คนไทยได้บทเรียนอะไรจากข่าว "หลวงปู่เณรคำ ฉัตติโก" ?

ครึ ครึ ครึ

เมื่อใดธรรมะไม่ใช่แค่ของสูงขึ้นหิ้ง

ไม่ใช่แค่ความรู้เอาไว้ข่มขี่กัน

ไม่ใช่หัวโขนเอาไว้หลอกตากัน

แต่เอาไว้แก้ทุกข์และเพิ่มสุขในชีวิตประจำวันให้แก่กันและกัน

เมื่อนั้นธรรมะจะเผยความเป็นอมตะ

มีศรัทธาอันมั่นคงของผู้คนเป็นที่ตั้ง

ไม่ต้องโดนเย้ยหยันในภายหลังว่า

ศรัทธาทางธรรมก็แค่แสงเทียนอายุสั้นที่ดับง่าย

เพียงด้วยแรงเป่าของมารศาสนาตนใดตนหนึ่ง หรือหลายๆตน

ไม่ได้อะไรหรอกครับ เรื่องแบบนี้มีมานานแล้ว

แต่20-30ปีหลัง จะเป็นข่าวบ่อยขึ้น เพราะคนไทยสื่อสารกันได้เร็วขึ้น

แต่คนที่งมงายก็ยังมีอยู่เหมือนเà��”ิม

บทเรียนเรื่องนี้ซำ้ซากมากเกินไป

คนไทยจึงไม่น่าได้อะไรหรอกนะครับ

ได้บทเรียนซ้ำซากเหมือนที่เคยได้มาแล้วในอดีต

ทำให้รู้ว่ายังมีคนงมงายอีกมากมายในสังคมไทย เฮ่อ....ไปนอนดีกว่า

บทเรียนนี่ เเล้วแต่คนๆๆไปค่ะ,

แต่หลีกเลี่ยงไม่ได้ คือ"ทำกรรมชั่วๆๆ ก็ต้องได้แต่รับกรรมชั่วๆๆๆๆ จะช้าหรือเร็วเท่านั้น ไม่ได้กับตัวก็ได้กับเครือญาติลูกหลานเหลนโหลนภายหน้า จะไม่มีพสุธาอาศัยฯ..

ทำให้ได้รู้ว่า คนไทยส่วนมาก...มองโลกในแง่ดีเกินไป-ศรัทธา หรือ งมงายโดยไร้เหตุผล-ฉลาดน้อย-ฯลฯ.

ก็ไมีรู้ว่าจะได้หรือเปล่าครับบทเรียนสำหรับคนไทย คนหนึ่งเอาศรัทธามาขายอีกฝ่ายก็ให้เพราะคิดว่าการใหัคือศรัทธาแต่ทั้งสองฝ่ายต้องการผลของการทำบนโลกนี้ทั้งสิ้นมันจะมีอีกแน่ครับไอ้เรื่องแบบนี้ไม่หายจากสังคมไทยไปนานหรอก ผมไม่ได้นับถือพุทธนะแต่คุณน่าจะเอาหลักการของพระที่เป็นพระจริงๆมาพูดกันให้มากกว่านี้ทำให้มันเป็นวาระแห่งชาติไปเลยก็ดีครับ ท่าพุทธทาสนัีนแหละครับทั้งหลักการและความเข้าใจบนพุทธของท่านน่านับถือมากครับเป็นผู้แตกฉานอย่างแท้จริงแต่สังคมไทยกลับไม่ให้ความสำคัญเท่าที่ควร

อย่าไปแสวงหาความหลุดพ้นหรือบุญกุศลจากแหล่งอื่นให้เสียความรู้สึก

ใจและสติของเราอยู่กับตัวเรา

ป่ะ มาวิปัสนากรรมฐานกันเถอะ