การบวชเพื่อสะเดาะเคราะห์ มีขั้นตอนเริ่มแรกอย่างไรค่ะ?

จะบวช เพื่อแค่ให้ผ่านพิธีกรรม หรือ เพื่อเอาแก่นสาระของการบวช ครับ

ศาสนาพุทธ มีหลักการ อยู่ที่การได้พัฒนาตนเอง ยกระดับปัญญา

ปัญหาของชีวิต นั้น สะเดาะเท่าไรก็ไม่ออกหรอกครับ

ถ้าเครื่องมือในการสะเดาะ ยังไม่ได้รับการพัฒนาอย่างเต็มที่

ศาสนาพุทธก็บอกถึงเครื่องมือนั้นไว้ให้แล้ว นั่นคือ ปัญญา ครับ

และการบวช ก็เป็นวิธีการที่สามารถพัฒนาเครื่องมืออันนี้ ได้ดีเยี่ยมวิธีหนึ่งทีเดียว

แนะนำบทความ ครับ

"การบวชอยู่ที่บ้าน" ส่วนหนึ่งจากหนังสือเรื่อง "บวชทำไม" โดยพระพุทธทาสภิกขุ

http://www.buddhadasa.com/shortbook/homesika.html

จะบวชด้วยกรณีใดก็แล้วแต่ เราควรมีจุดมุ่งหมายที่ดี อย่าคิดว่าการบวชเป็นเรื่องเล็ก ๆ บวชเป็นพระหากทำความดีก็จะได้บุญมากกว่าฆราวาสทั่ว ๆ ไป หากทำความชั่ว ก็จะมีบาปมากกว่าเช่นกัน

การบวชเป็นพระ จุดสำคัญในการบวช คือ การดับไม่มีเชื้อ (เชื้อในที่นี้คือ กิเลส ตัณหา อุปาทาน ในการนำมาเกิดมีร่างกายแบบนี้อีก ที่สุดคือ นิพพาน) เพราะฉะนั้นการบวชในปัจจุบันที่ บวชตามประเพณี หรือบวชก่อนแต่ง และบวชเพื่อหนีจากปัญหา ก็ถือว่า เป็นการคิดที่ผิด และขาดทุนอย่างยิ่ง

สวัสดีค่ะ

การบวชเพื่อสะเดาะเคราะห์นั้น ดิฉันมองว่าเป็นอันตรายกับตนค่ะ เพราะทำตนให้เป็นหนี้ก้อนข้าวชาวบ้าน

ชาวบ้านใส่บาตร เพราะหวังว่าผู้ครองผ้าเป็นพระ จะได้มีแรงศึกษาเล่าเรียนพระธรรมวินัย เพื่อหลุดพ้นต่อไป หากผู้รับบาตรศึกษาจนจิตพัฒนาขึ้น ก็เป็นบุญของเขาด้วยที่ได้ส่งเสริมมนุษย์ผู้หนึ่งให้เหนือโลก และหากผู้นั้นเผยแพร่สิ่งที่ได้เรียนรู้ ก็ยิ่งเกิดประโยชน์ในวงกว้าง ผลบุญจึงควรไพบูลย์

หากบวชเพื่อหวังสะเดาะเคราะห์อย่างเดียว หวังผลต่อตนในทางโลกคือหวังว่าเมื่อเคราะห์หมดแล้วจะได้ประสบความสำเร็จในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง หรือเพื่อพ้นภัยใดภัยหนึ่ง ก็อย่าทำตนให้ทุกข์มากไปกว่านี้เลยนะคะ เพราะหากไม่ตั้งใจศึกษาพระธรรมวินัย เผลอพลาดพลั้งทำผิด ทุศีลไป จะอันตรายค่ะ

แต่หากแม้มีเจตนาจะสะเดาะเคราะห์ แต่ก็หวังจะศึกษาพระธรรมวินัยด้วย ก็ควรบวช เพราะอย่างน้อย แม้เวลาที่ได้เข้าร่วมสังฆะจะน้อยจนไม่อาจหลุดพ้นไปได้ แต่อย่างน้อยก็ได้เรียนรู้สิ่งที่ควรรู้ และเป็นทุนให้ศึกษาต่อเมื่อลาสิกขา เผยแพร่ธรรมต่อไปในภายหน้า ให้ผู้อื่นได้ร่วมอนุโมทนาทั้งในระหว่างครองผ้า และเมื่อลาสิกขาแล้ว

พระพุทธองค์บอกวิธีที่จะทำบิณฑบาตให้บริสุทธิ์ คือ หลังฉันแล้ว ให้นั่งดำรงกายตรง เพียรชำระจิตจากอภิชฌา และโทมนัสด้วยอานาปานสติภาวนา

