การอย่าร้างของชีวิตคู่ มันเป็นเรื่องที่คนบางคน ยอมรับมันไม่ได้ขนาดนั้นเชียวหรือ?

คงต้อง ใช้คำกล่าวที่ว่า อดีตสามีคุณเป็น ผู้ที่ "เห็นแก่ตัวอย่างร้ายกาจ"

ส่วนตัว ไม่ได้หย่า แต่ภรรยาย้ายหนี แต่เป็นการหนีออกไปอยู่ส่วนตัว ห่างไป 500 เมตร ก็ไม่แน่ใจว่า ต้องการอะไร ทั้งที่ ปัจจุบัน ก็มาช่วยเลี้ยงหลาน

สำหรับ สองชีวิต ที่พบเจอ ทั้งสองราย มีสามี รับราชการ ตร. พอแยกกัน แล้วก็มีข้ออ้าง ไม่ยอมเช่นกัน จนฝ่ายหญิง ต้องทำเหมือนหนี แยกทาง เราก็ได้แต่ช่วยเป็นกำลังใจ แต่ทดแทนไม่ได้ (เพราะเขาเราก็มีอยู่)

ส่วนอดีต สามี ของทั้งคู่ ก็พยายามตื้อ เขาถามมาเราก็ตอบไม่ได้ว่า เพราะอะไร

อาจเป็นเพราะ นิสัย ความต้องการ และ ความเห็นแก่ตัว ไม่เหมือนกัน ผู้ชายที่เห็นแก่ตัว เหล่านั้น มักคิดว่าตนเป็นใหญ่ และ สาวๆ หรือ ภรรยา คงไปไหนไม่รอด

ชีวิตบางที ก็คล้ายๆละคร ตราบใดที่ คนยังเห็นแก่ตัว ความเห็นแก่ตัวนั้น จะเป็น เครื่องบังตา ทำให้มองไม่เห็น ความทุกข์ของผู้อื่น ที่เกิดจากตนเป็นผู้กระทำ หรือ เหนี่ยวนำให้เกิดขึ้น จะมองเห็นเพียงว่า ผู้อื่นไม่สนองตอบต่อสิ่งที่ตนต้องการ โดยสะท้อนออกมาทาง กิริยาอาการ ที่กระทำต่อ คู่ หรือ คนรัก ของตน โดยมิได้คิดว่า ตนเป็นฝ่ายผิด

อย่างไรก็ดี ชีวิตแต่ละคนเป็นปัจเจค เหมือนกับที่กล่าวมาในอดีต หลายครั้ง ในเรื่องปัญหาครอบครัว

คนกลุ่มเล็กๆกลุ่มหนึ่ง ไม่สามารถวัด ว่าคนกล่มอื่น จะมีความคิด ความเห็น เช่นเดียวกัน

การได้ประสพ พบเจอ หากคิดว่า เป็น เวรกรรม ที่ต้องชดใช้กันไปก็จบ

หรือ อาจเป็นเพราะ มีกระแสเหนี่ยวนำเข้ามา โดยเราไม่รู้ตัว จนเราเองต้องเป็นทุกข์ กับเรื่องนั้น ๆ

ปล่อยวาง คงเป็นการดี เพื่อให้ไม่คิดถึง ไม่เหนี่ยวนำ เรื่องร้ายๆเข้าหาตัวเองอีก คิดในเชิงบวกเสียว่า ทำให้เราแข็งแกร่งขึ้น และ เราจะได้รู้จัก การวางตัว วางใจ ในอนาคต

และหลังจากนี้ไป คิดเสียว่า "ชีวิตเรา คงพบแต่ความสบายใจ โชคดี สุขกาย สุขใจ"

ขอสรุป อวยพร ตามที่กล่าวมา

สวัสดี

ไม่ได้เป็นผู้ชาย แต่ขอตอบในฐานะลูกผู้หญิงด้วยกันหน่อยนะ

เท่าที่คุณเล่ามาทั้งหมดนั้น อดีตสามีคุณหน่ะ เป็นผู้ชายที่ไม่น่าเอาทำพันธ์เลย

เพราะว่า ไม่มีผู้ชายดีๆที่ไหนหรอกนะ ที่มาแช่งแม่ของลูกตัวเองได้หน่ะ(ถึงจะหย่ากันก็เถอะ)

