สภาวเศรษฐกิจเช่นนี้คุณควรทำธุรกิจส่วนตัว หรือเป็นลูกจ้างบริษัทฯ?

ตอบให้ชัดเจนคงยากครับ เพราะต้องขึ้นกับสภาวะการณ์ที่เกิดขึนรอบด้านตัวคุณ รวมทั้งอยู่ที่ตัวคุณเองว่า ต้องการเป็นลูกจ้างหรือเป็นเจ้าของธุรกิจส่วนตัว

ผมคิดว่าเรื่องแบบนี้ ถึงเวลาคุณก็ตัดสินใจได้เองครับ มันจะมีคำตอบปรากฏขึ้นจากตัวของคุณเอง โชคดีครับ

ขึ้นอยู่กับความถนัดและความเป็นตัวตนบวกกับความสามารถของแต่ละบุคคล แต่เท่าที่ทราบมา

คนที่มาจากต่างจังหวัด ก็ยังยินดีที่จะขายกล้วยปิ้ง ผลไม้รวม ปลาท่องโก๋ น้ำเต้าฮู้ ร้านกาแฟ

ก๋วยเตี๋ยวต้มยำทรงเครื่องด้วยวุฒิปริญญาตรี มากกว่าที่จะไปเป็นลูกจ้างของใคร?

ก่อนเราจะตัดสินใจว่าจะเป็นลูกจ้างทำงานบริษัทหรือจะทำอาชีพส่วนตัวดี สิ��¹ˆà¸‡à¹à¸£à¸à¸—ี่เราต้องรู้ก่อนเลยคือรู้ตัวเอง

เราต้องทำการประเมิณตัวเราเองก่อนว่าเรายอมรับความเสี่ยงได้ในระดับไหน ระดับความเสี่ยงสูง ระดับความ

เสี่ยงปานกลางหรือรับความเสี่ยงต่ำ เช่นอายุ อายุน้อยจะรับความเสี่ยงได้สูงเพราะยังมีโอกาสแก้ตัวหรือปรับ

เปลี่ยน อายุมากจะรับความเสี่ยงได้ต่ำ เงินเก็บสะสม(แบ่งเป็นเงินใช้ในชีวิตประจำเดือน เงินค่ารักษาพยาบาล

ยามเจ็บไข้ และเงินออมหรือเงินเย็น)ประเด็นเงินออมหรือเงินเย็นมีสูงจะรับความเสี่ยงได้ปานกลาง

-สูง หากเงินออมมีน้อยจะรับความเสี่ยงได้ต่ำ ประสบการณ์และความรู้ความสามารถในอาชีพนั้นๆ หากเรามี

ความรู้ความชำนาญในสายอาชีพนั้นๆสูงเราจะรับความเสี่ยงสูงได้เช่นกัน ดังนั้นการประเมิณระดับการยอมรับ

ความเสี่ยงจึงเป็นการรู้จักตัวเราเอง ถ้าเราประเมิณตัวเองแล้วทราบว่าเรารับความเสี่ยงได้ต่ำ งานที่เหมาะกับ

ตัวเราในยามเศรษฐกิจอย่างนี้ควรเป็นลูกจ้างที่มีรายได้ประจำ หากประเมิณรับความเสี่ยงได้ปานกลาง-สูง

การเลือกทำอาชีพส่วนตัวก็น่าจะเหมาะกับตัวเรา "การลงทุนใดๆมีความเสี่ยง" แต่โดยส่วนตัวของผมชอบ

ทำอาชีพส่วนตัวครับ ยอมให้งานเป็นเจ้านายเรา ดีกว่าให้คนอื่นมาเป็น..นี่ก็ควรเอามาพิจารณาประกอบด้วย

ครับคือเรื่องทัศนคติ

ผมทำส่วนตัวครับ โดยเฉพาะ หน่อง ไม่มีความรู้สูงไครเขาจะรับทำงานอะ แค่ดีก็เป็นยาม คิคิ โดนใช้งานคุ้มแหละ แต่ตอนนี้ วันที่ห้า จะไปนอนกับ พ ธ ม แล้ว ประหยัดข้าวอะ ประหยัดค่าน้ำค่าไฟ ไปกินมังสะวิรัช ตอนนี้กำลังจัดเก็บเตรียมเต้นท์ แระ จะไปกันป่าวละ ไม่สงวนสิทธิ์ นะ เอิ๊กๆๆ

โดยส่วนตัวคิดและตั้งใจไว้แล้ว ที่จะออกมาทำธุรกิจส่วนตัว แต่ด้วยสภาวะเศรษฐกิจ เช่นนี้ถือว่าตัวเองอยู่ในภาวะเสี่ยงค่อนข้างสูง ขอเป็นลูกจ้าง เรียนรู้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ไปก่อน แต่คิดว่าไม่น่าจะเกิน 2 หรือ 3 ปีนี้ คิดว่าคงลุยแล้วหล่à��°

