วันนี้คุณช่วยให้เพื่อนมนุษย์ด้วยกันมีความสุขหรือยังคะ?

วันนี้มีความสุขมาก ลูกและเพือนๆสิบกว่าคนมาทำกิจกรรมส่งอาจาร์ยที่บ้าน ได้ทำอาหารเลี้ยงลูกๆกัน และได้คุยเป็นเพื่อนเขาทุกคน รู้สึกดีมากเลย

ดิฉันจะมีความสุขทุกครั้ง ถ้าได้ยินใครเล่าถึงความช่วยเหลือ เกื้อกูลกัน ในสังคมของเราๆ ท่านๆ ถึงแม้ไม่ได้ทำเอง แต่มันมีความสุขทุกครั้งที่เห็นเพื่อนๆในสังคมทำความดี จริงคะมันอาจจะไม่ยิ่งใหญ่ แต่น้ำใจเล็กๆ น้อยๆ มันช่วยให้ สังคมน่าอยู่ขึ้น

เมื่อวันก่อนพี่ชายเล่าให้ฟัง เค้าไปเติมน้ำมัน แล้วแวะเข้าห้องน้ำ เจอกระเป๋าสตางค์คนลืมทิ้งไว้ในห้องน้ำ ดูคร่าวๆน่าจะมีเงินอยู่เยอะ ก่อนเข้าเห็นผู้ชายเดินสวนออกไป น่าจะเป็นของเค้า แต่ไม่แน่ใจว่าใช่หรือเปล่า

ยืนรออยู่หน้าห้องน้ำคิดว่าสักพัก เจ้าของกระเป๋าต้องมาตามหาแน่นอน แล้วก็มีจริงๆ ผู้ชายวัยกลางคน วิ่งหน้าตาเลิ่กลั่ก ( เป็นคนเดียวกันกับที่สวนออกไป) วิ่งเข้าไปในห้องน้ำ หากระเป๋า พี่ชายถามว่าหาอะไรหรอครับ เค้าบอกว่าเค้ามาเข้าห้องน้ำแล้วลืม กระเป๋าสตางค์ทิ้งไว้

พี่ชายเลยถาม ใช่ใบนี้หรือเปล่า เค้าดี่ใจมาก บอกว่าใช่ ยกมือไหว้แล้ว ไหว้อีก จนพี่ชายเขิน บอกไม่ต้องไห้วผมหรอกครับ ผมยืนรอหาเจ้าของกระเป๋าอยู่ ถ้าไม่เจอก็คงต้องเปิดกระเป๋า หาบัตรประชาชนส่งคืนให้อยู่ดี

ชายคนนั้นบอกว่า ในนั้นมีเงินหมื่นกว่าบาท กำลังจะโอนไปให้แม่ที่ต่างจังหวัด เค้าเองก็ไม่ใช่คนร่ำรวยอะไร กว่าจะรวบรวมตังได้ก็หลายเดือนอยู่ พี่ชายฟังแล้วเค้าดีใจมากที่ได้รอคืนเจ้าของกระเป๋า ไม่งั้นอีกหลายคนที่รอเงินเค้าต้องเดือดร้อน ไม่มากก็น้อย ฟังแล้วมีความสุขจังเลย เชื่อนะคะในสังคมเรา เรา ท่านๆ ยังมีคนมีน้ำใจอยู่เยอะ โดยเฉพาะเราคนไทยด้วยกัน ขอบคุณเรื่องที่เล่าให้ฟังด้วยนะคะ ทำให้วันอาทิตย์ที่แดดแสนจะร้อนแรง เป็นวันที่น่าอยู่ขึ้นมาทันที อิ อิ

วันนี้ลุงใช้ถนนสี่เลน หยุดให้ซาเล้งวิ่งตัดข้าม เพราะลุงเห็นแกแต่ไกลไม่มีใครหยุดให้แกตัดข้าม หน้าตาแกสุดมอมแมมเหงื่อโชกใบหน้า แต่แกเผยรอยยิ้มแฉ่งให้ลุงหลังจากแกผ่านหน้าลุงไป แถมยกนิ้งโป้งให้อีก

