ทำไมพระต้องฉันท์ในเพลมีที่มาอย่างไร?

เอาคร่าวๆนะ เพราะจำปีไม่ได้เป๊ะๆ

สมัยพุทธกาล ก่อนนั้นพระยังฉันอาหารได้ทั้งวัน

จนเวลาช่วงหนึ่ง ประเทศอินเดียเกิดภัยแล้ง ข้าวปลาอาหารหายาก ประชาชนอดอยาก

และพระภิกษุสมัยนั้นก็ยังเดินบิณฑบาตรขออาหารได้ทั้งวัน จนชาวบ้านนินทาว่าพระภิกษุเอาแต่ขอ ไม่รู้จักสถานการความอดอยาก

จนคำนินทาเข้าถึงหูพระพุทธเจ้า พระองค์จึงกำหนดสิกขาบท ห้ามภิกษุฉันอาหารหลังเที่ยงไปแล้ว

จุดประสงค์ของข้อห้ามนี้ เพื่อไม่ให้ชาวบ้านรังเกียจ เพราะศาสนาพุทธเป็นศาสนาใหม่ ไม่ต้องการให้เป็นภาระของชาวบ้าน

สิกขาบทแต่ละบทรวมทั้งสิ้น227ข้อหรือศิล227ข้อของพระ พระพุทธเจ้ากำหนดจากเสียงนินทาของชาวบ้านทั้งหมด

ในฉบับพระปฐมสมโพช ได้แสดงถึงความอดอยากนั้นมีมากถึงขนาดที่ว่า พระพุทธเจ้าตรัสว่า ใต้พื้นดินนั้นมีน้ำชนิดหนึ่งคล้ายน้ำผึ้งสามารถเอามาเป็นอาหารได้ พระโมคคัลลาจึงแสดงปฏิหารย์แหวกพื้นดินเอาน้ำผึ้งธรณีมาแจกจ่ายภิกษุด้วยกัน(น้ำผึ้งธรณีคืออะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน)

คำตอบ สุดหล่อใต้ต้นมะเขือตอบไปแล้ว ขอเข้ามาเพิ่มเติมนิดเดียวค่ะ

คำว่าฉันเพล หรือฉันในเพล คนมักเข้าใจไปว่าพระท่านจะต้องฉันจังหันเสร็จในเวลาเที่ยงวัน หรือพอเพลปั๊บต้องวางช้อนปุ๊บ ซึ่งจริง ๆ แล้วฉันในเพลนั้น คือท่านเริ่มต้นฉันคำแรกในก่อนเที่ยง หรือก่อนเพล จากนั้นท่านสามารถฉันต่อไปเรื่อย ๆ จนอิ่มพอดี ซึ่งอาจคาบเกี่ยวเวลาเกินไปถึงบ่ายโมง บ่ายกว่าก็ได้ ขอเป็นแต่ให้เป็นการฉันแบบเอกอาสนะ ที่นั่งเดียว คือ ท่านนั่งลงฉันแล้ว ก็ฉันจนอิ่มในคราวเดียวนั้นในที่นั่งเดียวกันนั้น ไม่ใช่ฉันแล้วหยุดพัก แล้วมาฉันต่อใหม่ หรือย้ายที่ฉันต่อที่อื่นอีกค่ะ

เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้

สมัยก่อนยังไม่มีนาฬิกา วิธีการกำหนดง่ายที่สุดคือฉันท์ ให้เรียบร้อยก่อนพระอาทิตย์จะตรงศีรษะค่ะ เพิ่มเติมนะค่ะ มื้อแรกของวันคือบำรุงสมอง มื้อต่อมาคือบำรุงร่างกายค่ะ มื้อที่สามบำรุงsexค่ะ เมื่อเปนพระแล้วจึงตัดมื้อที่สามออกไปค่ะ เพื่อให้อยู่ในศีลในธรรมค่ะ

พระพุทธเจ้าสอนไว้ว่าอาหารเช้า และก่อนเที่ยง(เพล)เป็นมื้อที่ร่างกายต้องการ ส่วนอาหารหลังเที่ยงจะช่วยส่งเสริมให้เกิดกิเลสตัณหาราคะได้ง่ายครับ คุณทดลองดูก็ได้ แต่ต้องเป็นช่วงที่สามีของคุณไม่อยู่นะครับ ไม่งั้นคุณจะบกพร่องต่อหน้าที่นะจะบอกให้