การเป็นเจ้านายตัวเอง ใครหลายๆคนคงอยากเป็นเช่นนั้น แต่ก็ต้องดูความพร้อมของตัวเรา ปัจจัยรอบข้าง ถ้าเรายังไม่พร้อมกับการออกมาทำธุรกิจเอง ก็อย่าเพิ่งรีบลาออกจากงาน แต่ก็อย่าละเลยโอกาสที่เราจะได้ทำอะไรของเราเอง แล้วอีกอย่างนะคะ ต้องถามตัวเองก่อนว่าเราพอใจในสิ่งไหน กล้าที่จะก้าวไปข้างหน้าหรือไม่ พร้อมแ่ค่ไหน และโอกาสที่จะทำ

คำตอบของคุณนครชัย ถูกใจมากครับ

ทำธุรกิจส่วนตัวดีกว่านะคะ

เพราะว่าถ้าเป็นลูกจ้างบริษัท

ถ้าโดนไล่ออกก็แย่น่ะสิ

ในสภาวะเศรษฐกิจ (สังคม และสภาพแวดล้อม) เช่นนี้

Sincere ขอเสนอแนะให้เป็นการทำงาน หรือปฏิบัติกิจกรรมต่างๆ อยู่กับบ้านนะคะ เนื่องจากการที่ได้ทำงานอยู่กับบ้าน บุคคลจะได้มีเวลาให้กับครอบครัวมากกว่า

แต่ไม่อยากให้เป็นการเรียกว่า "ธุรกิจส่วนตัว" เนื่องจากในสังคมสมัยนี้ ต้องอาศัยการพึ่งพาอาศัย ปรึกษาหารือ และแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันด้วย

ดังนั้น จึงอยากเสนอให้เป็นการทำธุรกิจออนไลน์อยู่กับบ้าน หรือ (Home-based business online) นะคะ โดยเป็นการดำเนินการแบบ "ธุรกิจลูกโช่" นะคะ

รวมทั้งเป็นการทำกิจกรรม หรือทำงานอยู่กับบ้านด้วย

1. ประหยัดค่าใช้จ่ายต่างๆ ในการที่ต้องออกไปทำงานนอกบ้าน เช่น ค่าเดินทาง ค่าเสื้อผ้าและอุปกรณ์แต่งกาย

2. มีโอกาสและเวลาให้ครอบครัวมากขึ้น

3. ลดปัญหาจราจรติดขัด โดยเฉพาะในช่วงชั่วโมงเร่งด่วน เพราะต้องไปแข่งกันกับนักเรียน นักศึกษา

4. มีอิสระในการบริหารเวลาของตนเอง คือสามารถทำงานในเวลาใดก็ได้

5. ไม่มีการจำกัด อายุ เพศ ระดับการศึกษา หรือทักษะ ประสบการณ์ส่วนตัว กล่าวคือ ถ้าสามารถทำการติดต่อสื่อสารทาง internet ได้ ก็จะสามารถทำงานในลักษณะนี้ได้

เป็นลูกจ้างเขามาห้าปีเอง..ต้องเก็บผ้าผ่อนกลับบ้านนอก..อิอิ..เพราะว่าที่บ้านไม่มีใครดูแล..พี่น้องแต่ละคนบอกทำไม่เป็น..มาทำเองเหอะ..กลับมาก็ตลุยขึ้นศาล..สานต่อคดีจากที่คุณตาทำค้างไว้..หลายคดีเลย..คุณตาเสียค่ะ...กลับมาแล้วก็ไม่ได้กลับไปกทม.อีกเลย..ทำงานออกแบบอยู่เป็นสิบปี..รับงานดีเลยนะช่วงนั้น..เพราะว่ายังไม่ค่อยมีใครเรียนมาทางนี้ตอนนั้น..รับเฉพาะปากต่อปากก็ได้งานค่ะเยอะด้วยสิตอนนั้น..ช่วงหลังๆเรื่องคดีจบไปแล้ว..ก็เลยต้องหาอาชีพเสริมทำค่ะ..ตอนนี้มีร้าน..dogcaffe'..หมากะกาแฟ..แล้วงานออกแบบตกแต่งก็ยังทำนะ..ถ้ามีคนมาจ้าง..ไม่มีก็อยู่บ้าน..สบายใจดีออก..มีฟี่เป็นเพื่อน..ทำงานที่บ้านเราเอง..จะนอนตื่นสายก็ไม่เป็นไร..อิอิ..ที่ร้านกว่าคนแถวนี้จะออกมาซื้อของก็สิบโมงจ้ะ..ไม่ต้องไปวิ่งตอกบัตร..ทำงานงกๆ..เป็นเจ้านายเป็นเบ้เองหมด..รับเละ..ถูบ้านเองไงอิอิ