อ่านแล้วรูสึกมีความสุขใจไปด้วยเลยค่ะ ดิฉันสนับสนุนแนวคิดนี้ด้วยคนค่ะ

เหตุการณ์นี้ ผู้ให้ ให้ด้วยเมตตา ผู้รับเห็นคุณค่าของน้ำใจ ทำให้เหตุการณ์นี้น่ารักอ่ะ

ถ้าทุกคนช่วยเหลือเอื้อเฟื้อต่อกัน แม้เรื่องเล็กน้อยก็ไม่ละเลย

คงทำให้สังคมมีแต่ความสุข มองไปทางไหนคงมีแต่ความสบายใจ

ตอนนั้นโลกเราจะน่าอยู่มาก ๆ

เบื้องต้นดิฉันเองชอบอะไรที่สบายตาสบายใจ อย่างน้อยมองหน้ากันยิ้มให้กัน

ก็เป็นการแบ่งปันความสุขให้กันแบบไม่ต้องลงทุนแล้ว

ตอนนั้นดิฉันไปจอดรถรอญาติข้าง บขส.

ที่ปั๊มน้ำมัน ในปั๊มมีร้าน 7-11 เห็นเณรน้อย อายุราว 12 ปี

ที่สบงจีวร และมุมปากของเณรมีคราบสีขาว น่าจะเป็นอคราบอ้วก

คราบอาเจียร ที่น่าจะเกิดจากการเมารถโดยสารของเณร ตอนนั้นฝนตกพรำด้วยอ่ะ

เณรมีท่าทางประหม่า วิตกกังวล เหมือนเด็กตกรถ ไม่มีสตางค์

เห็นแล้วรู้สึกเศร้าอ่ะ จึงถวายเงินไปกะพอค่���รถค่าเดินทาง

พร้อมถวายน้ำดื่ม อาหารเช้าที่ซื้อใน 7 -11 ให้เณร

เณรรับแล้วมีอาการดีใจ ประหลาดใจ คงคิดไม่ถึงว่าจะมีคนช่วยเหลือ

คิดแล้วน่าเศร้าปนสุขใจ นี่ถ้าไม่เห็นคำถามนี้ดิฉันเองก็ลืมเรื่องนี้ไปแล้ว

ขอบคุณสำหรับคำถามที่มีคุณค่าเช่นนี้แก่ชุมชน สังคมของเราค่ะ

.

ช่วยแล้วครับ

แต่แต่เรียกว่าช่วยได้เต็มๆหรือป่าวไม่รู้เหมือนกันน่ะ

คือรหว่างที่ผมขับรถไป ผมเห็นรถคันหน้าเนี้ยล้อหลังเค้าแบนเลยครับ

เลยบีบแตร แล้วเปิดกระจกบอกเค้าว่าพี่ครับ

ยางล้อหลังพี่แบน

เพราะเคยล้อหลังแบนครับ ขับจากชลบุรีไปจนถึงปั้มน้ำมันที่บางใหญ่ จอดปั้มแล้วเพิ่งรู้เพราะกลิ่นเหม็นไหม้เลย

ส่วนยางไม่ต้องคิดครับแบนจนกระทะล้อบดกับถนนแล้ว สรุปต้องเปลี่ยนยางเส้นใหม่ โชคดีที่ปั้มมียางมือสองขายพอดีเลยเปลี่ยน แล้วค่อยมาเปลี่ยนยางเส้นใหม่อีกครั้ง โดนไปเกือบสองพันกว่าบาท

คิดว่าไม่ได้ช่วยอะไรเค้ามากเท่าไหร่แต่อย่างน้อยคงจะช่วยให้พี่เค้าไม่เกิดอุบัติเหตุหรือเสียตังมากกว่าปะยาง

รู้สึกภูมิใจเหมือนกันครับ

อันว่าความกรุณาปรานี จะมีใครบังคับก็หาไม่.

หลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ จากฟากฟ้าสุราลัยสู่แดนดิน :

เป็นสิ่งดีสองชั้น ; พลันปลื้มใจ แห่งผู้ให้และผู้รับสมถวิล

( พระราชนิพนธ์ ของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว )

ผมขอโมทนาสาธุ ขอแบ่งปันความรู้สึกอิ่มเอมใจกับเรื่องดีดี

เหมือนเพื่อนบ้านร้านค้าบ้านชิดกัน ปลูกต้นไม้ดอกสวย ลุงก็เอ่ยปากชมและ

พูดตามประสาคนมีกิเลสว่า เดี๋ยวจะไปหามาปลูกมั่ง เพื่อนบ้านบอกว่า

" คุณลุงอย่าลำบากเลย เราแบ่งปันความสุขด้วยการถือว่าเป็นเจ้าของต้นไม้ด้วยกัน

เถิดครับ "

สมัยลุงยังเด็ก จำได้ว่าคุณป้าพาไปดูหนังที่วิก คุณป้าเป็นคนชอบไปวัดทำบุญ

แต่เรียกสามล้อที่ใช้แรงถีบ คุณป้าต้องถามราคาแล้วต่อรองทุกครั้ง ลุงยังเป็นเด็ก

สงสารคนถีบสามล้อ แต่ไม่กล้าบอกคุณป้าว่า อย่าไปต่อรองเถอะ ตาลุงแกเหนื่อย

ให้ค่าแรงเต็ม ๆ ก็เหมือนทำบุญเหมือนกัน แต่สมัยก่อน เด็กจะพูดอะไรต้องระวังปาก

(ไม่ฉอดฉอดขู่คนแก่ได้ฟอดฟอดเหมือนกะสมัยนี้ ) ถึงวันนี้ จะย้อนอดีตได้ ก็ยัง

ไม่กล้าพูดอยู่ดีนั่นแหละ

หลายวันก่อน ดูหนังวิกที่เอามาให้ดูทางทีวี ชื่อเรื่องอะไร คนวัยหนุ่มน้อยดูแล้วก็ลืม

จำได้แต่ว่า เป็นเรื่องของคนที่ช่วยเหลือเพื่อนร่วมโลกอยู่เสมอ หนังมาตอนดึก

คนดูก็ง่วงจัง ดูมั่งไม่ดูมั่ง แต่สรุปเรื่องได้ว่า เห็นในหนังมีสมุดบันทึกเขียนว่า

" ความสุขอยู่ที่การได้แบ่งปัน "

ถึงจะยังไง ยังไง โลกเราใบนี้ ก็ยังคงน่าอยู่ต่อไปให้นานนนได้อีกนะครับ

สำหรับตัวหนูเองชอบสังเกตผู้คนจากท้องถนนค่ะ

เพราะในช่วงเวลาหนึ่ง แทบทุกคนจะมารวมกันในท้องถนน

ทุกคนต้องใช้ถนนเพื่อสะท้อนนิสัยส่วนตัวลึก ๆ เหล่านี้ออกมา

เราจะไม่หยุดให้รถคันหน้าไปก่อนเพราะเค้าเป็นเจ้านายเรา

หรือเราอยากทำดีเพื่อได้หน้า ยังไงก็ไม่มีใครเห็นหน้าเรา ฟิลม์มันมืด...อิอิ

ถ้าสมมุติมีคนหยุดรถยอมให้เราไปก่อน ไม่ปาดหน้า ไม่บีบแตรไล่

หนูว่าคนเหล่านั้นไม่ได้ทำไปเพราะมีใครมองอยู่นะคะ

มันอาจง่ายที่คุณจะอยากทำดีกับใครสักคนเพราะมีสายตาคนอื่นจับจ้องคุณอยู่

แต่ถ้าคุณนั่งในรถของคุณ มันจะเป็นอีกแบบ

หนูมีความสุขนะคะ ฟังดูอาจเว่อร์แต่หนูมีความสุขจริง ๆ

ยามที่ขี่รถไปตามท้องถนนและเจอมอเตอร์ไซค์ไม่เอาขาตั้งขึ้น

รถคันอื่นก็จะมาบอกให้รู้ตัว ยามเจอรถคันหน้าที่ทำรถดับอาจเพราะยังไม่คล่อง

แล้วไม่โดนรถคันหลังบีบแตรไล่ การที่เห็นรถคันหน้าชะลอให้รถคันอื่นไปก่อน

มันทำให้หนูรู้ว่า อย่าสิ้นหวังในเพื่อนมนุษย์ : )