สำนวนที่ว่าปลาเน่าตัวเดียว เหม็นไปทั้งเข่ง บอกเราว่า?

ปลาของคุณ cloud 9 คงเป็นปลาทู ถึงใช้คำว่าเหม็นไปทั้ง "เข่ง"

สุภาษิตจริง ๆ คือ "ปลาเน่าตัวเดียวเหม็นไปทั้งข้อง" ( คนไม่ดีคนเดียวเสียหมดทั้งหมู่คณะ )

คนรุ่นใหม่จะไม่รู้จักข้อง ข้องเป็นภาชนะจักสาน ใช้สำหรับใส่ปลาที่ยังไม่ตาย ถ้าดูรูปข้อง ( http://kanchanapisek.or.th/kp6/New/pictures13/l13-... ) จะเข้าใจมากขึ้นว่ามันควรเหม็นไปทั้งข้อง เพราะเป็นอุปกรณ์ที่ปิดอบปลารวมกันไว้ จะหาปลาเน่าในข้อง ยากกว่าหาปลาทูเน่าในเข่ง เพราะในเข่งจะมองเห็นปลาทูเรียงกันอยู่ไม่กี่ตัว

สุภาษิตนี้ เป็นเรื่องเบื้องต้นครับ เมื่อมีคนไม่ดีมันก็เป���นปัญหาไปแล้ว ( คล้ายกับ "ปลาร้าห่อด้วยใบคา ใบก็เหม็นคาวปลาคละคลุ้ง" ) แต่ไม่ได้แปลว่าจะแก้ไขปัญหาอย่างที่คุณ cloud 9 เสนอไม่ได้

การแก้ปัญหาอาจใช้วิธีอย่างที่คุณ cloud 9 บอก คือ

"นิ้วไหนร้ายตัดนิ้วนั้น"

หมายถึง "ในกลุ่มในพวกที่มีจำนวนมาก แต่บังเอิญมีคนชั่วอยู่ด้วยก็ให้คัดออกเสียเฉพาะที่ชั่ว หรือถ้าจะลงโทษ ก็ควรลงโทษแต่เฉพาะคนชั่ว ส่วนคนที่ดีนั้น ก็ไม่ควรไปเหมาเอาว่าเป็นพวกเดียวกัน หรือชั่วไปหมดเสียทุกคนทีเดียวนัก"

ก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าเราจะมีเถรสมาคมที่เป็นผู้ดูแลเกี่ยวกับพระสงฆ์มีไว้ทำไมก็ไม่ทราบ เพราะเรื่องที่เกี่ยวกับพระสงฆ์บ้านเราแต่ละเรื่องเมื่อเป็นข่าวแล้วฟังแล้ว เห็นแล้ว เศร้าใจทุกครั้งว่าทำไมเมืองไทยเป็นเมืองพุทธทำไมถึงได้มีพวกอาศัยผ้าเหลืองทำมาหากินในคราบของนักบวช ไม่ต้องดูอะไรอื่นไกลอย่างกรณีของพระเสื้อแดงที่มีพระมาแสดงกิริยาท่าทางไม่เหมาะสม สะพายย่ามแดง ปิดปากด้วยผ้าแดง ทำท่าทางอย่างกะกุ๊ยข้างถนน ไม่เห็นมีใครจะพูดถึงหรือเถรสมาคมออกมาแสดงบทบาทอะไรให้คนในประเทศได้รู้ถึงบทบาทของทางสมาคมว่ามีหน้าทีอะไà¸��บ้างในการควบคุมพระสงฆ์ที่เป็นสาวกของพระพุทธเจ้าไม่ใช่เป็นสาวกของอำนาจเงินออกมาบอกให้สังคมได้รับรู้บ้างที่เห็นกันมันเป็นพระสงฆ์จริงหรือปลอมกันแน่ ไม่มีใครกล้าแตะต้องก็คงกลัวมือเหม็นหรือว่ามืออาจจะเจอสารเคมีชนิดร้ายแรงจึงไม่กล้าจับต้องปลาที่เน่าเหม็นเพราะมันอาจจะมีพิษร้ายคนถึงไม่กล้าแตะต้องกันเงียบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นในสังคมนี้เมืองนี้ก้นเลย เศร้าจัง

