ท่านว่าจริงหรือไม่ที่กรรมตามทัน?

จริงค่ะ เชื่อด้วยค่ะ

แน่นอนอยู่แล้วหล่ะ กรรมตามทัน ถ้าไม่ทันในชาตินี้ มันก็ต้องตามไปใช้ในชาติหน้า อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

บางทีเราก็สังเกตุเห็นได้ว่า

คนนั้นคนนี้กรรมตามทันบ้าง กรรมตามไม่ทันสักทีบ้าง

หรือบางทีก็สังเกตุที่เกิดกับตัวเองได้บ้าง บางทีเราก็ไม่รู้ตัวบ้างก็มี

แต่ความจริงแล้ว เรามีวิธีฝึกตามทันกรรม ด้วยนะครับ (การฝึกกรรมฐาน นั่นเอง)

เพื่อจะได้ สร้างเหตุของกรรมหรือการกระทำที่ถูกต้อง

เมื่อเราตามทันกรรม จะสามารถทราบผลของกรรมนั้นได้ทันทีเลย

ไม่ต้องคอยรอ คอยลุ้น ผลของกรรม ครับ

จริงแท้แน่นอนครับ

อย่างที่เราพูดอยู่เสมอว่า “ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว”

และมีผู้ชอบแย้งว่า ทำดีไม่เห็นได้ดีเลย ฉันทำดีแต่ได้ชั่ว

ไอ้คนนั้นทำชั่วมันกลับได้ดี นี่ก็เป็นอีกระดับหนึ่งที่น่าสนใจ

ซึ่งก็ต้องมีแง่มีแนวในการที่จะอธิบาย

เบื้องแรกเราต้องแยกการให้ผลของกรรมออกเป็น 2 ระดับ

คือ รà¸��ดับที่เป็นผลกรรมแท้ๆหรือเป็นวิบาก

กับระดับผลข้างเคียงที่ได้รับภายนอก

ยกตัวอย่างเป็นอุปมาจึงจะพอมองเห็นชัด

เช่น คนหนึ่งบอกว่า ผมขยันทำการงาน แต่ไม่เห็นรวยเลย

แล้วก็บอกว่าà¸��ำดีไม่ได้ดี ในที่นี้ ขยัน คือ ทำดี และรวย คือ ได้ดี

ทำดีคือ ขยันก็ต้องได้ดี คือ รวย

ปัญหาอยู่ที่ว่า รวยนั้น เป็นการได้ดีจริงหรือเปล่า

ถ้าจะให้ชัดก็ต้องยกตัวอย่างที่เป็นรูปธรรมยิ่งขึ้น

เช่น นาย ก.ขยันปลูกมะม่วง ตั้งใจปลูกอย่างดี

พยายามหาวิธีการที่จะปลูก ปลูกแล้วปรากฏว่ามะม่วงงอกงาม

จริงๆ แล้ว นาย ก.ก็มีมะม่วงเต็มสวน แต่นาย ก.ขายมะม่วงไม่ได้

มะม่วงเสียเปล่ามากมาย นาย ก.ไม่ได้เงิน นาย ก.ก็ไม่รวย

นาย ก.ก็บ่นว่า ผมขยัน = ทำดี ปลูกมะม่วงเต็มที่ แต่ผมไม่ได้ดี = ไม่รวย

ปัญหาที่เกิดขึ้นคือ นาย ก.ลำดับเหตุและผลไม่ถูก

แยกขั้นตอนของการได้รับผลไม่ถูกต้อง

นาย ก.ทำเหตุคือ ขยันปลูกมะม่วง

ก็จะต้องได้รับผลคือ ได้มะม่วง มะม่วงก็งอกงาม มีผลดกบริบูรณ์

