่างไรไม่สนใจ ไม่มีวินัยในตัวเองที่จะกำกับบังคับตัวเองให้ทำตามกติกาของการทำงานร่วมกัน

• อื่นๆ (กรุณาเติมข้อความที่เหลือเอง)

อาการของคนที่ทำงานกับคนที่ไม่รับผิดชอบ

• ถ้าอยู่ในฐานะที่เป็นเพื่อนร่วมงานคิดว่า คงทั้งเบื่อทั้งโมโห เพราะคาดเดาอะไรไม่ได้ ถ้าไม่ได้ร่วมทำงานกันเป็นทีม ได้แต่เห็น ได้แต่ได้ยินว่า คนนั้นคนนี้ไม่รับผิดชอบ ก็คงจะนึกเซ็งและเบื่อในใจ แต่ถ้าต้องทำงานร่วมกันด้วยก็จะน่าโมโห และไม่อยากร่วมงานด้วย เพราะจะทำให้เราวางแผนการทำงานไม่ได้เลย บางที ไม่เพียงแต่ไม่รับผิดชอบเท่านั้น ถ้ากล่าวหาว่า เป็นการทำงานแบบเห็นแก่ตัวก็คงจะไม่ผิดเหมือนกัน เพราะไม่คิดถึงชาวบ้านที่เกี่ยวข้องด้วย

• ถ้าอยู่ในฐานะที่เป็นหัวหน้าของคนที่ไม่มีความรับผิดชอบ ก็ต้องเหนื่อยกับการที่ต้องคอยจ้ำจี้จ้ำไช ทวงถามติดตามอยู่นั่นแล้ว ไม่รวมที่จะต้องคอยแก้ไขงานที่ไม่มีคุณภาพ หรือคุณภาพไม่พอ ที่เป็นผลผลิตออกมาจากความไม่รับผิดชอบนั้น (รวมทั้งยังเป็นเป้าสายตาของบรรดาลูกน้องที่เหลือด้วยว่า หัวหน้าจะจัดการกับลูกน้องแบบนั้นได้อย่างไร)

• ถ้าเป็นลูกน้องของหัวหน้าที่ไม่มีความรับผิดชอบ นอกจากจะเซ็งและเบื่อแล้ว ยังจะเครียดมากด้วย เพราะเราแทบจะพึ่งหัวหน้าแบบนี้ไม่ได้เลย ทำได้อย่างดี ก็คือ ลูกน้องนั้นต้องดูแลตัวเอง ไม่พลอยลมเพลมพัดตามหัวหน้าจนงานเสียหาย เพราะสุดท้าย ถ้างานมีปัญหามักจะไม่พ้นที่ต้องลงที่ลูกน้องก่อน เป็นอันดับแรก

• อื่นๆ (กรุณาเติมเองอีกครั้ง)

มาถึงบรรทัดนี้ จะเห็นว่า คนที่ทำงานแบบไม่มีความรับผิดชอบสร้างผลกระทบมากมาย ทั้งต่อเรื่องงาน ต่ออารมณ์ของคนที่ทำงานด้วย และต่อบร���ยากาศโดยรวมของที่ทำงานนั้น

ทางแก้

ขึ้นหัวข้อว่า “ทางแก้” กรุณาอย่าเพิ่งคิดว่า จะเป็นทางแก้ที่ได้ผลทันที หรือเบ็ดเสร็จเด็ดขาด เพียงแต่เป็น “ทางแก้” ในความเห็นของผู้เขียนที่อยากจะนำบางประเด็นมาเสนอเพื่อให้ลองคิดพิจารณาดูว่า จะช่วยให้อะไรๆ ดีขึ้นหรือไม่ ไม่ว่าเราจะเกี่ยวข้องกับคนที่ไม่รับผิดชอบในฐานะใดก็ตาม

ประการที่หนึ่ง เราคงต้องรู้อุปนิสัยของคนที่เราทำงานด้วยว่า เป็นอย่างไร ต้องพยายามศึกษาและรู้ให้ได้ว่า คนที่เราทำงานด้วยมีความรับผิดชอบอยู่ในระดับใด ที่ต้องรู้ก็เพื่อหาทางป้องกันปัญหาที่จะเกิดขึ้นจากการทำงาน (หรือแม้แต่การประพฤติตัว) ของคนเหล่านี้

การมอบหมายงานอาจจะต้องคำนึงถึงเรื่องนี้เป็นพิเศษ เพราะงานสำคัญ งานด่วน ถ้าฝากอนาคตไว้กับคนเช่นนี้ จะทำให้มีความเสี่ยงสูง