หลายคนก็อยากทำนะ ควานหาปลาเน่าตัวนั้น แต่บางคนก็กลัวมือจะเหม็นไปด้วย

ยิ่งมาเจอสำนวนว่า ศาสนาเป็นเรื่องละเอียดอ่อนหรือไม่ก็เป็นกิจของสงฆ์ ก็เลยไม่ค่อยมีใครกล้ายุ่งด้วย

ดิฉันว่าถ้ามีการทดสอบก่อนบวช น่าจะดีนะคะ เหมือนการสอบเข้าโรงเรียนหรือมหาวิทยาลัยค่ะ

ก่อนอื่นคนที่จะบวชต้องผ่านการอบรมสักระยะ อาจจะ 7 วัน 30 วันว่าไป (ยกเว้นผู้ที่มีหลักฐานตำแหน่งหน้าทีà��ˆà¸à¸²à¸£à¸‡à¸²à¸™à¸—ี่สังคมยกย่องอยู่แล้วก็อาจจะบวชได้เลย) อบรมแล้วก็ทดสอบหรือสอบนั่นแหละค่ะ ถ้าผ่านถึงจะมีสิทธิบวชได้

คุณว่าดีมั้ยเอ่ย...

ครับ ปลาเน่าในกรณีนี้มีหลายตัว แต่ ด้วยความที่เรา ค่อนข้างจะอะลุ้มอล่วย ก็จะ ตัดปลาเน่าดังกล่าวไปไม่หมด หรือว่าตัดออกไปแล้วก็มีปลาเน่าตัวใหม่โผล่มาอีก การจำกระทำต้องทำต่อเนื่องและยาวนาน แต่ในที่สุดก็ยังคงไม่หมดอยู่ดี ปัญหาบางอย่างแก้ไขได้ยาก

หากแม้นว่ากล้าหาญชาญชัย มีใครทำได้ หรือกล้าทำ เป็นเรื่องที่ประเสริฐยิ่งแล้ว

เคยได้ยินคำว่า กาลามสูตร ไหม

กาลามสูตร คือ พระสูตรที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงแก่ชาวกาลามะ หมู่บ้านเกสปุตติยนิคม แคว้นโกศล

(เรียกอีกอย่างว่า เกสปุตติยสูตร หรือเกสปุตตสูตร ก็มี)

กาลามสูตรเป็นหลักแห่งความเชื่อที่พระพุทธองค์ทรงวางไว้ให้แก่พุทธศาสนิกชน

ไม่ให้เชื่อสิ่งใด ๆ อย่างงมงายโดยไม่ใช้ปัญญาพิจารณาให้เห็นจริงถึงคุณโทษหรือดีไม่ดีก่อนเชื่อ

มีอยู่ 10 ประการ ได้แก่

อย่าเพิ่งเชื่อตามที่ฟังๆ กันà¸��า

อย่าเพิ่งเชื่อตามที่ทำต่อๆ กันมา

อย่าเพิ่งเชื่อตามคำเล่าลือ

อย่าเพิ่งเชื่อโดยอ้างตำรา

อย่าเพิ่งเชื่อโดยนึกเดา

อย่าเพิ่งเชื่อโดยคาดคะเนเอา

อย่าเพิ่งเชื่อโดยนึกคิดตามแนวเหตุผล

อย่าเพิ่งเชื่อเพราะถูกกับทฤษฎีของตน

อย่าเพิ่งเชื่อเพราะมีรูปลักษณ์ที่ควรเชื่อได้

อย่าเพิ่งเชื่อเพราะผู้พูดเป็นครูบาอาจารย์ของตน

http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0...