ถ้ามีก็คงจะมีแต่ผู้ชายหน้าตัวเมียเท่านั้นแหล่ะ...ดีแล้วหล่ะ ที่คุณหย่าขาดจากกันได้

ต่อไปนี้ ก็ขอให้คุณโชคดีแล้วกันนะ

มันแล้วแต่สถานการณ์ แล้วแต่เหตุผล รายละเอียด ว่าหย่ากันเพราะอะไร

จะจากกันด้วยดีหรือไม่ดี ก็อยู่ที่รายละเอียด ซึ่งแต่ละคู่แตกต่างกัน

สำหรับผม ถ้ามีคนใหม่เมื่อไรก็คงเลิกตอแยคนเก่า ต่างคนต่างไป

เรื่องธรรมดาของผู้ชายประเภทนึงเท่านั้นค่ะ

อดีตสามีดิฉันทำยิ่งกว่าอดีตสามีคุณอีก...เขาพยายามจะให้ดิฉันกลับไปอยู่ด้วยเหมือนเดิม

ทั้งๆที่ดิฉันยกให้เขาไปหมดแล้วไม่ว่าจะเป็นกิจการที่ร่วมกันสร้างมา, ทรัพย์สินเงินทองทั้งหมดที่ดิฉันมี

ดิฉันขอเพียงแค่ให้ลูกอยู่ในอุปการะของดิฉันและให้ใช้นามสกุลดิฉันเท่านั้น

แต่พอเขารู้ว่า "ไม่มีวันสำเร็จ" เขาก็สาปแช่งดิฉันยังงี้เหมือนกัน

แถมยังคอยตามรังควานดิฉันไปทุกที่ด้วย ไม่ว่าดิฉันจะมีปฏิสัมพันธ์กับผู้ชายคนไหนในโลกนี้(ไล่ตั้งแต่เจ้านาย-หัวหน้างานลงมาเลย) ชนิดที่ว่า ทำงานไม่ได้น่ะแหละ....แถมยังโยนหนี้สินในช่วงสมรสให้ดิฉันรับผิดชอบคนเดียวซะด้วย(หวังว่าดิฉันจะซมซานกลับไป)

แต่เมื่อไม่เป็นผล แถมดิฉันแจ้งตำรวจถึงการคุกคามของเขา...ยิ่งฟาดงวงฟาดงาหนัก

สุดท้าย...เข้าทางลูกค่ะ มาโอดครวญกะลูกสารพัดว่าแม่ชั่ว,แม่ไม่ดี

แต่เผอิญว่าเด็กสมัยนี้เค้ารู้จักคิดด้วยตนเองมากขึ้น สามารถวิเคราะห์สิ่งต่างๆด้วยตนเองได้...เลยไม่สำเร็จ

สุดท้าย...แม้แต่ลูกยังบอกว่า "ดีแล้วที่แม่เลิกกับพ่อมาซะได้"

แต่ดิฉันก็ต้องคอยปรามไม่ให้ลูกต่อว่าอะไรพ่อเขา เพราะอย่างน้อยก็ไม่อยากให้ลูกมีบาปกับบุพการีของตน

ใครทำอะไรไว้...ดิฉันเชื่อค่ะว่า สวรรค์มีตาค่ะ

เราหลุดพ้นมาแล้ว ก็จงเร่งสร้างตัวเรากับลูกให้เป็นหลักฐานมั่นคงเถอะ

ปลูกฝังคุณธรรมความดีให้ลูก.... ขอเพียงใจเราสงบร่มเย็น....อย่างอื่นก็ไม่เห็นต้องใส่ใจแล้วค่ะ ^^o

ป.ล.คุณต้องทำใจค่ะว่า คนในโลกนี้ไม่เหมือนกัน มีหลากหลายประเภท และไม่มีใครเป็นให้ถูกใจใครได้ทุกคนไปซะหมด(ไม่มีวันและไม่มีทาง) สมหวังกับผิดหวังเป็นของคู่กันในทุกเรื่อง....