ทรงให้พิจารณาอาหารก่อนฉันด้วยค่ะ

และทรงว่าให้กลืนถ่านแดง (หรือก้อนเหล็กแดง ก็ไม่แน่ใจค่ะ )ยังดีกว่ากลืนข้าวชาวบ้านอย่างทุศีล เพราะการกลืนของร้อนจนตายอย่างนั้น อย่างเก่งก็แค่ชาติเดียว แต่การกินข้าวชาวบ้านอย่างทุศีล ต้องรับผลไปนานแสนนาน

การสะเดาะเคราะห์ไม่มีในศาสนาพุทธค่ะ มีแต่การดับของกรรม ด้วยการปฏิบัติตนตามมรรคมีองค์ 8 มรรค

ในแง่โลกิยะ คือทำความดีจนผลของกรรมชั่วไม่สามารถส่งให้ได้ ซึ่งแม้กรรมไม่ดีจะเพียรตามส่งผลสักปานใดก็ไม่สามารถทำได้เนื่องจากความดีที่เพิ่มทวีขึ้นมาก จนในที่สุดก็เลิกแล้วกันไป คือกลายเป็นอโหสิกรรม (แปลว่ากรรมที่ไม่อาจส่งผล ไม่ใช่การออกปากขออโหสิกรรมอย่างที่เข้าใจกัน)

ในแง่โลกุตตระ เมื่อกรรมชั่วไม่สามารถส่งผล กรรมดี ตนก็ไม่ยึดถือ กà��£à¸£à¸¡à¸ˆà¸¶à¸‡à¹€à¸›à¹‡à¸™à¸à¸¥à¸²à¸‡à¹† ก็จะนิพพานในที่สุด

จึงอยากให้พิจารณาก่อนจะบวชค่ะ

เริ่มแรก เลยนะคับ

ต้องให้พระท่านดูตัวก่อน ว่า อายุ ผ่านไหม รูปร่างได้สันทัดไหม

พื้นฐานการอยู่เป็นอย่างไร ติดเหล้ายาบุหรี่หรือไม่ เป็นโรคหรือไม่

( แค่ข้อแรกก็เกือบไม่ผ่านกันแล้ว )

ต่อมาเมื่อได้รับอนุญาติจากสงฆ์แล้ว

ต้องอยู่วัดก่อนบวชเจ็ดวัด เป็นการปรับตัวปรับสภาพร่างกาย

(ปจน. ทำงานกันเยอะ ลางานยาก พระท่านเลยงดเว้นข้อนี้ให้ )

เมื่ออยู่วัดต้องรู้จักคำบาลี คำแรกคือ สติ.....

เมื่อมีสติแล้ว คำขานนาค หรือคำขอบวช ที่เป็นศัพท์บาลีเนื้อภาษาไทย อ่านง่ายแล้ว

ไม่เกินเจ็ดวัดก็จำได้ทั้งหมดแล้ว...อีกอย่างคือการอ่อนน้อมถ่อมตน

ต้องนั่งพับเพียบ คุกเข่า เป็นเวลานาน ขานนาคแล้วจะเมื่อยมาก ( ฝึกไว้ จะได้ชิน อย่าประมาทคิดว่าง่ายเด็ดขาดพลาดแล้วอายแขกทั้งอุโบสถนะ)

แค่นี้เอง ก็บวชพระได้แล้ว....

แนะนำสักนิด .....................บอกพี่ชายได้เลย เวลาทำงานอย่าท่องคำขานนาค

ให้ท่องตอน ตื่นนอน และก่อนนอนเท่านั้นก็พอ

แบบ นี้ ท่องดูเนื้อ 1 รอบ ท่อง แบบ ดูบ้างไม่ดูบ้าง 1 รอบ แล้วท่องแบบไม่ดู 1 รอบ

( นั่งคุกเข่าแล้วท่อง ดีที่สุด )...