พระพุทธเจ้าทรงเข้าใจชัดแล้วว่าเรื่องแบบนี้มีโอกาศที่จะเกิดขึ้น ถึงได้มีการสอนในเรื่องของกาลามสูตร

แต่กาลามสูตรกลับเป็นคำสอนที่มีคนน้อยคนนักที่จะใช้ได้อย่างคล่อง จึงเป็นทีมาของคำที่ว่า ปลาเน่าตัวเดียวเหม็นไปทั้งข้อง เพราะคนทั่วไปไม่สามารถ แยกแยะได้ว่าคนไหนบ้างที่ควรแยกออก หรือดึงออกมา

เป็นไปตามโลกเป็นไปตามความเป็นจริงของปัจจุบัน

อันใหนดีก็ยึด��¹€à¸›à¹‡à¸™à¹à¸šà¸­à¸¢à¹ˆà¸²à¸‡ จรรโลงใจ

อันใหนร้ายหรือไม่ดี ก็เลี่ยงและปลงอนิจจังว่า โลกหนอๆ

เดินกลางอย่าไปเครียดหรือทุกข์กับมันเลย ตัวเราคนเดียวแก้อะใรย่อมยาก เว้นแต่แก้ตัวเองในวิถีคิด ทำไห้เป็นเยี่ยงแก่ผู้ใกล้หรือพบเห็น กุศลนั้นก็จะเกิดแก่ตน..

ฟังมามาก ฟังเพลงคลายทุกข์นะ คิดซะว่าในเพลงนั้นน่ะคือหลานเณรตัวเอง..

หุหุหุ

http://video.sanook.com/%C3%A0%C2%B9%C2%80%C3%A0%C...

จะทำอะไรให้คิดหน้าคิดหลัง และอย่าเห็นแก่ได้ เห็นแก่ตัว เอาเปรียบคนอื่นเขา ครับ

ครับเราถ้าทําอะไรผิดไปชื่อเสืยงเสียหาย แล้วเข้ามาอยุ่กับคนอื่นพลอยทําให้คนอื่นเสียหายไปด้วยกับเราสิครับ

นี่แหละค่ะ ที่บ่งบอกไว้เป็นอุทธาหรณ์ สอนเราว่า กลุ่มงาน หน่วยงาน องค์กร หรือสังคมใดๆ ก็ตาม ที่แม้ว่าจะมีผลงานดีเลิศ ประเสริฐ ได้อนุรักษ์ และพัฒนาให้ได้ชื่อเสียงเพียงใดก็ตาม ถ้าวันหนึ่งบุคคล หรือบุคลากรในสังคมนั้นๆ ได้มีการปฏิบัติในทางที่ผิด หรือมีพฤติกรรมชั่วๆ สักครั้งหนึ่ง ก็อาจจะส่งผลให้ สังคมหรือองค์กรนั้นๆ เสื่อมเสียชื่อเสียงไปได้หมดทั้งองค์กร และดูเหมือนจะมีการป่าวประกาศ หรือแจ้งให้สังคมอื่นๆ ได้รับทราบง่าย และอย่างรวดเร็ว เทียบไม่ได้กับการที่มีคนดีๆ หรือบุคลากรในสังคมได้ทำความดี แม้ว่าจะหลายครั้ง หรือหลายๆ คน ก็อาจจะไม่เป็นที่สนใจ และอยู่ในความจดจำของสังคมทั่วไป

ยกตัวอย่างเช่น ในระบบราชการ หรือสถานที่ราชการบางแห่ง หากบังเอิญวันหนึ่ง มีบุคลากรได้ประพฤติผิดไป หรือมีการคอรัปชั่น นั่นก็เท่ากับว่า คนไทยเราก็อาจจะตราหน้าแล้วว่า อ้อ! เจ้าระบบราชการนี่เอง หรือองค์กรนี้เอง มันมีแต่คนขี้โกง มีการคอรัปชั่น ไว้วางใจไม่ได้ ต้องคอยระวัง!