คนที่เพ่งมองแต่ความผิดของคนอื่นแต่ไม่เคยพิจารณาตนเองเลยว่าได้เคยทำอะไรผิดพลาดไปบ้าง...ก็มี

แถมเมื่อมีคนตักเตือนยังโกรธให้ด้วยซะอีก....ก็มี

ฉะนั้น...เปล่าประโยชน์ที่จะหา"หนวดเต่า".....สู้มุ่งหน้าในชีวิตเราเอง,ลูกและพ่อแม่เราดีกว่าค่ะ ^^o

ช่างเป็นผู้ชายที่ไม่เอาไหน ไม่มีความเป็นลูกผู้ชายเลยจริง ๆ

เขาอาจยังอาลัยอาวรณ์ในตัวคุณอยู่ หรือรู้สึกเสียหน้าที่แพ้คดีก็ได้

คิดว่าก่อนฟ้องหย่า คงมีการเจรจาตกลงกันด้วยสันติวิธีแล้วแต่เขาไม่ยอมรับ คุณจึงต้องฟ้องหย่า

ดีใจด้วยจริง ๆ ค่ะ ที่สามารถหลุดพ้นจากผู้ชายแบบนี้มาได้

เขาจะสาปแช่งอย่างไรก็ชั่งเขาเถอะค่ะ คำพูดจากปากคนไม่ดี อย่างไรก็ไม่ศักดิ์สิทธิ์ ไม่จำเป็นต้องเก็บมาคิดให้ทุกข์ใจ

ขอแต่เพียงให้ต่างคนต่างอยู่ ทางใครทางมัน อย่ามาราวีกันให้รำคาญใจเป็นใช้ได้

ขอให้โชคดีในทางที่เลือกแล้วนะคะ

จริงกระมังค่ะ แต่สำหรับบางคนไม่ใช่ค่ะ ดีใจยิ่งกว่าอะไรทั้งปวง วันไปหย่ายิ้มหน้าบาน ใครเห็นก็คงแปลกใจ ว่า มีแต่เค้าจะหมองกัน ก็ตลกดีนะ ชีวิตคนเรา

ใครเจอคนดีๆจะไปอยากหย่าล่ะคะ หรืออีกคนอยากยึดติดเอาไว้เพื่ออะไรสักอย่าง เพื่อตัวเอง เพื่อกันข้อครหา เขาคงไม่คิดว่าอีกคนต้องทุกข์ใจ เบื่อระอาแค่ไหน จากกันด้วยดีดีกว่า แยกแยะให้ถูก ถ้ามันไปกันไม่ได้จริงๆทำไมต้องหลอกตัวเองและสังคมด้วยล่ะ

คนที่จะต้อง " แยกทางกัน "

ไม่ว่าจะด้วย " เหตุผล "

" ประการใด ประการหนึ่ง " ก็ตาม

ควรจากกันด้วยดีน่ะค่ะ

ต่างฝ่ายต่างไป

และ...........

แต่ละคนก็ต้องมีทางเดินในชีวิตของแต่ีละคน

ไม่ทราบว่า

ทำไม ?

จะต้อง " โกรธแค้น , อาฆาตมาดร้าย " กัน

อย่าคิดมากน่ะค่ะ

ปล่อยไปเถอะค่ะ

ไม่ว่าเค้าจะคิดอย่างไร ?

ก็ไม่มีผลกับเรา

มีแต่จะทำให้ใจของเค้า " ไม่มีความสุข "

เพราะ............ขณะนี้

ความสุขของเราน่าจะอยู่ที่การได้ " ดูแลลูก " น่ะค่ะ

เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ

มันก้แล้วแต่คนน่ะจ้า พูดยาก

คุณอาจโชคร้ายที่เจอผู้ชายเห็นแก่ตัวชีวิตคู่ทุกคนคิดว่าต้องมีความสุขตลอดแตอยากถามว่าบางครั้งจิตเราต้องการอะไรยังไม่รู้เลย นี่ต้องมารับความต้องการของคนคนหนึ่งมอบชีวิตให้ พยายามคิดเรื่องเวรกรรมดีที่สุด

เรื่องแบบนี้ แล้วแต่คนนะครับ

ว่าจะทำยังไง แต่ในเคส คุณเต่า นี่น่าเห็นใจครับ

คนนอกไม่รู้รายละเอียดเท่ากับ เรื่องของคน 2 คน หรอกครับ

แบบง่ายๆๆว่า "เขาไม่แฟร์"...