การบวชไม่ว่าจะบวช ไม่ว่าจะเป็นการบวชอะไรก็ตาม

บวชเมื่ออายุครบ 20 ปีขึ้นไป การบวชจะต้องเข้าโบถ

มีอุปัชฌา มีพระนักสวด และมีพระนั่งเป็นคณะหรือที่

เรียกว่าคณะสงฆ์ ส่วนบทสวดของนาคนั้นผู้บวชหรือนาค

จะต้องท่องให้ได้ ฉนั้นผู้บวชจะต้องไปอยู่วัดก่อนบวช

หรือเข้านาคก่อน 5 วัน 7 วัน เพื่อจะท่องบทสวดให้ได้

แต่อุปปัชฌาบางองค์ท่านก็มีข้อยกเว้นให้เหมือนกัน โดย

เฉพราะผู้ที่เป็นข้าราชการมีเวลาจำกัดลาราชการได้น้อยวัน

ไม่มีเวลามาเข้านาคท่านก็บวชให้โดยท่านจะพาท่องบทสวด

เอง ก็ลองเปลี่ยนอุปัชฌาใหม่ดูซิครับ หาวัดอื่นดู วัดที่ท่านไม่

เข้มงวด วัดอื่นมีเยอะแยะ ถ้าไม่มีไปที่บ้านเราเด้อ เห็นเขาบวช

ไม่มีใครท่องได้เลย ท่านก็บวชให้ตั้งหลายคน

ถ้าแม้นสวดบทเข้านาคได้ ก็แปลว่าได้บวช

ถ้าเช่นนั้น ก็ไม่จำเป็นต้องบวช เพราะจุดมุ่งหมาย เพื่อสะเดาะเคราะห์

ถ้าสวดได้ ก็เป็นอันว่า สะเดาะเรียบร้อย

เห็นด้วยกับผมไหม???

คงต้องพยายามสวดให้ได้เพื่อแสดงถึงความมุ่งมั่น...

ถ้าเป็นลูกผู้ชายมีใจที่จะทำการบวชเป็นบุญบริสุทธิ์ เป็นลูกผู้หญิงการนั่งสมาธิปฏิบัติกรรมฐานเป็นบุญบริสุทธิ์ หากเพื่อสะเดาะห์เคราะห์ไม่ได้ทำเพื่อพ่อแม่ ในแนวคิดไม่น่าทำกลับเป็นบาป บวช3วัน5วัน7วัน15วันบวชทำไมไร้ประโยชน์จริงๆ เสียดายเงิน เสียเวลาที่ลามาบวช เป็นได้เพียงผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าได้บวชแล้ว แต่ไม่เรียนพระธรรม จึงไม่ได้เป็นทิดอย่างที่คนโบราณว่ากัน ครับ

เจตนาเบื้องแรกจะเป็นอย่างไรก็ช่าง เพื่ออะไรต่างๆนานา แต่ขั้นแรกต้องผ่านให้ได้ซ่ะก่อน คนตั้งใจจริง 1-2 วัน ก็ท่องได้แล้ว แนะนำให้ซื้อหนังสือสวดมนต์ฉบับงานพิธีไปอ่าน จะได้รู้วิธีการบวช เริ่มเรียนรู้ก่อน ทุกคนเริ่มต้นจากที่ไม่รู้ ไม่เคยรู้กันทั้งนั้น

เคยมีเคส พวกบวชหนีเมีย(รำคาญเมีย และใช้สิทธิลาบวชของทางราชการในช่วงเข้าพรรษา) ที่เพลินจนไม่อยากสึกก็มีน่ะ(ลาบวชได้ 120 วันตามสิทธิ) จนเมียต้องหอบลูกไปหา แบบแกล้งจะหาสามีใหม่ก็มีน่ะ ที่ตาลีตาเหลือกขอรีบสึกก็ออกเยอะ ที่อนุโมทนา(เจริญพร)ให้เมียก็มี ที่เมียอนุโมทนาขอเป็นอุปัฏฐายิกาก็พอมี

คิดจะบวชเพื่อสะเดาะเคราะห์ ก็อย่าไปดูถูก ทำยังไงก็ได้ ให้ได้บวช เค้าอาจจะเป็นเนื้อนาบุญหน่อพุทธที่จะเริ่มต้นงอกงามต่อไปก็ได้

ใจที่อนุโมทนาด้วย จะช่วยให้ผ่านไปได้ด้วยดี

15 วัน ก็ยังดี อาจจะได้อะไรมั่ง 555

ปล.บางวัดจะมีพระพี่เลี้ยงช่วยกระซิบข้างหลังนาคตอนขานนาค

เดี๊ยวนี้มีในส่วนราชการมีโครงการบวชเพื่อในหลวง ลองติดต่อถามกำนัน ผู้ใหญ่บ้านในพื้นที่ดูสิครับ บวชหลายรูปด้วย จะได้มีเพื่อน

พี่เองก็ได้บาชลูกชายได้พระมาหนึ่งองค์แล้ว ขัน้ตอนต่างๆทำตามที่คุณขันติบอกนะดีที่สุด แต่ถ้าวัดไหนเข้มงวดมากเราก็ดูวัดใหม่ได้นิ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นมันก็ขึ้นอยู่ที่จิตใจของคนที่จะบวชว่ามีจิตใจแน่วแน่และตั้งใจหรือเปล่า