นี่ผลตรงกับเหตุ ปลูกมะม่วงได้มะม่วง ขยันปลูกมะม่วง ก็ได้มะม่วงมากมาย

แต่ นาย ก.บอกว่าไม่ได้เงิน ไม่รวยคือไม่ได้เงิน

ปลูกมะม่วงแล้วไม่ได้เงิน นี่ไม่ถูกแล้ว ปลูกมะม่วงแล้ว จะได้เงินได้อย่างไร

ปลูกมะม่วงก็ต้องได้มะม่วง นี่แสดงว่า นาย ก.พูดลำดับเหตุผลผิด

หตุผลที่ถูก คือ ปลูกมะม่วงแล้วได้มะม่วง แต่ปลูกมะม่วงแล้วรวย

หรือปลูกมะม่วงแล้วได้เงินนี้ยังต้องดูขั้นต่อไป

ดูเพิ่มที่ลิงค์นะครับ

จริงค่ะ ความเร็วของกรรมเท่าความคิดนะแหละค่ะ

..อันกรรมนี้มีแน่ แค่ไม่รับ

เพราะเกิดกับใจนี้ ย่อมมีผล

เพราะอย่างน้อย พลอยได้คิด ติดกมล

อย่าหวังพ้น หนีกรรม ต้องตามไป

..เพียงไม่รับ ว่าทำชั่ว ตัวรู้อยู่

เค้าไม่รู้ แต่เราซึ้ง จึงหวั่นไหว

คอยระแวง แฝงในจิต คิดเรื่อยไป

จวบจนได้ ชำระล้าง ที่สร้างกรรม

..แม้ทำดี เรามีสุข ในทุกที่

ไม่ต้องมี เงินมอบมา พาอิ่มหนำ

เห็นใครสุข เรายินดี สิ่งที่ทำ

คือผลกรรม จับไม่ได้ เต็มใจเอย.

จริงค่ะ.ไม่งั้นจะมีคำว่า"กรรมติดจรวด"หรือค่ะ....จะช้าหรือเร็วเท่านั้น.

ไม่จริงเช่นที่ว่านี้เสมอไปครับ ผลกรรมแห่งความดีและความชั่วนั้น บางครั้งปรากฎขึ้นทันทีทั้งๆที่ยังทำไม่จบหรือยังไม่ทันหยุดทำ บางก��¸£à¸“ีก็ปรากฎภายหลังในไม่ช้าไม่นาน ไม่กี่วันไม่กี่เดือน บางกรณีก็หลายปี บางกรณีก็เป็นสิบๆหรือเป็นร้อยๆปีก็ได้ กว่าจะปรากฎชัดขึ้นมาให้เห็นกัน ไม่มีอะไรเป็นข้อกำหนด และไม่มีศาสดาในศาสนาใดๆสอนว่า จะต้องใช้กันจนครบถ้วนกันในชีวิตนี้ ความจริงก็ไม่มีมนุษย์คนใดรับผลกรรมทั้งดีหรือชั่วทั้งสิ้นแบบ "เคลียบัญชี" ลงตัวเป็นเลขศูนย์ไม่ติดลบ โดยไม่มีอะไรตกค้างเลยเมื่อเขาถอนหายใจครั้งสุดท้าย นี่คือสัจจธรรมที่ไม่มีปัญญาชนคนใดแยังได้

ถ้าเป็นเช่นนี้แล้ว กฎแห่งกรรมยังเป็นความจริงอยู่หรือไม่? ศาสนิกชนทั้งหลายก็ขานรับเป็นเสียงเดียวกันว่า "จริง" จ้า แต่ก็อธิบายไม่เหมือนกันว่า มันเป็นจริงได้อย่างไร? ขึ้นอยู่ว่าเขาเ้ข้าใจว่า มีอะไรเกิดขึ้นหลังจากตายแล้ว "จิตวิญญาณ" ของผู้ตายนั้นไปไหน? ศาสนิกชนแบ่งออกได้เป็นสามจำพวกใหญ่ๆคือ

