จะอยู่บ้านหลังเดิม และขอแค่น้ำพริกถ้วยเก่า?

เพื่อนบ้านไปโรงเรียนพร้อมกันตั้งแต่เด็กจนโต เขาเรียนอ่อนกว่าผมหนึ่งชั้น วันนี้ต่างคนต่างมี

ลูกมีเมีย เวลาเขาต้องออกนอกบ้านก็แค่ตะโกนบอก ก็���ู้ว่าผมต้องไปช่วยดูแลร้านค้าแทนเขา

ชั่วคราว เงินทองไว้ใจกัน ภรรยาเขาทำงานในหน่วยงานหนึ่ง และย้ายไปรับตำแหน่งสูงขึ้น

ไกลข้ามไปอีกหนึ่งจังหวัด บางครั้ง วันที่งานไม่หนัก ค่ำวันศุกรแฟนก็กลับถึงบ้าน ผมเห็นใจ

และชื่นชมเพื่อนที่มีรักเดียวใจเดียวไม่วอกแวก แต่เขามักบ่นว่าเซ็งกับหัวหน้าที่นี่คนที่ช่วย

ส่งเสริมสนับสนุนให้ภรรยาได้เลื่อนตำแหน่ง ตอนเลิกงานชอบแวะมาที่ร้าน ทำทีมาซื้อของใช้

จิปาถะหรือไม่ก็ซื้อขนมหรือของเล่นมาเล่นกับลูกเขา มันก็คงดีถ้าหยุดได้เท่านั้น แต่เวลาที่

หัวหน้าหยิบดูสินค้าเพื่อนผมไม่อยากให้เขาจงใจเลือกหยิบชิ้นที่ต้องอ้อมโอบตัวเขา และ

หัวหน้ามักชวนไปทานอาหาร แต่โชคดีที่มีลูกเป็นกำบังว่าต้องสอนลูกทำการบ้าน หัวหน้าก็

ยังพยายามมาช่วยสอนการบ้านแทน เพื่อนผมเขาบ่นอึกอัดจะย้ายตามแฟนไปก็เหมือนทุบ

หม้อข้าว เพราะค้าขายก็อยู่ในเกณฑ์ดี ไหนต้องย้ายลูกไปหาโรงเรียนใหม่อีก ผมรู้ว่าเขารัก

ที่จะประคองไว้แต่น้ำพริกถ้วยเก่า แต่ก็รู้ว่านิสัยเขาว่าเป็นคนเกรงใจและรู้บุญคุณคน

รู้รอบคิดว่าถ้าวันปิดเทอมแฟนเขาชวนลูกไปนอนต่างจังหวัด เขาจะปฏิเสธหัวหน้าอย่างไร

อย่าได้ถามผมเลยว่าหัวหน้าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย เพราะถึงอย่างไร ผมว่าคนรักเดียวใจเดียว

อย่างเพื่อนผมคนนี้ ช่างมั่นคงต่อเมียเซียะเลื้อเกิน