***ผมจะผิดไหมครับ?****?

จะผิดหรือไม่ ขึ้นอยู่กับว่า คุณต้องการอะไร ระหว่าง ซ้ำเติ���ตัวเอง กับก้าวไปข้างหน้า

ถ้าคุณต้องการจะซ้ำเติมอดีตที่จบไปแล้ว อดีตที่ไม่มีทางกู้กลับมาเพื่อแก้ไขอะไรได้ คุณก็ผิดได้

แต่แล้ว...มันทำให้อะไรดีขึ้น

แต่ถ้าคุณต้องการเดินหน้า เพราะนั่นคือธรรมชาติที่แท้จริงของชีวิต เหตุการณ์เหล่านั้น คือบทเรียนมีค่าที่จะช่วยให้การตัดสินใจครั้งต่อไปของคุณ รัดกุมขึ้นกว่าที่ผ่านมา เพราะคุณคงไม่ตั้งใจจะทิ้งชีวิตคุณให้จมอยู่กับความรู้สึกผิดตลอดไป

ก็เวลาไม่เคยถอยหลัง

สายน้ำก็ไม่ไหลคืนกลับ

แล้วเหตุใดชีวิตจะหวลกลับไปเอาอดีตมาทำร้ายตัวเอง

ในเมื่ออดีต เป็นความสวยงามของชีวิตมนุษย์...เพราะเราเติบโต ดีงามได้ จากอดีตของเรา

มัน อาจจะ ไม่ผิดกฏหมาย ไม่ผิดศีลธรรม แต่ อาจจะ ผิด "สำนึกรับผิดชอบ" ของคุณ

ถ้าผิดสำนึกรับผิดชอบของคุณ คุณก็จะทุกข์ใจ ไม่สบายใจ

ครั้งต่อไปก็ควรทำอะไรบ้าง เท่าที่ทำได้ เพื่อไม่ให้ผิดสำนึกรับผิดชอบ ทำเท่าที่จะไม่ส่งผลเสียหายเดือดร้อนต่อผู้อื่นและตนเอง

ผิดในความรู้สึกของตัวเองครับ และจะรู้สึกผิดไปอีกนาน เพราะมาตรฐานเราไม่ใช่อย่างนั้น

ไม่เห็นจะแปลก ที่คุณจะคิดว่า "มันไม่ใช่เรื่องของคุณ"

ผมว่าคุณก็น่าจะชิน หรือ เข้าใจน่ะว่าที่คุณเป็น คนส่วนใหญ่เขาก็เป็นแบบนี้กันทั้งนั้น

ผมเองคิดเหมือน-หรือคิดต่างคุณ ผมคงไม่ตอบ

แต่อยากจะบอกว่า คุณอาจจะเปลี่ยนใจ-เปลี่ยนความคิด ก็ได้

ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับคนใกล้ตัวคุณ แล้วมีคนเพิกเฉย

ครั้งหนึ่ง คุณจอห์น รัตนเวโรจน์ หรือ จอห์น นูโว

เขาขับรถไปเจอ ผู้หญิงคนหนึ่งกำลังจะโดนทำร้าย เขาจึงขับรถตาม และ ช่วย ผู้หญิงคนนั้นให้ปลอดภัยได้

คุณจอห์น ทำความดี แม้หลายคนชื่นชมการกระทำของเขา

แต่สังคม และ สื่อบางสื่อบอกว่า อยากดัง อยากเป็นข่าว อยากเป็นฮ��¸µà¹‚ร่ และอีกหลายอย่างในแง่ลบ ที่เขาได้รับกลับมา

เขาตอบกับคนที่ว่าเขาในแง่ลบว่า " คุณจะไม่คิดต่อผม หรือ ว่าผมในแง่ร้ายอย่างนี้เลย ถ้าคนที่ผมช่วย เป็น ญาติพี่น้องของคุณ "

สุดท้าย ตัวคุณเอง จะเป็นยังไง คงไม่มีใครว่าอะไรคุณ ถ้าไม่ทำผิดกฎหมาย หรือ ทำให้ชาวบ้านเดือดร้อน ถ้ามีความสุขกับตรงนั้น ก็ทำไป