๑. "ตายแล้วดับ" จิตวิญญาณเป็น "ผล" ของการปรุงแต่ง เมื่อตายทุกอย่างก็ดับสลายตัว ไม่มีการผุดการเกิด ชาติก่อนชาติหน้าไม่มี พระเจ้าและเทวดาก็ไม่มี สวรรค์นรกเป็นเรื่องสมมุตมิใช่เป็นสถานที่ แต่เป็นสภาวะจิต เมื่อทำชั่วเกิดความไม่สบายใจก็เท่ากับว่าตกนรกทั้งเป็นแล้ว ทำดีก็มีใจผ่องแผ้วเท่ากับได้ขึ้นสวรรค์นั่นเอง ในเมื่อชาติหน้าไม่มี กรรมทั้งสิ้นก็ต้องเคลียกันอย่างห่ามๆในชีวิตนี้อย่างนี้แหละ ผู้มีการศีกษาปัญญาชนชาวพุทธสมัยนี้จำนวนไม่น้อยที่เชื่อเช่นนี้

๒. "ตายแล้วเกิดชาติหน้า" เพื่อใชักรรมของชาตินี้และชาติก่อนที่ยังใช้ไม่หมด คำสอนนี้มาจากศาสนาพราหมณ์ ซึ่งพระพุทธองค์ได้ปฎิเสธไปแล้ว แต่ก็ยังซึมเข้ามาเป็นส่วนสำคัญในศาสนาพุทธจนได้ และชาวบ้านก็ได้รับไว้เสมือนหนึ่งว่าความจริง แม้ไม่มีหลักฐานอะไรสักชิ้นเดียว��¸—ี่จะนำมาแสดงหรือพิศูจน์ว่าเป็นเช่นนั้นจริง นอกจากว่า "เขาว่าอย่างนั้น เราก็ว่าตามเขาแหละ" แต่เพราะกฎแห่งกรรมบังคับอยู่ ในเมื่อเห็นๆกันอยู่ว่า กรรมมิได้ใช้กันให้หมดสักคนเดียว ก็เห็นจะต้องไปใช้ในชาติหน้า เพราะฉะนั้นชาติหน้าต้องมีแน่ ความยุติธรรมและความชอบธรรมบังคับว่าจะต้องมี ไม่อย่างนั้นมันไม่ "แฟร์"

๓. "ไม่ดับไม่ผุดไม่เกิด ตายแล้วเข้าสู่การพิพากษา" พระเจ้าจะพิพากษามนุษย์ทุกคนตามการกระทำของแต่ละคนอย่างยุติธรรม กรรมดีและกรรมชั่วทั้งสิ้นที่ได้ทำกันในชีวิตนี้จะปรากฎอย่างแจ้งชัด ผู้พิพากษาคือ "พระเยซูคริสต์" หลักฐานที่พระเจ้าได้ให้ไว้กับมนุษย์คือ ชีวิตของพระเยซูที่ใช้ในโลกนี้ การตาย การฝัง และการเป็นขึ้นจากตายของพระองค์ พยานคือเหล่าสาวกที่ได้เห็นและคลุกคลีกับพระองค์เมื่อพระองค์ได้พิชิตความตายแล้ว สาวกทุกคนเอาชีวิตเขาเองเป็นเดิมพันในคำพยานของเขา รู้ได้อย่างไรว่านี่เป็นเรื่องจริง? มีอะไรพิศูจน์ล่ะ? นั่นนะสิ มีดรับ แต่มิใช่เวลานี้ เรากำลังถกเรื่อง กรรมตามทันหรือไม่? คำตอบสั้นๆคือ วันหนึ่ง กรรมต้องตามมาทันแน่นอน และความยุติธรรมและความชอบธรรมจะปรากฎชัดแก่วิญญาณจิตชองมนุษย์ทุกคน ครับผม

ไม่รู้ว่าจะเกิดจากความบังเอิญ หรือเปล่า แต่โดยส่วนตัวแล้วเป็นคนเชื่อเรื่องการทำกรรมดี และ กรรมชั่ว อย่างมาก ปัจจุบันนี้พยายามหลีกเลี่ยงกรรมชั่วอยู่