การกำกับดูแลก็คงต้องทำอย่างใกล้ชิด แม้ว่าจะไม่ถึงขั้นตามติดแบบหายใจรดต้นคอ แต่ก็ต้องมีวิธีการที่จะคอยกำกับไม่ให้เขา หรือเธอ เอ้อระเหยเลยเถิดจนเกิดความเสียหาย

การทำงานเป็นทีมถ้ามีคนแบบนี้ก็อาจทำให้พังได้ทั้งทีม บางที คนแบบนี้อาจจะเหมาะสมกับงานที่ทำเดี่ยวๆ มากกว่า

อย่างไรก็ตาม การจะรู้จักอุปนิสัยของคนไม่ใช่เรื่องง่าย สิ่งที่ต้องระวัง คือ “อคติ” ที่เราทุกคนต่างก็มีกันคนละนิดละหน่อย การสรุป หรือตัดสินคน จึงเป็นเรื่องยากและสำคัญ เพราะถ้าตัดสินผิดสรุปผิดก็จะทำให้เราปฏิบัติต่อเขาผิดไปด้วย ผลกระทบที่จะเกิดขึ้นตามมาอาจบานปลายกลายเป็นเรื่องอื่นๆ ต่อไปอีกมากมาย

บางคนที่ไม่มีความรับผิดชอบเลย ไม่ว่าจะเรื่องอะไร จะเรื่องตัวเองก็ไม่รับผิดชอบ เรื่องคนอื่น หรือเรื่องงานก็ไม่รับผิดชอบ ก็แล้วไป อาจบอกได้ว่า คนนี้มีธรรมชาติเป็นคนไม่รับผิดชอบ (โชคร้ายตรงที่ตอนพิจารณารับเข้ามาทำงาน เราไม่รู้ประเด็นนี้เลย!)

แต่บางคนรับผิดชอบเรื่องส่วนตัวมาก รับผิดชอบครอบครัวญาติพี่น้องดีมาก แต่กลับไม่รับผิดชอบเรื่องงาน ตรงนี้ ต้องมาหาข้อมูลและพิจารณาดีๆ ว่า เป็นเพราะอะไร ส่วนหนึ่งที่เป็นไปได้สูง ก็คือ อาจจะเพราะงานน่าเบื่อ หรือต้องทำงานกับคนที่น่าเบื่อจนไม่อยากทำงานด้วย และพาลไม่อยากทำงานอื่นๆ ด้วย หรือว่าเขากำลังมีปัญหาส่วนตัวบางเรื่องอยู่ เป็นต้น

บางคนไม่รับผิดชอบเป็นช่วงๆ เป็นงานๆ ไป ลักษณะนี้ก็ต้องสังเกตเหมือนกัน พอๆ กับที่เราอาจต้องเสียเวลาสังเกตดูดีๆ ว่า เขามีความรับผิดชอบในเรื่องอะไรบ้างสักเรื่องหรือไม่ และเรื่องนั้นเป็นเรื่องอะไร บางทีอาจจะบอกอะไรๆ เกี่ยวกับคนๆ นั้นได้มากขึ้น

อะไรเหล่านี้เป็นต้น (พอ “เป็นต้น” แสดงว่า ประเด็นนี้พอแล้ว กำลังจะไปพูดประเด็นอื่น)

ประการที่สอง ถ้าย้อนกลับไปอ่านตอนต้นของเรื่องนี้จะพบว่า ได้มีการใช้คำว่า “คิด” หรือ “รู้สึก” ว่า ใครคนใดคนหนึ่งไม่รับผิดชอบ

ที่ต้องใช้คำสองคำนี้ ก็เพราะว่า บางทีเป็นเรื่องที่เรามองคนอื่นผิด หรือตัดสินคนอื่นผิดว่า เขาเป็นคนไม่รับผิดชอบ

แจ้งความเลยค่ะ

ก็พยายามอย่าเก็บมาคิด เค้าไม่ใช่เรา เราก็แก้ปัญหาเองให้มันจบๆไปซะแล้วก็เลิกคบกันไป

ฟังเหตุผล ค่อยสรุป แล้วค่อยแก้ของเรา ไม่ใช่ไปแก้เขาหรือต่อยปากเขา เงอะ

ตอบรวม ๆ ในอีกคำถามแล้วค่ะ

เป็นผมรีบทำให้จบโดยเร็วต้องขาดทุนก็ต้องยอม ไม่งั้นเสียลูกค้าหมด เรื่องเวลาสำคัญมาก ความสัมพันธขึ้นอยู่กับเขา ต้องเขาใจเข้าด้วย