ทุกชีวิต มีหน้าที่ต้องต่อสู้เพื่อตนเอง

การปกป้องคุ้มครองคนอื่น ไม่ใช่หน้าที่

แต่เป็นจิตสำนึกแห่งคุณธรรม หากสามารถทำได้

ไม่ทำก็ไม่ผิด

ชอบคำตอบของหนูเล็กกะพี่เอกค่ะยืนยันตามนั้นค่ะ....คุณไม่ผิดเพราะไม่ใช่เรื่องของคุณแต่ผิดในแง่ของคุณธรรมค่ะ

เท่าที่คุณถามคำถามนี้มา มันก็เป็นสิ่งยืนยันไปในตัวคุณอยู่แล้วว่าคุณกำลังสำนึกผิด และกำลังเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นและคุณถามมาว่าคุณผิดไหม๊ กับสิ่งที่คุณได้เล่ามาทั้งหมด มันก็คงไม่ผิดหรอก เพราะคุณคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องของคุณ แต่ถ้าถามว่า มันผิดในเรื่องของมนุษย์ธรรมที่มีต่อมนุษย์ด้วยกันหรือไม่ มันก��¹‡à¸„งมีบ้างล่ะค่ะ และคิดว่า คุณคงจะไม่ยอมเพิกเฉยกับมันอีกต่อไปใช่ ไหม๊ล่ะคะ เพราะเท่าที่คุณได้ตั้งคำถามมา ก็เท่ากับว่า คุณกำลังรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ผ่านมาน่ะค่ะ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ทุกอย่างให้อภัยได้ และแก้ตัวใหม่ได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ

ไม่ขอฟันธงว่าผิด/ไม่ผิดค่ะ เพราะคุณแค่เลือกเป็นในสิ่งที่คนส่วนใหญ่เขาเป็นกัน ไม่เลือกทำในสิ่งที่น้อยคนจะทำกัน เท่านั้นเอง ซึ่งคุณมีสิทธิ์เต็มที่ในตัวของคุณ สิทธิ์ที่จะปกป้องตัวเอง (ก่อน) ว่าไปมันก็เป็นสัญชาตญาณ (การอยู่รอด/เอาตัวรอด) ขั้นพื้นฐานของมนุษย์ที่จะปกป้องตัวเอง ที่บางทีก็หมิ่นเหม่กับการเห็นแก่ตัวอยู่กลาย ๆ ด้วย ....

แต่ทั้งนี้มีเจตนแห่งการกระทำเป็นตัวชี้วัด มีประสบการณ์ในอดีตเป็นตัวผลักดันในการตัดสินใจ ที่จะทำ/ไม่ทำ อย่างใดอย่างหนึ่งลงไป ซึ่งถ้าจะฟันธงจริง ๆ คงต้องลงลึกในรายละเอียดพวกนี้ด้วย ว่าเนื้อแท้ของคุณจริง ๆ เป็นแบบไหน เกิดจากสันดาน หรือ เกิดจากประสบการณ์ด้านลบ กันแน่ ซึ่งภาวนาขอให้เป็นเป็นอย่างหลังค่ะ .... ^_^

ถ้าจะวัดแค่ถุกผิด ผมว่าไม่ผิดหรอกครับ เพราะเราไม่ได้ไปมีส่วนช่วยทำร้าย หรือทำลายเค้า

เราแค่ไม่ได้เข้าไปช่วยเหลือ

แต่ถ้าเราอยู่กันแบบคิดแค่ไม่ใช่เรื่องของเรา ลองคิดดูนะครับสังคมมันจะแย่ขนาดไหน

นิสัยคนไทยมีสิ่งนึงที่ฝรั่งหลายๆคนนิยมชมชอบ คือ"น้ำใจ"ครับ

แปลกมั้ยที่ภาษาอังกฤษไม่มีคำำเฉพาะสำหรับ"น้ำใจ" เค้ามีแค่คำอธิบายว่าน้ำใจแปลว่าอะไร

แต่ไม่มีศัพท์เฉพาะสำหรับคำนี้เหมือนคนไทย

ไม่ผิด ที่ ไม่ใช่เรื่องของคุณ

ผิด ทั้งที่คุณช่วยได้แต่ไม่ช่วย สู้ได้แต่ไม่สู้ รู้ว่าไม่ถูกต้องแต่กลับก้มหัวให้